Langs de lijn

H O O F D S T U K 31

-pov Amy-

De week daarna verliep eigenlijk best wel saai.
Ik was nog een keer bij Maarten geweest en ik had elke dag mijn oefeningen gedaan.
Matthijs had natuurlijk gewoon training en ik was zelfs een keertje meegeweest om te kijken.

Een klein voordeel aan heel de dag thuis zitten: je hebt alle tijd om te leren. Ik voelde me echt super productief en ik denk dat de kans misschien zelfs aanwezig is dat ik slaag, maar dat moeten we nog maar even zien.
Johan Cruijff zou zeggen: "Elk nadeel heb z'n voordeel."

Matthijs had dit weekend een wedstrijd, maar ik had nog niet genoeg kracht om naar het stadion te gaan, dus ik keek hem weer gezellig samen met Mikky op de bank.
Het was niet zo'n spannende wedstrijd, maar Frenkie had wel gescoord, dus Mikky was helemaal in haar nopjes.

Toen Matthijs thuis kwam, stond ik in de keuken mijn flesje water te vullen.
Hij liet zijn sporttas in de hal op de grond vallen en toen hij de keuken in kwam lopen, gaf hij me een knuffel.

"Je moet gewoon op de bank blijven zitten he liefje." zei hij plagend, want hij wist hoe verschrikkelijk ik het vond dat ik de hele dag thuis was. Ik porde hem plagend in zijn buik terwijl hij nog zijn armen om me een geslagen had.
Hij gaf me lachend een kus.
"Goed gespeeld." zei ik tegen hem.
"Vond je? Het ging echt verschrikkelijk." antwoord hij een beetje geïrriteerd. "Ze waren niet extreem moeilijk, maar echt geen genade hadden ze, echt nul komma nul genade gewoon. Alleen maar enkels trappen, ik was bijna bang dat ik weer een blessure kreeg man, kaulo hinderlijk." ratelt Matthijs door en ik merk dat ik onderhand mijn gewicht een beetje begin te verliezen, dus ik pak hem iets steviger vast.
"Oh sorry, ik zeik te veel. Ga jij maar alvast zitten, ik pak wel wat drinken. " zegt hij als hij het opmerkt en hij heeft me snel een kusje op mijn hoofd en daarna strompel ik weer als een soort mislukte pinguïn naar de bank.

Toen we samen op de bank zaten, legde Matthijs zijn hoofd voor de verandering weer eens op mijn schoot. Hij was moe van de wedstrijd, dus hij viel al snel in slaap terwijl ik met mijn nagels door zijn haar ging.
Het was al iets later op de avond, dus ik zat ook een beetje in te kakken. 
Ik viel uiteindelijk ook in slaap, maar na een halfuurtje werd ik weer wakker. Zachtjes maakte ik Matthijs wakker, want ik viel liever in bed in slaap dan op deze bank, want zo comfortabel was ie nou ook weer niet.
"Hm?" bromt hij als ik hem wakker heb geschud. 
"Zullen we naar bed gaan?" vraag ik aan hem en hij knikt.

***

De week daarna was eigenlijk ook best wel saai. Tja, ik had ook niet heel veel anders verwacht. 
De jongens kwamen weer gezellig langs en ik heb, of course, ook weer zitten leren.
Ik heb altijd het hele jaar door dat ik een hond aan school doe, en dan komen er tentamens en, in dit geval, examens aan en dan heb ik opeens een hele erge motivatie boost en blijf ik maar door gaan. Eigenlijk super chill dus.

Richting het einde van de week was het weer eens tijd voor een fysio afspraak met Maarten. 
Matthijs moest na mijn afspraak trainen, dus hij ging vandaag gezellig mee. 

"Goeiemorgen." begroette Maarten ons vrolijk toen we binnenkwamen. Hij keek even snel op zijn horloge en zei daarna lachend: "Sorry, goedemiddag." 
We gingen zitten en daarna vroeg hij hoe het deze week was gegaan met de oefeningen.
Ik vertelde dat het steeds beter ging, wat Maarten goed in de oren klonk.
Toen we een tijdje bezig waren, lukt het me eindelijk om mijn knie bijna 90 graden te buigen. Dit was me in de dagen hiervoor nog niet gelukt, dus ik kon mijn geluk niet meer op. 
Ik keek even op naar Matthijs, die glimlachend naar me zat te kijken. Pff, wat een schatje is het toch.

Nadat ik klaar was, moest Matthijs snel gaan omkleden, want hij moest natuurlijk trainen. 
Ik bleef deze keer bij Maarten hangen om eventjes bij te praten. 

Toen de jongens klaar waren, kwam Matthijs me samen met Frenkie en Carel ophalen. 
Carel werd sinds het trainingskamp behandeld door Maarten, maar hij was nu gelukkig al weer klaar dus we bespraken nog even kort hoe het was gegaan. 
Daarna gingen we weer terug naar de auto.

Op de terugweg reed Matthijs niet echt richting huis.
"Waar gaan we heen?" vraag ik hem verbaasd.
"De Mac." antwoord hij en ik kijk hem verbaasd aan.
"Hoezo dat?"
"Gewoon." antwoord hij vaag met zo'n irritant lachje op zijn gezicht.

We rijden de Mc-Drive en we bestellen allebei een Mc-Flurry.
"Houd eens vast." zegt Matthijs tegen mij en hij geeft zijn portemonnee aan mij als hij af wilt rekenen.
Matthijs rekent af en rijd door naar het tweede raam. Ondertussen zit ik een beetje met zijn portemonnee te spelen en ik maak hem open. Ik zie dat er in het doorzichtige stukje een fotootje omgekeerd zit die me nog nooit eerder is opgevallen.
Met wat gepriegel heb ik hem eruit weten de vissen en ik zie dat het een pasfoto is van Matthijs toen hij een jaar of 10 was. Wat een schatje was hij toen. Ik kijk er even naar en Matthijs heeft het door.
"Wat doe je?" vraagt hij en hij pakt zijn portemonnee van mijn schoot.
"Wat een leuke foto." plaag ik hem en hij schud lachend zijn hoofd.
Hij kijkt een beetje verbaasd als hij ziet dat ik de foto achter mijn telefoonhoesje stop, maar op dat moment komen onze ijsjes.
Hij geeft ze aan mij en rijd daarna de parkeerplaats op waar hij soepel de auto een parkeervak indraait.

Nadat we onze ijsjes opgegeten hebben, rijdt Matthijs deze keer wel richting huis. Onderweg pakt hij mijn hand vast die op de middenconsole rust.
Hij geeft er zachtjes een kusje op waarna ik een kusje op zijn hand geef.
Ik ga echt steeds en steeds meer van deze jongen houden...

Authors Note

hey hey 😸

zoo das effies geleden, maar k ben weer onder m'n steen vandaan gekropen hoor.

nou groetjesss!