H O O F D S T U K 4

855 14 0
                                    

-pov Matthijs-

De rest van de training kon ik alleen nog maar aan het meisje denken. Dat was ook wel te merken, want ik zat echt alles behalve op te letten tijdens de training en dat merkte Carel ook.

"Waar zat jij met je hoofd Matta?" vroeg hij na de training toen we naar de kleedkamer liepen.
"Nergens." antwoord ik bot.
"Jij zit zeker heel de tijd aan die Amy te denken." zegt hij plagend en hij duwt tegen mijn schouder aan.
"Fuck off.". Ik kijk chagrijnig.
"Geef maar gewoon toe." hij kijkt me aan en probeert zijn lach in te houden waardoor ik moet lachen. "Ja! We hebben hem!" Carel loopt lachend naar Donny en Frenkie toe die voor ons lopen. Ik zucht, want ik weet al wat hij wil gaan zeggen.

Hij slaat zijn armen om de beide jongens heen.
"Onze Matta is verliefd hoor jongens." hoor ik hem lachend zeggen en ik kom naast ze lopen.
"Laat me raden, het is die nieuwe chick die hier stage komt lopen." zegt Frenkie.
En nog voordat ik iets kon zeggen, tettert Carel er doorheen. "Exact.". Frenkie en Donny moeten lachen en ik geef hem een stomp tegen zijn bovenarm. Hij pijnlijk wrijft over de plek en geeft mij ook een stomp, maar ik voel bijna niks.
"Nog even de armpjes trainen Carel." lach ik hem toe.
"Zeg jij nou maar niks dikkie."

-pov Amy-

In de trein, weer op weg naar huis, liet ik even alles bezinken wat er vandaag allemaal was gebeurd. Ik had zo'n voorgevoel dat het nog even lastig zou kunnen worden met die jongens. Ik vond het stiekem wel grappig hoe ze zo reageren als er ook maar één meisje voor hun staat.

***

De volgende ochtend zat ik rond 10 uur weer in de trein. Het is maar goed dat ik studenten OV had, want anders was ik echt blut geweest.

Vandaag werd niet zo'n hele speciale en drukke dag volgensmij dus ik had een makkelijke outfit aan gedaan met een zwarte spijkerbroek, grijze sweater en gouden sieraden. Ik had daaronder mijn witte Air Force 1's aangetrokken.

Ik had gister een pasje gekregen van Maarten dus ik kon gemakkelijk door de poort lopen.

Terwijl ik nog even wat op mijn telefoon aan het doen was, liep ik naar het kamertje van Maarten. Ik liep dezelfde route als gister, dus langs de velden, waar een paar jongens stonden te kijken naar een team dat bezig was op het veld. Ze stonden met hun rug naar mij toe dus ik kon niet goed zien wie ze waren, dus ik liep maar gewoon door.

-pov Matthijs-

"Mat, achter je loopt die chick, niet omkijken." fluisterde Carel in mijn oor toen we bij de B'tjes stonden te kijken. Ik wilde me graag omkijken, maar ik wist dat ik het daardoor echt zou verneuken. Niet dat er iets is tussen mij en die Amy volgensmij, maar dan zou Carel er echt nog heel de dag over door blijven gaan. En daar zat ik nou niet echt op te wachten.
In mijn ooghoek zag ik haar richting de kantine lopen, dus ik kon veilig naar haar kijken zonder dat Frenkie en Carel het door hadden.

-pov Amy-

Ondertussen was ik aangekomen bij het kamertje van Maarten. Ik klopte aan en ik hoorde een 'binnen' dus ik deed de deur open en liep naar binnen.
"Goeiemorgen Amy." begroette hij mij.
"Goeiemorgen."
"Kom maar hier zitten.". Hij wees de stoel aan die voor zijn bureau stond en ik ging zitten. Hij had van die wieltjes, waardoor ik heel makkelijk afgeleid werd. Lekker handig weer.

"Als het goed is zouden we vandaag de afspraken plannen en dossiers maken?" vroeg hij aan mij.
"Als het goed is wel ja."antwoordde ik met een glimlach op mijn gezicht.

"Als je even je stoel hierheen rolt, laat ik even op mijn laptop zien hoe het systeem er hier uit ziet." legte hij uit en ik rolde soepel mijn stoel naast die van hem.

Langs de lijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu