𝙐𝙣𝙚𝙭𝙥𝙚𝙘𝙩𝙚𝙙 𝙇𝙤-𝙫𝙚 // 𝘖𝘯𝘨𝘰𝘪𝘯𝘨 //

[7]

[Zawgyi]

ကြန္ဒို ကေန ျပန္ၿပီးကတည္းက  Jongin အပါအဝင္ Baekhyun
တို႔ကို Sehun ေ႐ွာင္ေနမိသည္မွာ ယခုဆို
တစ္ပတ္ေတာင္ျပည့္ၿပီ။

ကိုယ့္ကြန္ဒိုဆိုေပမဲ့ pw ေတြထိ သိေနၾကတဲ့
သူေတြမို႔ အထူးတလည္ျပန္သြားမၾကည့္
ေတာ့ ။

Baekhyun တို႔အျပင္သြားဖို႔ ဖုန္းဆက္တိုင္း
မအားလို႔ပါဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အိမ္
တြင္းေအာင္းရင္း Jongin နဲ႔ထိပ္တိုက္
မေတြ႔မိေအာင္ ေ႐ွာင္ရသည္။

က်န္တဲ့ သံုး​ေယာက္က တစ္​ေယာက္တစ္လွည့္ဆီ Sehun ကို တစ္​ေန့သံုးခါေလာက္ ဖုန္းကို တစ္ဂြမ္ဂြမ္ဆက္ေနေပမဲ့ Jongin ကေတာ့
တစ္ပတ္အတြင္း တစ္ခါမွေတာင္ ဆက္မလာသည္မို႔ Sehun နည္းနည္းေတာ့ အားငယ္
ခ်င္သည္။

ဒီသေဘာက Sehun ကို သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႔
ေတာင္ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေမးဖို႔
နည္းနည္းေလးေတာင္ စိတ္ထဲမရိွဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ မဟုတ္လား...

ထိပ္တိုက္မေတြ႔ေအာင္ ကိုယ္ကိုတိုင္အရင္
အရင္ႀကိဳေ႐ွာင္ေပမဲ့ ဆယ္ဟြန္းကို ဂ်ံဳအင္ 
ေဒါသထြက္ေနမလား ၊
ဆယ္ဟြန္းကိုျမင္ရင္ ဆဲြထိုးခ်င္ေနမလားဆို
ၿပီး ဂ်ံဳအင္ဘာေတြးေနလဲဆိုတာကို သိခ်င္မိ
သည္။

ေနာက္ဆံုးေတြ႔လိုက္ရတုန္းက သူ႔ကိုျမင္လို႔
မ်က္လံုးနီနီရဲရဲ ျဖစ္သြားတာကို သတိရမိ
သည္။

ဖုန္းေလး တစ္ခါေတာင္ ဆက္မလာေသာ
​ေျကာင့္ Kim Jonginဆိုတာ တကယ္ စိတ္ တိုခ်င္စရာ ေကာင္းသည္။
Oh Sehun ဆိုတဲ့ကိုယ္ကလည္း သူ႔ဖုန္းကို
ေမ်ွာ္ေနမယ္ထင္လား...
ေဆာတီးပဲ ...စိတ္ကူးထဲေတာင္မထည့္ဘူး ။

Jongin က သူ႔ကိုဖုန္းမဆက္သေလာက္ Hera ကေတာ့ ေန႔တိုင္းဆက္ေနတာမို႔ သူ႔
ဖုန္းနံပါတ္ျမင္ရင္ ခ်က္ခ်င္းကို ဖုန္းစက္ပိတ္
လိုက္တဲ့အထိပင္ ။

အိမ္က Omma ကေတာ့ Sehun
တစ္ပတ္လံုးအိမ္ကပ္ေနတာမို႔  ျပံဳးေပ်ာ္ၿပီး Sehun အႀကိဳက္
ေတြခ်ည္းပဲ အိမ္အကူေတြကို ခ်က္ခိုင္းသည္။

Appa ကေတာ့ *မင္းဆိုးေနတာေတြ ငါသိ
တယ္ က်က္က်က္သတိထား​ေန *ဆိုတဲ့
အၾကည့္နဲ႔ Sehun နဲ႔ထိပ္တုိက္ေတြ႔လိုက္
တိုင္းၾကည့္တာမို႔
ထမင္း စားခန္းမွာမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မိရင္ Sehun မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုက္သည္။