H O O F D S T U K 21

771 12 11
                                    

-pov Amy-

Als ik en Matthijs is de auto zitten opweg naar zijn appartement, zeggen we weinig tegen elkaar.
"Als er iets met je knie kan je het gewoon zeggen he." zegt Matthijs uit het niets. Niet helemaal uit het niets, want ik had al zo'n vermoeden dat hij met niet helemaal geloofde, maar ik had niet verwacht dat hij er ook echt iets over ging zeggen.
"Er is niks, echt niet." loog ik, dus ik hoopte dat ik geloofwaardig klonk. Het deed pijn, maar het viel wel mee, dus ik had geen zin om Matthijs met die onzin op te zadelen.
"Oké, gelukkig maar." zei hij terug. Het klonk nou niet of hij echt overtuigd was, dus ik bereidde me er alvast op voor dat ik er waarschijnlijk nog meer vragen over kreeg.

***

De week erop had ik vrij van stage zodat ik voor mijn tentames kon leren die diezelfde week waren.

Het was maandagavond en ik zat aan de keukentafel te leren voor het tentamen voor morgen. Ik had er vandaag al eentje gehad, dus ik was redelijk gesloopt, maar we strijden rustig door. Het was rond het avondeten toen ik de sleutel in de voordeur hoorde.
"Kut." zei ik in mezelf, want ik had nog helemaal geen eten gekookt.

Na wat gerommel in de gang, kwam Matthijs de keuken inlopen met een papieren tas in zijn handen.
"Hey." begroette hij me vrolijk en zette de tas op tafel. Hij gaf me een kus. "Hoe gaat het leren?" vraagt hij.
"Hey. Ja prima hoor, het is alleen een beetje veel." lach ik als een boer met kiespijn.
"Komt goed schatje, jij kan dit wel." pept hij me op. "En je moet ook goed eten voor betere concentratie, dus ik heb patat gehaald." lacht hij. Echt ik meen het, als ik zijn lach zie, voel ik me gelijk 100 keer beter. Hij haalt de friet uit de tas en loopt daarna naar de koelkast om mayonaise en curry te pakken.
"Dit is helemaal niet goed voor je Dikkie." plaag ik hem als hij tegenover me gaat zitten.
"Dan ga ik maar rollend over dat veld, maar dit sla ik echt niet over." zegt hij lachend en hij opent een zak met friet.

***

De tentames verliepen wel oké. Het was voor mijn gevoel of heel slecht, of heel goed dus ik hoop dat er in iedergeval een paar goede cijfers uitkomen, maar we gaan het zien.

Matthijs had me deze week weinig gestoord en was druk bezig met trainen voor zijn de wedstrijd tegen Heerenveen. Ik had er echt alle vertrouwen in, maar hij had wat twijfels dus ik probeerde hem elke dag er weer ervan te overtuigen dat het wel goed ging komen, want hij had vaak genoeg getraind dus zijn enkel was al weer sterk genoeg.

Vandaag was het maandag en ging ik weer naar de club.
Ik had een drukke dag voor de boeg met veel spelers die ik zou gaan behandelen.

Aan het einde van de dag was ik echt uitgeput, maar ik had alles gedaan wat ik moest doen, dus ik voelde me voldaan.
Ik wist dat Matthijs samen met Frenkie en Carel een video op ging nemen voor het YouTube kanaal van Ajax, dus ik liep langs de ruimte waar de video werd genomen. Het was op de tweede verdieping, waardoor ze een mooi uitzicht hadden op de velden.
Ik zwaaide even naar de jongens waarna ze terug zwaaiden.

Ze waren gelukkig al een tijdje bezig, dus na een minuut of tien waren ze gelukkig al weer klaar.
Ik had op de gang staan wachten, want ik had toch niks te doen.
Toen de door de deur naar de gang kwamen lopen, begroette ik ze vrolijk.
Ze begroetten me terug en Matthijs sloeg zijn arm om me heen en gaf een kusje op mijn haren.
"Hey." zei hij lief. "Leuke dag gehad?" vroeg hij, want het was pas de eerste keer vandaag dat we elkaar weer hadden gezien.
"Zeker." antwoord ik. "Lekker druk in ieder geval."

We lopen hand in hand de trap af, samen met de andere twee jongens.
Halverwege de trap zak ik en soort van door mijn knie heen, maar ik kan gelukkig mijn evenwicht nog bewaren.
Matthijs kijkt me verbaasd aan, want van de schrik kneep ik in zijn hand.
"Gaat goed hoor." lach ik het weg en hij moet er gelukkig ook om lachen, maar ik voel alweer een lichte pijn opkomen die gelukkig de afgelopen week weg was gebleven.

***

Die zondag was het zover: Matthijs zijn eerste echte wedstrijd na de blessure.

"Hey, het komt allemaal goed. Je hebt genoeg getraind dus maak je maar geen zorgen. Gewoon lekker genieten." zei ik tegen hem voordat de deur uitging. Hij knikte kort en ik gaf me daarna nog en kus.

Ik en Mikky zouden samen naar de ArenA gaan daar zouden we de andere vriendinnen of vrouwen vanzelf tegenkomen.

Ik had een simpele zwarte straight leg jeans aan met Air Force 1's met daarop natuurlijk een Ajax-shirtje met daarop nummer 4 en 'De Ligt'.

We hadden met de anderen wat te drinken gehaald en gingen daarna op de tribune zitten, vlak voordat de wedstrijd begon. Jemig, Matthijs zag er toch goed uit in dat shirt en zijn gespierde armen kwamen er echt perfect onderuit.

(a/n ik weet dat Matthijs deze wedstrijd niet heeft gescoord, maar ja boeie tis fictie)

De wedstrijd was heel spannend. De eerste helft scoorde Tadić 2 twee keer en Heerenveen had ook een keer gescoord inclusief een eigen doelpunt.

Ik merkte dat Matthijs in de eerste helft ietwat voorzichtig speelde, maar gelukkig was dat na de rust over.

Er werd in de 51ste en 56ste minuut gescoord door Heerenveen waarna het 3-3 stond.

In de 82ste minuut kreeg Ajax een corner en toen gebeurde het.
Dušan nam de hoekschop en Matthijs kopte de bal er precies goed in.

De hele ArenA ging uit zijn dak en ik en Mikky vlogen elkaar ook juigend in de armen.

Ik keek naar Matthijs die rende richting de hoek van het veld en werd toegejuicht door de supporters.
Hij maakt een hartje van zijn handen en wees richting mij.
Ik kan je vertellen, de vlinders in mijn buik maakten driehonderd dubbele salto's.

Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in 4-4.

Na de wedstrijd liepen ik en Mikky langs de kleedkamers waar Matthijs en Frenkie ook toevallig liepen.

Ze keken om en ik vloog Matthijs om de hals.
Het boeide me echt niks dat hij nog zijn bezweette tenue aan had.
"Zie je nou wel dat het ging lukken." plaagde ik hem nadat ik een kus op zijn lippen had gedrukt. Hij lachte het bescheiden weg.
"Hey, je hebt mijn shirt aan." merkt hij lachend op.
"M'n vader maakt me dood als hij me hierin ziet." zeg ik lachend en ik geef hem nog een kus. "Ga jij maar even snel douchen, want je stinkt." lach ik en hij laat me weer los.
Na nog een kus loopt hij samen met Frenkie de kleedkamer in.

Authors Note.

Oke ja ik heb dit geschreven omdat ik stress had voor m'n Nederlands toets morgen want ja die ga ik 100% verneuken.

Dus ja slaaplekker babes xx

Langs de lijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu