Aurora's Blessing (Calypso's Curse Sequel)

7

After biting me, kumalma na si Jennie wala na ulit ang pangil nya at bumalik na ulit sa familiar dark brown ang kulay ng mata nya.

Pero hindi nawala yung paningin nya sa leeg ko, she then took the necklace chain in my neck and reveal the pendant na madalas ay naka tago sa loob ng damit ko. The same necklace she give me 10 years ago.

"I give this to you." Sabi nya.

"Yeah, how did you know?" Tanong ko.

"I have the same one." Sabi nya then pinakita nya yung necklace na suot nya.

I grin at her. After a moment she look around.

"This place looks familiar, where are we?" Tanong nya sakin.

"Our house, nasa Thailand tayo." Sabi ko sa kanya.

"Kailangan natin ilipat tong bahay malapit sa apartment ko." Sabi nya bigla. "I'll ask Jisoo Unnie if they can do it."

Napakunot noo ako sa sinabi nya. "Why?"

Napataas sya ng kilay sa tanong ko. "Simula ngayon kailangan lagi kang nasa paningin ko. Nagkakaintindihan ba tayo?" Tanong nya sakin.

Tumungo na lang ako, sa boses nya pa lang alam ko ng pag sinabi kong hindi malalagot ako.

I close my eyes, say the spell and snap my fingers. "Done."

Napakunot noo sya. Kaya tumayo ako sa couch at hinila sya palabas ng bahay. Ang bumungad samin ay ang garden ko, napapalibutan na kami nang naglalakihang mga building.

"A house in the middle of Seoul, hindi ba weird to?" Tanong ko sa kanya.

"Nope." She the look at me. "Lagyan mo ng bakod ang paligid, siguraduhin mong gawa sa semento at gate."

I did what she told me, I also put barrier para walang kahit sino ang makapasok.

Tatango tango naman sya sa ginawa ko. "Good. Tara na." She said then drag me again inside the house.

***
I went to the kitchen and I can't help but smile because I saw Jennie preparing breakfast. Umupo na ako sa dining at kakain na.

"Morning." I grin at her.

"Morning." She then look at me. "You look happy."

I nod. "I just miss this." I told her honestly.

Napatango naman sya. "Any plans today?" Tanong nya sakin, umiling lang ako. "Okay, sumama ka sakin."

"Really?" Tanong ko sa kanya, excited akong makasama sya.

"From now on you will not go out without me." Sabi nya. "And Lisa, ayoko nang maulit yung nangyari na isang buwan kang nawala ng walang paalam."

Nagtataka naman ako dun sa sinabi nya. "Bakit? Dati naman pwede." Tanong ko sa kanya.

I touch her face. "Dahil mas marami na ngayon ang magaalala kung bigla ka na lang aalis."

Tumango ako nang maalala ko napinagalitan na rin ako ni Chaeyoung dahil sa pagalis ko ng walang paalam.

***
That become our routine, kung hindi ako sa apartment nya matutulog dito sya sa bahay, pero hindi kami nagtatabi sa pagtulog, we always sleep in separate room. I would always wake up na nagluluto na sya ng breakfast.

Most of the times I am going with her in the office. She is the CEO of their company. Sometimes she will tag along with me sa pagbisita ko kay Rosé or Somi at Seulgi.

Speaking of Seulgi, the next time I saw her she have a lot of marks in her body. Turns out her Vampire is Irene, Jennie's friend. What a coincident.