Prologue

60 2 0
                                    

"Nandito lang sila sa paligid! Hanapin niyong mabuti!" Sigaw ng isang lalaki sa mga tauhan niya. Agad namang nagsikilos ang mga ito at naghanap. Tila may hinahanap.

Where am I? Shit! It's a ship! Bakit ako narito sa isang barko? How did I get in here?!

"Ako ba ang hinahanap niyo?" A woman spoke from nowhere. Maya-maya ay lumabas ang isang babaeng nakamaskara mula sa dilim. Biglang naalisto ang lalaki at pinaulanan ito ng bala. Agad namang nakailag ang babae. She run and hide.

"Magtago ka na Carina! Papatayin kita! Pinatay mo so Lep! Hayop ka!", galit na sigaw ng lalaki. Who's Carina? Napatingin ako sa babaeng kasalukuyang nagtatago. Is she Carina?

Lumabas si Carina at pinaputukan ang mga kalaban nito gamit ang dalawang baril. Marami siyang natamaan at agad siyang nagtago nang maubusan siya ng bala.

Dapat ko ba siyang tulungan? But I don't know her.

The man showered bullets on the side where Carina is. "You can't just hide there, Carina! Mapapatay rin kita!" He angrily shouted.

Nakita ko ang pagkilos ng babae. Mabilis nitong nilagyan ng bala ang baril niya at nang makakuha ng tyempo ay tumayo ito at nagpaulan ng bala. Pinilit niyang puntiryahin ang leader ng grupo pero di niya ito matamaan. Ginagawa kasi nitong pang-depensa ang mga tauhan nito.

Marami ang napatay ni Carina. Naubos na ang bala niya kaya nagtago siya ulit. She was catching her breath. Napansin kong paubos na ang bala nito. Ngunit yung kalaban ay patuloy pa rin sa pagpapaputok sa kinaroroonan niya.

Tumingin siya sa ibang direksyon. Tiningnan ko rin ito and there it was. It was a man. Kasalukuyan itong bumababa sa ship. Lumingon ang lalaki sa direksyon ni Carina. Hindi ko makita ang mukha ng lalaki kasi nakatalikod ito sakin.

"I know you trust me, Arkin. I will do everything to be alive. Hindi ako mamamatay nang hindi kita napapakasalang kupal ka." Carina said. Tila narinig naman ito ng lalaki.

"Please keep your promise, Carina. Mahal na mahal kita." The man named Arkin answered.

Carina smiled to him. "I love you too."

She stand up and hold her gun tight. I think it's her last bullets.

Should I help her? Pero labas ako sa gulong to.

Pinaulanan ni Carina ng bala ang mga kalaban nito. Habang bumabaril ay papalapit siya sa pinagtataguan ng kalaban.  Her one gun lost bullets so he throw it to the man currently aiming a shoot to her. Natumba ito at nawalan ng malay.

Gamit ang isang baril ay patuloy na nagpapaputok si Carina. She was aiming for another shoot when she lost bullets.

Shit! Is she gonna die here?

I saw the man smirked at her. Lumabas ito sa pinagtataguan nito kasama ang mga tauhan. "I guess you're out of bullets, Carina." Nakangisi nitong tanong habang kaswal na naglalakad palapit kay Carina. His mens where aiming a gun to her. I saw that Carina smoothly get a knife in her back. "Why did you suddenly become our enemy, Carina?", tanong nito at tumigil sa paglalakad. Ilang dangkal lang ang layo nito sa babae. "Oww! Because of some stupid love. Am I right?", natatawa nitong tanong. "You betrayed us because of your stupid love to your target. I don't know that you're that idiot, Carina. You will just die because of that stupid love.", natatawang dagdag nito. Humakbang ulit ito ng isang beses papalapit kay Carina. "Nasaan na ba ang lalaking kinababaliwan mo? Iniwan ka? Ni hindi ka man lang maipagtanggol ng lalaking yun. Ni hindi ka man lang magawang iligtas ngayon.", muling saad nito at humalakhak.

She betrayed them? For a man? But why?

"Wala akong pakialam sa mga sinasabi mo, No. 7." Malamig na sagot ni Carina at sinugod ito gamit ang swiss knife. Agad itong nakaiwas sa pagsugod ng babae. Inambahan ni Carina na isaksak ulit ang kutsilyo sa lalamunan niya ngunit nadaplisan lang siya sa balikat.

Ngumisi ito sa kanya. "Humihina ka ata?", tanong nito at sumugod kay Carina. Inilabas niya rin ang sariling kutsilyo. Sinangga lang ng babae ang atake nito. Tinangka kasi nitong isaksak sa tiyan niya ang kutsilyo. Nang makabawi ay sinugatan ni Carina ang lalaki sa kabilang balikat kaya napaatras ito.

