U̶𝗇𝖽𝖾𝗋 T̆̈𝗁𝖾 𝖫𝖺𝗄𝖾 || 𝖪𝗈𝗈𝗄𝗏

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚝 13

حال کردین چقدر زود اپ کردم؟ووت و کامنت یادتون نره ♡

اب دهنش رو قورت داد و قدمی عقب رفت..

' نه وی..تسلیم نشو..قدرت که به اندام نیست! اره..فقط یه خوک قدرت و اندازه رو یکی میدونه!'

لبخندی رفته رفته روی صورتش شکل گرفت و سوسو برقی در چشم هاش مشخص شد..

' اما...به نظر میرسه که‌..اینا ..قوین..'

همون انحنای کم لب هاش شروع به لرزیدن کرد...
دست پسر کنارش رو سفت چسبید و با قفل کردن انگشت های دست هاشون تو هم‌،بدنش رو به اون نزدیک کرد.

" جونگ کوک! من ترسیدم"

لرزش کم بدن جونگ کوک و محکم تر شدن حلقه دست ها تنها جوابی بود که پسر به وی داد!
متعجب به بدن لرزون جونگ کوک خیره شد:

" ..منم ترسیدم!"

تکخندی زد و لب هاش رو با زبون تر کرد. این پسر واقعا به مامان باباش قول داده بود که ازش مراقبت کنه؟ سرش رو به نشونه نا امیدی تکون داد:

" حداقلش اینه که تنها ترسیده نیستم..."
" این میتونه یه نکته مثبت باشه!"

جونگ کوک دست وی رو سفت تر فشرد و ترجیح داد از اون منطقه خشن تمرین دور بشه! چرا که فعلا برای روحیاتشون سازگار نبود!
به هر حال... وی حتی اگر سالها تمرین میکرد هم نمیتونست به این حجم از عضله خالص برسه!چه برسه به یک ماهی که اینجان.. پس همون بهتر که فعلا برن توی اتاقشون استراحت کنن و در آینده نزدیک ...وقتی که ترس، از تنشون خارج شد میتونستن تمرین جادوی سیاه رو شروع کنن!
نقشه خوب،ساده و کاربردی...

صبر کن..

اصلا چجوری قرار بود تمرین کنن وقتی از جادوی سیاه هیچی حالیشون نبود؟

در همون حین دستی روی شونه پسر نشست...

" میرم ببینم چی به چیه."

نامجون گفت و به سمت مخالف رفت.

" برو،ماهم میریم استراحت کنیم"

جونگ کوک قدم هاش رو به سمت محل استراحت تند کرد و وی رو به دنبال خودش کشید!
تا دقایقی همه چی اروم و گل و بلبل بود..

غافل از اینکه این آرامش، آرامش قبل از طوفان محسوب میشد!

ناگهان سرمایی استخوان سوز ستون فقرات جونگ کوک رو لرزوند و  صدایی عجیب و بلند هر دو پسر رو تبدیل به دو تکه یخ کرد!

اگر میخواست صدا رو به فریاد اژدها در فیلم های هالیوودی تشبیه کنه اغراق نکرده بود!

و پشت بند اون فریاد، بادی شدید همراه با صدای به هم خوردن دو بال!

هر دو لحظاتی مبهوت به دیگری خیره شدن..
انگار که چشم های طرف مقابل میتونست جواب سوال هاشون رو بده!