Hope (Twilight Fanfic)

10. Volterra

Maggie's POV.

"Ik ben ingeprent op je." galmt het door m'n hoofd. Ik zit in de auto opweg naar het vliegveld. We gaan naar Volterra. Alice heeft een visioen gehad dat Bella van een klif afsprong en verdronk. Ze kan de Quileutes niet zien in haar visioenen waardoor ze ook niet heeft gezien dat Jacob haar heeft gezien. Ze dacht dat Bella dood was en had dat aan Rose vertelt. Ze ging hierheen om te kijken of Bella echt nog leeft maar Rose had het aan Edward vertelt. Edward belde naar huize Swan en Jacob nam op. Edward vroeg waar Chief Swan was en Jacob zei aan het rouwen. Hij had het eigenlijk over dat hij over Harry Clearwater aan het rouwen was maar Edward dacht over Bella. Edward hield nog steeds van Bella en gaat nu naar de Volturi om te vragen of ze hem vermoorden. Wij gaan hem tegen houden en laten zien dat Bella nog leeft. Ze dachten ook dat ik dood was samen met Julian. Want ze zagen dat Julian werd vermoord en dat ik toen achter Victoria aanging maar toen vonden de Quileutes me en werd mijn toekomst zwart voor Alice. Dat Bella 'dood' was. Was voor vele de druppel. Vooral voor Edward. Alice stond letterlijk te springen toen ze mij zag. Alice zei toen ze bij Bella was dat het handig zou zijn geweest als ik nog steeds zou leven. Toen zei Bella dat ik nog steeds leef.

Ik heb nog niemand vertelt over dat Seth op mij is ingeprent. Ik denk niet dat ze dat nu kunnen gebruiken. Ik hoop dat we optijd komen om Edward te redden. De rit gaat eigenlijk best snel. Ik moet de hele tijd aan Seth denken. Nadat Seth het me had verteld gaf ik hem een knuffel. Hij was zo lekker warm en hij rook zo lekker. Ik snap niet dat die vampiers altijd zeuren dat de wolven stinken. Ik had hem verteld waarom Alice me nodig had. Hij beloofde me niks door te vertellen. Hij is zo lief! Maar ik denk niet dat dat hem wordt. De anderen kunnen zijn gedachten lezen. Nadat ik het hem allemaal had verteld ging ik naar Alice toe. Jacob was er en hij wilde dat Bella niet meeging. Hij had mij niet gezien maar het valt volgens mij wel op dat ik al een tijdje weg ben.

Als we op het vliegveld aankomen kunnen we gelijk zonder problemen het vliegtuig in. Ik staar naar buiten. We vliegen zo hoog. Je hebt hier prachtig uitzicht. Ik val ondertussen in slaap. Alice wekt me als het vliegtuig is geland. Ze huurt een auto en we rijden richting Volterra. Alhoewel huren. Ze heeft hem meer gestolen. Alice staart weer eens doelloos voor zich uit. "Alice?" vraagt Bella. "De Volturi heeft zijn verzoek afgeslagen. Ze vinden het zonde dat iemand met zo'n gave verspild wordt. Ze hebben hem ook een plek aangeboden maar hij heeft hem afgewezen. Hij wil nu iets gaan doen waardoor ze hem moeten vermoorden." "Hij is nog aan het twijfelen." We rijden een eindje verder. "Hij wil zichzelf laten zien in het zonlicht aan de mensen. Vandaag is er een feestdag. Sint-Marcus. De mensen dachten vroeger dat er vampiers waren en om ze zo te vereren. Ze zullen hem meteen vermoorden. Hij doet het om twaalf uur als de zon het hoogst gaat. Hij doet het onder de klokkentoren." We rijden Volterra binnen. "Schiet op Alice we hebben nog maar vijf minuten," zegt Bella. "Rustig Bella adem." "Hoe kunnen we hem stoppen?" vraagt Bella. "Jij moet jezelf aan hem laten zien." "Ik kan wel naar hem toe gaan denken dat jij leeft maar dan denkt hij dat ik waarschijnlijk lieg in mijn gedachten." Ze rijdt richting de klokkentoren. Opeen gegeven moment worden we aangehouden door een politie agent. "Bella jij moet naar Edward rennen. Laten zien dat je leeft." Ze knikt en rent weg. "Jij moet ervoor zorgen dat Bella er optijd aan komt." Ik knik.

Ik spring de auto uit en ik duw iedereen opzij die in mijn weg staat. Ik moet erdoor. Ik maak de weg vrij voor Bella zodat zij erdoor kan. Ze rent opeens een klokkentoren op. Ik ren gewoon verder. Aan de andere kant komt Bella weer uit de klokkentoren. Er staat een enorme menigte tussen ons en de klokkentoren. Ik ren er door heen en ik duw iedereen aan de kant. Bella glipt er weer doorheen. Tussen de twee grote menigten is een optocht. Ik glij onder de wagens door en ik maak de weg weer vrij. Ik hoor de klok twaalf slaan. Ik zie Edward aan de andere kant van de fontein tevoorschijn komen. Hij ziet er zo slecht uit. Hij is nog bleker dan normaal en hij ziet er echt depressief uit. Hij doet langzaam zijn knoopjes van zijn hemt los. Hij loopt nu nog in de schaduw. Bella ziet het ook. Bella springt in de fontein en rent er door heen. Edward stapt het licht in en begint te glimmen. Bella springt en duwt Edward terug en ze geeft hem een knuffel. "Je moet naar achteren. Doe je ogen open ik leef nog," zegt Bella. Hij doet z'n ogen open en loopt naar achteren.

Ik doe de deur dicht en ik wacht buiten op Alice. Ze komt aangelopen. Ze duwt de deur open. "Kom op jongens. Er is buiten een superleuk festival. We willen geen scene maken." Ik loop achter haar aan naar binnen. Edward kijkt verbaasd op dat ik nog leef. Demetri en Felix staan voor ons en achter hun komt Jane aangelopen. "Genoeg! Aro vraagt me te kijken waarom het zolang duurt." Ze draait zich om en loopt weg. Alice kijkt me aan en ik knik naar haar. Ik verander mezelf in een vampier. We lopen achter Jane aan. Demetri en Felix lopen achter ons aan. We lopen door een donkere koude tunnel naar een lift. In de lift is zo'n stom lift muziekje. Wat alles alleen nog maar erger maakt. Als de lift opengaat stappen we uit en er zit een meisje achter de balie. Een mens. We lopen gewoon verder de zaal in. Waar Marcus, Caius en Aro zitten. Op hun troon. Het is hier zo kil.