Loving You Is A Mistake (COMPLETED✅✅✅)

Chapter 8

MASAYA akong umuwi sa bahay dahil sa libre kong taho.Pero no'ng pauwi na ako ay may nadaan akong bayabas.Nanghingi lang naman ako ng dalawa kasi kilala ko naman.Maliit pa lang siya pero yun na yung normal size non.Parang dwarf kind of bayabas.

Napawi ang ngiti ko nang may makitang pamilyar na bulto ng tao.Baka naman imahinasyon ko lang yun.Bakit ko naman siya makikita dito?Wala naman akong napagsabihan ko nang probinsiya namin.
Hindi ko nalng pinansin yun saka nagpatuloy nang naglakad.Hindi ko talaga maiwasang magtaka.Ang daming sasakyan ang naka parada sa labas ng bahay.

Parang nag aalangan tuloy akong umuwi.Itetext ko nalng kaya si nanay na doon ako matutulog sa pinsan ko.Tama,malamang ay papayagan ako non.
Nang akmang tatalikod ako ay saka naman ako tinawag ni papa.
"Pumasok kana dahil mahamog na Isabelle,saka may gustong kumausap sayo."seryusong saad nito sakin kaya mas lalo akong kinabahan.
"Sino daw ba yung bisita pa?"pagtatanong ko dito bago niya ako ginaya papasok ng bahay.
"Hindi ko kilala,pero ikaw ang hinahanap kaya malamang ay kilala mo yun."obvious nga naman pa.Gusto ko sanang sabihin pero baka mabatukan ako kahit buntis ako.Hindi nalang ako umimik pa dito.Sino naman kaya yung bisita.

Nang nakapasok ay hindi ko makilala ang bisita dahil naka ta likod sila sa pwesto ko.Oo MGA talaga dahil anim silang nakita ko.
Nakita naman ako ni mama kaya ngumiti ito saakin.

"Nandito na pala si Isabelle eh,halika dito anak at nang makita mo ang nga bisita mo."masayang bungad nito sakin kaya naagaw nito ang atensyon ng mga bisita.
Isa isa silang tumingin sa kinatatayuan ko,nanlumo ako nang makilala ang dalawa sa kanila.

Its

Kuya Damiano and Alexander.....
Anong ginagawa nila dito?

Nakita ko pa kung pano nangunot ang nuo ni Alexander habang tiningnan ang tiyan ko.Saka ko lang narealize na dapat tinago ko iyon!
Pero paano ko naman itatago eh ang laki ng nang tiyan ko.

Wala sa sarili akong napatalikod ng wala sa oras dahil sa iba't ibang klaseng emosyon nararamdaman ko.

Narinig ko pang may tumikhim kaya dahan dahan akong napatagilid nang makilala kong sino ito.Saka ko lang nakilala isa isa ang mga bisita.

Its alexander's family for God sake!
Pinikit ko nang mariin ang mata ko na nagbabakasakali na imahinasyon ko lang ito.
Pero kahit anong pikit ng mata ko ay nandoon pa rin sila.

"Hija,can you sitdown for awhile."kinakabahan akong naglakad sa tabi ni mama saka hinawakan ang kamay nito.

"A-no pong kailangan ninyo saakin?"nagawa ko pang magtanong sa sobrang kaba ko.
Isa isa ko naman silang tiningnan saka ko lang nakita na kasama pala nila si Clarence ang anak ni kuya Damiano.
Narito rin ang mommy at daddy nina Kuya Damiano at ang nakatatandang kapatid nito na babae.Habang tinitingnan ko sila ay parang bigla akong nanliit sa sarili ko.Bawat parte ng pagka tao nila ay parang sinisigaw nito kong gano sila kataas.

"Our son Alexander,wants to talk to you.And as his family we are here to finally meet his lover."nakangiting pahayag naman ng ginang.Napakagat labi ako sa sinabi nito.Binaba ko ang tingin sa kamay ko.Saka ko ito pinaglalaruan dahil sa kawalan ng sasabihin.Hindi ba nila ako sasaktan dahil may asawa na ang anak nila.

"Nagkakamali po kayo,hindi po ako ang asawa ng anak ninyo.Hindi niyo na po ako kailangan pang makita."seryuso kong saad dito kaya ang paningin nila napunta kay Alexander.
"So,hindi pa pala kayo nakakapag usap.Iiwan namin si Alexander dito para makapag paliwanag sayo.Saka aalagaan niya ang pinagbubuntis mo."doon ko pa lang narinig ang boses ng ate nito.
Anong iiwan!?

"Maaari ba naming maiwan si Alexander dito mare,Pare?"saad naman ng Mommy nila.Hindi ko maiwasang tingnan ni Mama ng ngumiti ito ng magaan.

"Oo naman,kami na ang bahala sa mapapangasawa ng anak namin."para akong mahuhulog sa kinauupuan ko sa nito.Alam nilang siya ang ama ng pinagbubuntis ko.
Nawalan ako ng sasabihin saka naman umalis si papa na walang paalam.Sinundan ko naman ito ng tingin hanggang mawala na ito sa pananaw ko.Hindi ata sang ayon si papa sa mga nangyayari.Si mama naman ay hindi ko alam kong anong tumatakbo sa isipan niya.

"Hindi na kami magtatagal pa.Ilang oras din ang byahe mula dito pauwi.Maraming salamat sa pagpapatuloy."kuya Damiano said  and bowed his Head a little bit as a sign of respect.Ganyan naman talaga sila eh,masyadong banal pero loko naman deep inside.

"N-nice to meeting you again ma'am Isabelle."nanlaki ang mata ko nang marinig magsalita si Clarence.He is a mute pero nakakapag salita na ito ngayon.

"Y-you cant talk way back right!?How did it happen?"saad ko dito na hindi siya maooffend.He smiled at me saka ito lumapit saakin at niyakap ito.
Niyakap ko rin ito sabay haplos ng buhok niya.God!I Miss my students.

"My Mom is already home ma'am,i didn't do anything.Bigla nalang akong nakapag salita habang nasa harapan ko siya."ngumiti ako dito,his lucky to finally having his perfect family.

"Don't be too professional Clarence,call me tita instead.And im happy for you."naka ngiti kong saad dito saka siya hinalikan sa pisngi.
"Can I feel my cousin?"bigla akong napipi sa sinabi nito.Pero kalaunan ay nginitian ko ito ng pilit.
"S-sure."naka ngiti paring saad ko dito saka hinawakan ang kamay nito tungo sa tiyan ko.

Sana maging maayos na ang lahat.

Susunod......

(Another chapter guys!Next week ulit for another update.Thankyou for reading ang enjoy.