H O O F D S T U K 23

743 13 6
                                    

-pov Amy-

De week nadat Matthijs de post had geplaatst, is er een hele hoop over me heen gekomen.
Ondanks dat Matthijs me nergens in vermeld heeft, heb ik echt honderden volgverzoeken gekregen.
Ook zijn er heel wat nieuwsartikelen geschreven over de relatie van mij en Matthijs.
Mat had me verteld om niks te lezen, maar ik kon het echt niet laten.
De meeste artikelen waren positief, maar in sommigen stonden ook dingen dat ik Annekee zou hebben vervangen of iets in die richting. Achteraf had ik die liever niet gelezen...
Ik heb er gelukkig veel over kunnen praten met Mikky, want die heeft er natuurlijk al iets meer ervaring mee. Ze stelde ook voor om niks tot weinig van ons samen te posten, maar dat vond ik niet perse nodig want ik wil ook weer niet van de wereld verdwijnen.

Ik was zoals gewoonlijk weer op de maandagochtend op de Toekomst te vinden.
Matthijs had pas in de middag training, dus ik was met de tram gegaan.

Ik had een rustig ochtendje, maar wel een gesprek met Maarten.
Het was niet in zijn kamertje, dus ik was lichtelijk sceptisch.
Toen ik het kamertje binnenkwam, zag ik niet alleen Maarten zitten, maar ook Edwin van der Sar...
Toen brak het angstzweet me lichtelijk uit.
"Goeiemorgen Amy, ga zitten." begroette Maarten me en ik ging zitten tegenover de twee mannen.

Edwin stelde zich nog even voor, ondanks dat ik natuurlijk al wist wie hij is.

"Je bent vast benieuwd waarom ik en Edwin met je wilden praten." begon Maarten en ik knikte. "Maar, ik kan denk ik beter het woord aan Edwin geven."
"Klopt." lacht Edwin. "Je loopt hier nu al ongeveer 4 maanden stage, en ik heb samen met Maarten jouw resultaten doorgenomen en Maarten, en ook ik, waren daar zeer tevreden over." begon hij. "Ik heb ook met een aantal van de trainers gesproken en die waren ook zeer tevreden." pff kan die man even tot z'n punt komen. "In overleg met Maarten en aantal anderen hebben we besloten dat we jou een baan willen aanbieden als fysiotherapeut hier op de Toekomst. Mits je natuurlijk afstudeert." Kwam Edwin eindelijk tot zijn punt.
Ik kon mijn oren niet geloven.
"Super bedankt voor het aanbod!" Bedankte ik Edwin verbaasd
"Geen dank hoor! We hebben het binnenkort nog wel over je contract."
Ik bedankte de twee voor het gesprek en liep daarna weer naar mijn eigen kamertje.
Holy shit. Ik geloof het gewoon nog niet. Bro een baan bij Ajax! Daar heb ik alleen nog maar van kunnen dromen...

Als ik weer achter mijn bureau zit, laat ik het allemaal nog even rustig bezinken.

Ik had aan het begin van de middag één afspraak en daarna was ik gelukkig al weer klaar.
Toen ik even wat had gegeten, keek ik op mijn telefoon hoelaat het was. Ik zag dat Matthijs zijn training bijna zou beginnen, dus ik besloot om even snel langs te gaan, want ik moest dit nieuws echt even aan hem vertellen.

Toen ik bij het veld aankwam, kwamen de jongens toevallig de kleedkamer uitlopen.
Carel zag me aan komen lopen en hij stootte Frenkie, Matthijs en Donny aan ze stonden alle drie stil.
"Hey." begroette ik de vier vrolijk en ik gaf Frenkie, Donny en Carel een snelle knuffel waarna ik ook Matthijs een knuffel en kus gaf.

"Wat ben je vrolijk." merkte hij lachend op.
"Tja, ik heb soort van een baan aangeboden gekregen..." zeg ik bescheiden. Frenkie, Carel en Donny kijken me verbaasd aan, maar Matthijs staat me met een onschuldig glimlachje aan te kijken.
"Jij wist het al he!" zeg ik lachend en ik stomp hem zachtjes in zijn buik.
Als 'straf' pakt hij me stevig vast en ik probeer los te komen, maar natuurlijk lukt het niet.

"Maarten had aan me gevraagd of het een goed idee zou zijn. En natuurlijk zei ik ja." legt hij uit en zijn greep verslapt nu in een knuffel.
"Dus, als ik het goed begrijp, wordt Amy onze nieuwe fysiotherapeut? Nou, dan krijg ik met plezier blessures hoor." zegt Carel lachend waardoor de jongens ook moeten lachen, maar Matthijs kijkt hem aan alsof hij Carel zometeen een goede klap op zijn bek kan gaan geven. Carel zijn gezicht verstrakt en hij stopt met lachen.

We kletsen nog even kort totdat Erik de jongens riep, want de rest was al bezig met de warming-up.
Ik kreeg nog een snelle kus van Matthijs en daarna liepen de 3 musketiers het veld op. Ik zwaaide nog even kort naar ze en daarna liep ik weer terug naar binnen. Pff, wat ben ik toch verliefd op die jongen...

Ik deed nog wat dingen op mijn laptop en daarna ging ik maar in de kantine naar de training van de jongens kijken, want ik had echt 0 concentratie meer.
Ik bestelde aan de bar een warme chocolademelk en daarna ging op een bank zitten met het beste uitzicht op het veld.

Toen ze klaar waren, ging ik weer naar mijn kamertje om even mijn spullen op te ruimen.
De jongens kwamen altijd na de training langs, als ze tijd hadden, want ik wist nooit precies hoelang ze bezig zouden zijn met omkleden.

Na een klein kwartiertje kwam alleen Matthijs binnengelopen.
"Ga je mee schoonheid?" vroeg hij en ik stond op. Ik pakte mijn jas en tas en liep daarna achter hem aan waarna ik zijn hand vastpakte toen we op de gang liepen.
"Waar zijn de anderen?" vroeg ik.
"Die moesten al snel weg."

We stapten in de auto en pakte mijn telefoon om muziek op te zetten.
Na eindeloos scrollen koos ik voor 'Make You Mine'. 100 procent een van m'n faves.

Put your hand in mine
You know that I want to be with you all the time
You know that I won't stop until I make you mine
You know that I won't stop until I make you mine
Until I make you mine

Zongen ik en Matthijs luidkeels mee. Bij de zin 'put your hand in mine' pakte Matthijs lachend mijn hand, zoals hij altijd deed.

We luisterden nog een aantal andere liedjes totdat ik merkte dat we niet echt richting thuis reden.
"Je hebt wel door dat we verkeerd rijden he." zei ik sarcastisch tegen hem en er verscheen al weer zo'n onschuldige glimlach op zijn gezicht en ik wist al weer hoe laat het was.
"Weet ik, maar ik was ook helemaal niet van plan om naar huis te gaan.". Hij reed een parkeerplaats op, dichtbij het centrum van Amsterdam.
We stapten uit en hand in hand liepen we naar een gezellig terrasje. We gingen binnen zitten, want het was nog steeds best fris en zo zouden we ook niet super veel opvallen.

Matthijs bestelde en koffie en ik een verse muntthee.
"Ik wil even laten weten dat ik echt super trots op je ben Amy." zei Matthijs liefjes toen we ons drinken hadden gekregen en hadden 'geproost' op mijn nieuwe baan.
Ik heb het al eerder gezegd, maar ik ben echt stapelverliefd op die jongen...

Authors Note.

Heyy effe nieuw hoofstukkie :))

oke lol ten hag gaat naar manchester united

joee xxx

(1195 woorden)

Langs de lijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu