Yours to Hold (Louisiana Series #4)

Kabanata 4

04 – Secret

Lumipas ang gabi na inis ang isang iyon sa akin. I slept with a victorious smile on my face after finishing the fake CV. I don't know how to explain this to Yoona but I hope she understands. I didn't intentionally use her name for this job. Wala lang akong nagawa dahil naroon si Calum at mawawala sa akin ang bahay na ito kung malalaman niyang hindi ako ang na sa titulo.

Good thing my dad still isn't finding me. Kung mahahanap niya ako, kakailanganin ko talagang iwan ang bahay na ito at lumipat sa iba. It's better to live somewhere I don't know than to marry someone I don't love.

"Eun!"

Unti-unting bumukas ang mga mata ko sa tawag na narinig ko. Kinusot ko ang mata ko at bumaling sa bintana kung saan nanggagaling ang liwanag. The wind was playing with my white curtains. I frowned when I heard someone shout again. Who is that?

Bumangon ako at humarap sa salamin. Inayos ko muna sandali ang buhok ko bago tignan kung sino ang tumatawag. I tied my robe and looked by the window.

"Ysabella Eunice!"

My eyes widened when I saw him. "Dane!"

"Ang tagal mo!"

Bumuntong-hininga siya at pinagmasdan ako habang na sa itaas. Nagwala ang dibdib ko sa kaba dahil sa isinigaw niyang pangalan ko. Lalo lang iyong lumala nang maisip na baka narinig ni Calum iyon.

"Anong ginagawa mo rito?!"

"We have something to talk about, remember? Tatakasan mo na lang ba ako, Euni–"

I cut him off. "Shh! Shut up!"

Umangat ang kilay niya sa sinabi ko. He darkly stared at me, implying that what I just said was rude. Ngumiwi ako at hinawi ang buhok ko. He can't be here in my house!

"It's not like someone will hear me!" luminga siya sa paligid. "Papasukin mo na ako!"

"Stay there!"

Nagmamadali akong tumungo sa labas ng aking kuwarto. My heart did not calm down when I saw Calum yawning as he scratch the back of his head. I gulped hard and glanced at his sleepy face.

"Y-you're awake?"

"Why are you shocked? I'm not like you.." he tsked. "Lazy."

Nilampasan niya ako para magpatuloy sa hallway. Agad akong humabol sa kaniya upang pigilan ang anumang gagawin niya. Dane can't see him!

"Wait!" I said.

Hindi niya ako pinansin at bumaba ng hagdan. Halos madapa ako sa paghabol para lang sabihin sa kaniyang mayroong bisita sa labas.

"Calum!"

"What?!" inis niyang tanong.

Hinawakan niya ang door knob upang buksan. I shook my head and signaled him not to do it. I was panting because of stress. Umangat lamang ang kilay niya.

"Don't open that."

"I'm going to check my car." nauubos ang pasensiya niyang sabi.

"Trust me. You don't wanna open that."

I went to him and removed his hand from the knob. Ihinarang ko ang katawan ko sa pinto habang siya ay pinanonood lamang ang ginagawa ko at hindi ako naiintindihan. I pointed at the window.

"Dane is outside!"

"Why is he here?! Pinapunta mo?"

"No! Bigla na lang siyang sumulpot sa labas!"