Kwon Soonyoung
"Ugh! Fuck! It hurts! Ughhh!" Ungol ni Jihoon, kaya mas binilisan ko pa.
"Mr. Kwon Soonyoung!" Sigaw ng prof namin at nalaglag ang ulo ko sa kamay ko. Tinignan ko naman siya ng masama.
"Kung titingin ka lang sa labas ay maaari ka ng lumabas—" Hindi pa man siya tapos ay tumayo na ako at naglakad palabas. Masunurin naman ako eh. Isa pa napakaboring ng subject niya, wala den naman siyang magagawa dahil ako ang namumuno dito. Teritoryo ko ito in short.
Napabuntong hininga nalang ako ng sumagi nanaman sa isip ko si Jihoon. Yung boses niya nung umuungol siya sa sakit pero mahihimigan mo pa din na nasasarapan siya.
Wala talaga akong plano na gawin sa kanya yun. Dahil una sa lahat ay iniingatan ko ang pagkabirhen ko bilang lalaki. Pero nasa batas namin yun as a punisher kaya kailangan kong sundin. Hindi din naman ako nag-iisip ng ayos nung mga oras na yun dahil sa gas na pinakawala namin para makatulog sila. Aaminin kong may halo iyong drugs at nalanghap pa din namin iyon.
Isa pa ay hindi ko gusto na gawin yun lalo na sa kanya hindi naman siguro masama kung sasabihin ko na sa unang marinig ko ang boses niya at nung nakita ko siya ay may interes na agad ako sa kanya.
Naramdaman ko nanaman na may tumitigas sa ibabang bahagi kaya itinigil ko na ang pag iisip sa nangyari nung araw na yun. Manghihingi nalang ako ng tawad lalo na nung sinaktan ko siya physically. Pero anong magagawa ko? Lumabag siya.
Anyways paderetso na sana ako sa office namin kaso may napansin ako. Sinundan ko yung lalaki at dare-daretso siya hanggang makapunta ito sa likuran ng isang building dito. Sa likod ng library, hindi masyado pinupuntahan ang lugar na ito dahil wala namng nandito kundi ang mga sirang upuan. Lumiko na yung lalaki papunta dun at tumigil ako, dahan dahan akong lumapit dun at bahagyang sumilip.
Sabi na eh, pinindot ko agad ang tracker ko at paniguradong papunta na dito ang mga tropa ko. Hindi ako pwedeng sumugod ng walang back up. Hindi ko alam kung anong meron dito, maiigi na ang maging maingat kaysa mamaalam ako sa mundong ito.
"E-Eto na y-yung pera niyo w-wag niyo lang a-ako s-saktan." takot na sabi nung lalaki hinablot naman ng isang lalaki yung pera.
'At sino naman itong asungit na ito? Hari-harian sa teritoryo ko?'
"Diba ang sabi ko LAHAT ng baon mo? Bakit ito lang?!" Sigaw nung asungot.
"Y-Yan lang k-kasi ang b-baon ko n-ngayon eh dahil nakuha n-niyo na yung weekly s-salary ko." takot na paliwanag nito.
'Tss...'
"Wala akong sinabing sumagot ka!" Akmang sasapukin na niya yung bata nang magsalita ako.
"Wala ka din namang sinabing wag siyang sumagot." Singit ko tinignan ko mata sa mata yung tukmol hindi ako nagpakita ng kahit na anong emosyon.
"Aba? Bakit ka naririto? Hindi ba dapat nasa klase ka? At pwede ba tigilan mo yang pagmamataas mo! Hindi porke anak ka ng may ari ng school na ito ay kakatakutan kita!" Mahabang satsat nito na hindi ko pinansin. Naglakad ako palapit sa lalaking walang laban. Hinila ko ito palapit at ilalayo na sana ng hawakan ng isa pang asungot ang balikat ko.
Tumigil ako tinulak ko ng bahagya yung lalaki at hinarap yung humawak saken. Agad na may sumalubong na kamao sa mukha ko pero nasalag ko gamit ang kamay ko.
Hinila ko ito palapit sa akin at sinikmuraan. Agad namang tumumba ito at namilipit sa sakit.
Pumito ang lalaki at lumbas ang mga nagtataguang mga kasamahan niya doon.
'Tch mga mahihina sinasabi na nga ba eh...'
"Mr. Kwon hayaan mong ikaw naman ang turuan namin ng leksyon. Makikita mo kung anong klase ng katangahan ang ginawa mo sa amin noon." Paghamon nito sa akin.
"Nakakadismaya ka naman. Hindi mo ba kami isasali?" Singit ni Jun at doon na sila lumabas. Pumunta sila sa akin. Kumpleto na kami, at sisiguraduhin kong pupulbusin namin itong mga ito.
"Tch! Mga duwag! Tara na't sugurin ang mga ito!" Sigaw nung nagsisilbing leader nila na duwag naman.
Dahil sa ingay ng mga ito napipikon ako lalo. Respeto naman sa library nananahimik eh tapos sila mag-iingay lang?
Nang makalapit na ang mga ito sa akin hindi ko hinayaan na madampian ako ng kahit na anong suntok nila. Hindi uubra sa akin yang mga ganyan nilang suntok. Mga mahihina pa...
Agad kong hinablot ang isa at ibinato sa iba at nagtumbahan nakipagpambuno na din sila at halos mabugbog ang mga sumusugod. Lalo na kay Seungcheol isang sapak lang ang ginagawad nito sa mga nasugod sa kanya pero daig pa nila ang nasapak ng limang beses.
Hindi din nagpaawat si Mingyu na mahaba ang mga biyas habang hawak ang dalawang sumugod ay sinisipa niya ang mga lalapit sa kanya at pinaguumpog ang dalawang hawak niya. Namimilipit naman sa sakit ang nga sumusugod sa kanya dahil sa lakas niyang manipa.
Si Jun naman ay dinadaldal pa ang mga nasugod sa kanya at kinukutya ang mga itsura. Sapak dito sapak dun. Gusto ko nalang matawa sa ginagawa niya. Puro talaga kalokohan itong isang toh eh. Binibigyan niya pa ng tips kung paano nila maayos yung mga mukha nila.
Si Vernon naman tawa lang ng tawa katabi si Joshua sa gilid. Hindi pa lalaban yang mga yan dahil nakakatakot ang dalawang yan kapag sumali sila dito, may pagkapyschopath yang dalawa eh obsess sa dugo kapag napikon. Tumatawa si Vernon dahil kay Jun at masinop naman na nagmamasid si Joshua sa mga ginagawa ng lahat dahil nga sa sobrang alisto nito.
At ako wala nagmamasid lang den. Pero may humawak nanaman sa akin kaya sinapak ko agad. Ayaw ko sa lahat hinahawakan ako, kung hindi ko naman gusto. Yung asungot pala ang humawak sa akin. Muntik na niya akong masipa kaya sinikmuraan ko den siya. Pero matibay ito dahil hindi bumagsak nairita ako kaya sa leeg ko siya sinipa sinugurado kong malakas pagkakasipa ko at tumalsik ito at natumba.
Lalapitan ko pa sana ng pigilan ako ni Joshua. Alam niyang nainis ako at baka mapuruhan itong lalaking ito. Buhat buhat naman sa damit ni Vernon yung binubully nila at kinukuhaan ng pera.
"Kapag nilapitan ka pa ng mga ito. Siguraduhin mong sasabihin mo sa amin." Kalmadong sabi ni Vernon. Nang mapansin nila na halos lahat ay tumba na tumigil na den sila at lumapit dito.
"Lahat kayo ay makakatanggap ng guidance slip. Kita-kita kami ng mga magulang niyo. Yun lamang." Mahinahon kong sabi at nauna ng lumabas. Nakasalubong ko pa ang prof namin kanina na nilayasan ko. Napunta kasi ito sa library para makipagharutan sa librarian naming lalaki. Tumungo ito ng bahagya sa akin bilang pagrespeto. Bahagya lang akong tumango sa kanya at nagdare-daretso na sa guidance office para asikasuhin ang ginawa ng mga asungot na yun.
Sinigurado ko ding kasama namin ang witness ko. Nakasunod ito sa akin kanina at pagpasok ko sa loob ay pumasok na din siya.
"Salamat." Bungad niya.
"Wag kang magpasalamat trabaho ko naman yun. Isumbong mo dito sa guidance ang mga yun kapag ginulo ka pa." Sagot ko sa kanya natahimik siya at tumango nalang. Kinausap namin ang prof namin doon at kinuwento ang nangyari. Napagsabihan den ako dahil sinaktan ko nanaman ang mga estudyante pero wala naman siyang ibang magagawa.
"Sige maaari na kayong lumbas." Sabi nito at nauna na nga ako. Pupuntahan ko na sila Joshua ng makita kong kausao ni Jun yung isang kasama ni Jihoon.
Pinagmasdan ko din si Jihoon na nakatingin kay Jun. Maya-maya pa ay iniwan nila si Jun at natatawang umalis. Dumaretso sila sa parking lot at di ko na sila nakita.
Naglakad ako papalapit kay Jun.
"Ang daya talaga nun eh! Hindi ba siya kinikilig na ako pa ang lumapit sa kanya? Halos lahat ng babae dito kahit mga silahis ay nagkakandagulo makadate lang ako! At maikama lang ako! Argh!" Inis na sabi niya halata mong na-offend siya sa iniral nun.
"Hoy! Tama na yan tara na at may meeting pa tayo nila Joshua! Kailangan maparusahan lahat yun." Tawag ko sa kanya. Agad naman siyang sumunod sa akin.
———
Thank you sa pagbabasa! Ily! <3
YOU ARE READING
You're Mine And I'm Yours (ON-GOING)
FanfictionLee Jihoon is a boy who has a different personality. He lives in a small house with his mother and brother Chan. After transferring to SVT University, his life becomes hell. Kwon Soonyoung, a cute yet handsome and famous son of the owner of the uni...