"Mali ka ata, No. 7." Saad  niya habang nakangisi.

No. 7?

Tila nagalit ito ang lalaki kaya sumugod ulit ito. Inambahan niyang saksakin sa tigiliran si Carina ngunit nasangga ulit ito ng babae. Gumanti ito at dinaplisan ang pisngi niya. Lalong nagalit si No. 7 at bumilis ang pagkilos nito. Nahiwa niya ang kaliwang balikat ni Carina pero hindi iyon ininda ni Carina. Sinuntok niya ito sa mukha at dinaplisan ulit ng kutsilyo ang kanang braso. Napaatras si Carina at napaluhod dahil sa mga sugat na natamo.

Nakangisi itong lumapit sa babae. "Hanggang saan ang kaya mo, Carina?", tanong nito.

Tumayo si Carina at ngumisi rin. Sinugod niya ito. Binigyan niya ito ng suntok sa sikmura. Sinipa ang mukha at sinunod na sinipa ang tuhod. Agad na napaluhod si No. 7 sa harapan ni Carina. Ngumisi ang babae. "Ikaw? Hanggang saan ang kaya mo?", tanong rin nito rito.

Agad na pinaputukan ng mga tauhan ni No. 7 si Carina kaya alisto nitong pinulot ang dalawang baril mula sa mga namatay na tauhan kanina at lumaban ito. Tagumpay na  napatumba nito ang lahat ng tauhan ni No. 7. Lilingunin na sana ni Carina ang nakaluhod na si No. 7 nang bigla akong makarinig ng putok ng baril. I saw Carina. There is a blood flowing down her belly. Shit! Natamaan siya! Napakapit ito sa railings ng barko.

Mula sa kinatatayuan ko ay nakita ko si No. 7 na  papalapit kay Carina. Nakangisi ito habang hawak ang baril niya na nakatutok sa babae. Tumakbo ako at iniharang ang sarili kay Carina. "Stop! Don't kill her!" Pigil ko rito. Pero parang hindi ako nito narinig.

"You'll die here, Carina.", saad nito at bumaril ng dalawang beses. Akala ko ay sa akin tatama ang bala ngunit tumagos lang ito. It hit Carina. The bullet hit Carina's chest and shoulder. I can see pain in her eyes as she breath heavily.

"Lalaban ako para sayo, Arkin. Mahal na mahal kita." She uttered before she fell off the ship. Tinangka ko pa sanang hawakan ang kamay niya ngunit hindi ko mahawakan ito. It felt like I am a ghost. Nakita ko mula sa barko ang paglamon ng karagatan sa nanghihinang katawan ni Carina.

No! This can't be happening! I can save her! She should not die!

  

"Carina!" Napabalikwas ako ng bangon habang habol ang aking hininga.

"Fuck! That dream again!" Napasigaw ako sa frustration. Gabi-gabi yan ang panaginip ko. Ano bang meron sa panaginip na yun? Bakit ba pabalik-balik yun sa isipan ko? Argh! This is bullshit!

"Who the hell was Arkin and Carina?", I asked myself and combed my hair in frustration.

"Okay ka lang ba anak?" Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko. Nakita ko doon ang ama ko na nakatayo habang humahangos. Tumakbo na naman ba siya para puntahan ako rito?

Lumapit ito at umupo sa gilid ng kama paharap sakin. "Okay ka lang ba, Ayla? Tell me? May nakapasok ba rito?", Tanong nito habang may pag-aalala sa mukha.

"Okay lang ako, Pa. It's just a dream. No big deal.", Sagot ko.

"Gabi-gabi kang binabangungot. Okay ka lang ba talaga?"

"It's just a nightmare at hindi na ako bata para matakot pa ron.", pagsisinungaling ko.

My dad sigh and tap my shoulder. "Do you want me to sleep with you?"

"Nope, malaki na ako, Pa. I'm not a child anymore.", napapairap kong tugon.

"Yeah, right. You're a big girl now.", sang-ayon nito saka tumayo. "Pray before you sleep again. Kaya ka binabangungot eh. Hindi ka nagpe- pray.", Dagdag pa nito habang ang kamay ay nasa door knob.

"Pa, I've been always praying. You are the one who teach me that."

"That's good to hear.", He said giving me a warm smile. "Rest now, Ayla. You have some mission to work with tomorrow."

"Yes, Pa. Goodnight po.", I said and give him a small smile.

"Goodnight, Ayla."

Lost Memories Where stories live. Discover now