A-3.3(kütüphane)

83 11 7
                                    

.. ve sonra beklemediğim bir şekilde elimi tuttu ne olduğunu anlayamamıştım sanırım o da biraz çekiniyordu ama kararlı hali gözlerinden belliydi. Bana biraz daha yaklaştı ve bir şeyler soylemek için dudaklarını araladı ....

Sonra tekrar sustu...Dudaklarını izliyordum ve aklımdaki tek şey onu öpmekti bunu istiyordum ama bu şekilde bakmaya devam edemezdim , biraz utanarak zar zor gözlerimi dudaklarından çekerek gözlerine baktım. O bir şey yapmadan yapamazdım ilk adım onun olmalıydı. Biraz daha yaklaştı ve dudaklarını aralayıp ''Ne İstediğini Biliyorum'' dedi... ''Ama önce...'' durdu aramızdaki mesafe bir santim kalana kadar yaklaştı ve sordu ''İlk aşkım olmanı isterdim...Selin...'' sımsıcak nefesin yüzümde hissediyordum.''Benim olur musun?'' dedi dudaklarımız neredeyse birbirine deyecek kadar yakındı ve sadece ''Evet...'' diyebildim artık dudakları dudaklarıma dokunmuştu. Beklediği buydu bütün geçen aylar boyunca bu an ve sadece bir evet ... şuan bütün dünya bizim gibiydi, bütün dünya bizim etrafımızda dönüyor ama bizden başka hiçkimse yok gibiydi aşk sarhoşluğu bu olsa gerekti. Sadece ikimiz.. beni kendine daha da çekti sımsıkı sarılıyordu bende onun boynuna sarıldım ve parmaklarımı saçlarının arasında bıraktım ilk defa ona bu kadar yakındım ve ilk defa saçlarına dokunuyordum. Dudakları dudaklarımdayken zaman durmuştu ve bu öpüşme sonsuza kadar devam edebilecek kadar zevk veriyordu ikimizede...sadece bir dakikaydı ama saatlerce gibi geliyordu dudakları dudakalrımdan ayrıldı ve tekrar minik bir öpücük kondurdu ardından gözlerimin içine bakan o gözleri belirdi başka hiçbir şey yoktu alnıma küçük bir öpücük kondurdu ve sımsıkı sarıldı. Birbirimize aşıktık bile bile uzak durmak zorundaydık ve birbirimize hiçbir şey söylemeden de bunu anlıyorduk ''Özür Dilerim'' dedi...Ne için olduğunu biliyordum hiçbir şey demeden yanağına bir öpücük kondurdum ve bir ders boyunca yan yana sarılarak oturduk. Ardından telefon çaldı Poyraz arıyordu.Ve bizim ilişkimizi kimsenin bilmemesi şuan için en iyi şeydi. Yiğit'i çağırdı. Yiğit ise dudaklarıma bir öpücük kondurdu özür diler gibi gözlerime baktı ve gitti. Ama bunun çok zor olacağını ikimizde biliyorduk..

AnlaşılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin