Langs de lijn

H O O F D S T U K 8

-pov Matthijs-

Precies om half 7 stonden we voor Amy haar huis.
"Ik ga wel." zei ik en ik deed de autodeur open om uit te stappen.
"Bel d'r gewoon ofzoiets, scheelt jou weer moeite me je enkel." probeert Frenkie me tegen te houden.
"Boeie, komt wel goed.". Ik stap uit, pak mijn krukken en ga naar de voordeur.

-pov Amy-

Een minuut of 2 na half 7 werd er aangebeld. Ik sprong op van de bank en mijn moeder, die naast me zat, keek me een beetje vreemd aan maar ik negeerde het.
Toen ik opendeed, zag ik Matthijs staan.
"Hey." begroette ik hem.
"Hey."
"Mam ik ga!" riep in de gang in en ik pakte mijn jas van de kapstok.
"Amy, waar ga je heen?"
"Ik app wel!"
"Veel plezier!"

Ik deed de deur achter me dicht en liep met Matthijs naar Frenkie zijn auto.
"Je had me ook gewoon kunnen bellen ofzo, dan was ik wel naar de auto gekomen."
"Amy, ik kan echt wel voor mezelf zorgen oke." zei hij lichtelijk geïrriteerd.
"Weet ik Matthijs, maar je moet gewoon even rustig aan doen."
"Het is maximaal vijf minuten, doe even rustig."
"Ik maakte maar een grapje hoor." Ik porde plagend in zijn zij en hij schudde geïrriteerd zijn hoofd.

We stapten in en ik begroette Frenkie waarna hij wegreed.

"En Amy, ben je een beetje goed in FIFA?" vroeg Frenkie.
"Matthijs heeft me niet verteld dat we dat gingen doen." antwoorde ik plagend naar Matthijs. "Maar tuurlijk ben ik daar goed in, ik heb een broer dus wat verwacht je."
"Zozo, nu ben ik wel benieuwd hoor." lacht Frenkie. "Maar van Matta winnen is niet zo moeilijk hoor." Hij klopt matthijs op zijn schouder.
"Jullie moeten mij niet zo pesten." zegt Matthijs lachend.

Een kleine 20 minuten later kwamen we aan bij Frenkie zijn huis.
Toen we binnen kwamen, kwam er een meisje van ongeveer mijn leeftijd op ons afgelopen en ze gaf Frenkie een knuffel.
"Zo Mat, welke knappe dame heb je meegenomen vandaag?" vroeg ze aan Matthijs en ze knipoogde naar mij.
"Grappig hoor Mik. Maar dit is Amy." Ik stak mijn hand uit en ik stelde mezelf voor.
"Ik ben Mikky, leuk om je te ontmoeten." stelde ze zich voor en ze glimlachte vriendelijk.

Nog geen 10 minuten later zat ik op barkruk aan het keukeneiland met een glas wijn met Mikky te praten terwijl de jongens FIFA zaten te spelen.
"En, hoe heb je Matthijs ontmoet?" vroeg ze lachend.
"Jullie denk ook echt allemaal dat we wat hebben." begon ik lachend. "Nee, ik loop stage bij Ajax als fysiotherapeut dus zo ken ik de jongens een beetje."
"Ja sorry, ik vind jullie gewoon heel goed bij elkaar passen." plaagde ze. "Maar ik had ook nog van Frenk gehoord dat je mee was gegaan naar het ziekenhuis ofzoiets, maar ik snapte niet helemaal wat hij daarmee bedoelde." Ze lachte.
"Ohja dat. Nou, je weet waarschijnlijk wel wat er gebeurd was met de training?" ze knikte. "En ik had niks te doen, dus ik was met Matthijs en Frenkie meegeweest naar het ziekenhuis voor de foto's."
"Ahh, dat verklaart een hoop." We schoten allebei in de lach.

"Wat is er zo grappig dames?" vroeg Frenkie terwijl hij de keuken binnenkwam lopen. Hij liep naar de koelkast en pakte er een fles cola uit en schonk twee glazen vol.
"Niks hoor." antwoordde Mikky met een grijns op haar gezicht en Frenkie schudde lachend zijn hoofd. "Komen jullie ons zo nog verslaan of hoe zit het?" vroeg hij. Ik dronk snel de slok uit mijn glas en daarna liepen we mee naar de woonkamer waar Carel en Matthijs bezig waren met een potje. Carel stond 3-1 voor en hij wreef het er lekker in bij Matthijs, die steeds chagrijniger erom werd.
"Nou jongens, maak je borst maar nat, de dames gaan ook meedoen." zei Frenkie en Carel keek even weg van de televisie.
"Oh hoi Amy." zei hij vriendelijk.
"JAA!" schreeuwde Matthijs erdoorheen, hij had gescoord.
"Ja tyf toch op!" zei Carel boos en Matthijs lachte hem uit.
"Karma!" wreef Matthijs het er in, maar een niet veel later scoorde Carel en hij deed hetzelfde bij Matthijs. Het was best vermakelijk om te zien. Dit spel ging nog een keer een vriendschap verpesten.