Episode 7

9.4K 281 21
                                    

"ပန်းဝါဝါလေးတွေက
နိုဝင်ဘာလဆန်းဆိုရှိတက်တယ်
ခုချိန်ဆိုတစ်တောင်လုံးနေကြာပန်းရိုင်းတွေနဲ့ထိန်ထိန်တောက်နေလောက်ပြီ"

ရှမ်းခေါက်ဆွဲဆိုင်ကအန်တီကြီး
စကားကြောင့် နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးပျော်သွားမိကြသည်။

" ဒါနဲ့ ဟန်းနီးမွန်းလား
နှစ်ယောက်သားအရမ်းလိုက်တာပဲ"

အန်တီကြီးရဲ့ လေသံဝဲဝဲစကားကို ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်မဖြေကြပေမဲ့ စားပွဲခုံအောက်မှာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့သော လက်တွေက ခိုင်မာနေခဲ့ပြီ

ဒီလက်ချောင်းလေးတွေကို
မီးရောင်မှိန်မှိန် မိုးတွေသည်းတဲ့ ညမှာစတင်
ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့ပေမဲ့

တစ်သက်လုံးစာအတွက် မြဲမြံအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားချင်တဲ့စိတ်ကူးက ဖွင့်မပြောပေမဲ့ကိုယ်စီရှိကြသည်။

" ဒီမှာ photographer ကောင်းကောင်းရှိလားအန်တီ"

နိုင်းစကားကြောင့် အန်တီကြီးက အတန်ကြာစဉ်းစားပြီးနောက်

" အန်တီ့တူလေးရှိတယ် တစ်နေ့တစ်နေ့ camera တစ်လုံးနဲ့ကလိနေတာ သားတို့ရိုက်မယ်ဆိုတပြားမှမပေးနဲ့ သူက ရိုက်စရာလူလိုက်ရှာနေတာ"

" ဟာမဟုတ်တာအန်တီကလည်း ကျွန်တော်တို့အဲ့ဒီ့ညီလေးနဲ့တွေ့လို့ရမလား"

ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်မို့ နိုင်းနေခတစ်ယောက်ပြုံးမိသွားတော့သည်။

ဟိုးအဝေးမှာရှမ်းတောင်သူတွေချယ်ထားတဲ့ပန်းချီကားတွေ......

နောက်ပြီးတိမ်ပန်းချီတွေ......

ပြီးရင် ခြေလှမ်းတိုင်းမှာဖူးပွင့်နေတဲ့ ပန်းဝါဝါတွေ.....

အဖေနဲ့ မိသားစုလိုက်လာခဲ့တုန်းကအတိုင်းပဲ ဒီနေရာလေးဟာ မပြုမပြင်ထားပဲလှနေလိုက်တာ

ဘာရယ်ကြောင့်လဲမသိ နိုင်းက မေရွက်ကို ဂါဝန်ဝါဝါလေးဝတ်စေခဲ့သည်

အတိတ်မှာ ပြုံးခဲ့တဲ့ အပြုံးတွေကို ပြန်အသက်ဝင်စေချင်တယ်တဲ့လေ

Friends With BenefitsWo Geschichten leben. Entdecke jetzt