MAHINA akong napadaing nang May maramdaman akong sakit sa puson ko saka ko lang narealize na dinudugo na pala ako.
Hindi ko alam ang gagawin,nanghihina ako na parang ewan.Naka hinga ako ng maluwag ng makapa ko ang katawan ni Alexander.
Mahina ko itong niyogyog dahil Wala na akong lakas.
"W-wake up,Manganganak na ako!"Hindi ko mapigilang sumigaw sa Huli dali sobrang sakit na talaga.
Napabalikwas naman ito ng bangon saka Mabilis na lumapit sakin."H-hey,calm down okay?Ill carry you para mas Mabilis tayo."hindi pa man ako nakaka sagot ay kinarga niya na ako na parang bagong kasal.Hindi ko mapigilang maluha sa sakit ng nararamdaman.I didn't expect this kind of pain.
"N-natatakot ako Alexander."I said almost whispering.Narinig ko pa ang mahina nitong mura na parang sinisisi ang sarili.
"I-im so sorry okay?Once na makapanganak ka papakasalan na kita.Okay na saakin ang isang anak kaya hindi kana mahihirapan pa."Kalmadong saad nito habang inaayos ang pagkaka upo ko sa passengers seats.———
Mabilis kaming nakarating sa hospital ay inasikaso aga.
"I'm doctora Smith,I'm the one who's incharge for your wife."Maikling pakilala pa ng Doctor kay Alexander saka ako tinuunan ng pansin.
Her surename is kinda familiar,Hindi ko lang alam kong saan ko narinig.Napangiwi naman ako dahil parang lalabas na talaga ang ulo ng anak ko.
"A-hh!m-malapit na talagang lumabas!"halos magka piyok piyok na ako sa lakas ng boses ko pero Wala akong paki alam.
Naramdaman ko namang hinawakan ni Alexander ang kamay ko.
"Shhh I'm her okay?Kaya mo yan,hihintayin lang kita sa labas dahil hindi ko kayang nakikita kang nahihirapan."nahihimigan kong taranta At pagka balisa sa boses nito.Tumango na lamang ako dito kasi naiintindihan ko naman siya.Nag ipapasok na ako sa emergency room ng biglang pinigilan ni Alexander iyon.
Namumula na ang mata nito pero hindi ko mabasa ang ibig sabihin dahil sobrang nahihirapan na ako sa sitwasyon ko ngayon.
"P-pwede ba akong sumama sa loob?"Mahinang saad nito na biglang nag iba ang naging desisyon.
Nakita ko pang imiling ang doctor nang maramdaman sumakit naman ay napakapit nalang ako sa bedsheet.
"I'm sorry but no,you will see them later for now aasikasuhin muna namin ang asawa ninyo."hindi na nila pinapasok si Alexander saka nilock ang pintuan ng emergency room."Okay Mrs.Take a deep breath saka ka umire."Parang magic ang sinabi nito dahil bigla akong umeri ng hindi ko nalalaman.
"Ahhhh!god H-hindi ko ata kaya!"nagsisigaw kong saad dahil parang nabibiyak ang pagka tao ko sa sobrang sakit.
"Hindi pwedeng tumigil ka dahil anak mo ang nakasalalay dito."napapikit ako ng mariin dahil tama ang sinabi nito.
Kahit mauubusan na ako ng hangin ay bigay tudo akong umeri.
Sa huling eri ko ay saka ako nakaramdam ng ginhawa.Ipipikit ko na sana ang mga mata ko nang marinig ang sinabi ng Doctora.
"Eri pa Mrs. Kaya mo yan.One last then magiging Okay na ang lahat.
Kahit nanghihina ang sinunod ko ang sabi ng Doctora.
Halos mangisay ako ng May maramdaman pang lumabas mula sa pagka babae ko.Then everything went black...
———-
NANGINGINIG na hinahawakan ni Alexander ang kamay ng kasintahan.
Kapapangak lang nito kaya naka tulog sa sobrang pagod.
Hinalikan niya ng mariin ang kamay ng dalaga.
"Thankyou for everything baby."mahina niyang usal dito saka pinagmasdan ang maaliwalas na mukha nito.His very thankful dahil magkakaroon na siya ng sariling pamilya.His very lucky to have Isabelle in his life with their daughter.Isang napagandang Baby girl ang binigay sakanila.
Napaangat ang tingin niya sa pintuan ng May kumatok dito.
"Come in."saad nito saka inaayos ang kinahihigaan ng kasintahan nito.Naramdaman naman niyang bumukas ito ilang sandali pa ay sumara din.
"Son,we already saw your little girl.Shes so cute saka sobrang nagmana sayo.Meron ka ng girl version ng sarili mo."masayang bungad ng ina nito saka siya niyakap ng mahigpit.
Hindi mapigilang mapangiti ni Alexander dahil naiimagine niya pa lang ay sobrang nagagalak na siya.Hindi niya talaga tiningnan ang bata sa nursery station para sabay sila ni Isabelle na makita ang anak nila.
His too excited to see his daughter pero kaya niya namang hintayin magising ang asawa Para sabay sila."What's your plan after this."narinig pa niyang saad ng ama niya.Dahil dito ay hindi niya mapigilang mag isip.
Gusto niyang bigyan ng masaya At kompletong pamilya ang anak niya At ang taong minamahal nito."I'm marrying her dad."seryusong saad nito sa ama saka niya binalik ang tingin sa dalagang natutulog sa hospital bed.
"Really!?When Baby?"Napangiwi naman ito sa sinabi ng ina.
Seriously,baby!?
Meron na nga siyang sariling Baby tapos yun parin ang itatawag sakanya."With in this year mmy."maikling pag sagot niya naman dito saka pasimpleng iniwasan ng tingin ang ina.
Sasagot pa sana ang ginang nang May marinig na Mahinang pag ungol.Saka lang nila narealize na si Isabelle na iyon At dahan dahan nitong minulat ang mga mata niya.
———
NAGISING ako na sobrang sakit ng buong katawan ko At sobrang pagka uhaw.Mahina akong napadaing,parang naghakot ito ng ilang sakong bigas.
Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko saka tumambad saakin ang mukha ni Alexander.
"Are you Okay already?"narinig ko pang pagtatanong nito."I-I need w-water."nauutal ko pang saad pero bago pa man ito maka kilos ay May nagbigay na nito saakin.Parang nahihiya ko namang kinuha ito sa kamay ng tatay ni Alexander.
Saka ko lang narealize na nandito rin pala ang parents ng kasintahan.
Nang maubos ang mineral water ay saka lang ako naka hinga ng maluwag"A-ang anak ko,n-nasaan na?"bigla siyang nakaramdam ng pagka taranta ng maisip ang anak.
"Don't panic hija,your daughter is safe and healthy."halos maiyak siya ng marinig ang sinabi ng ginang.
Meron siyang babaeng anak.
Hindi niya alam pero May kunte siyang kirot na Naramdaman.
Hindi niya nalang pinansin yun saka hinarap si Alexander."W-we have a baby girl?"paninigurado ko pa dito.Ngumiti ito saakin saka marahang tumango.
Ito yung pangarap ko noon,Pero ngayon ay nagkaka totoo na.Sana naman ay Wala na kaming magiging problema pa.Ill do anything para kay Alexander at sa anak namin.
Susunod......
(Annyeong to my beautiful bestfriend KristelMayFrancisco I can never repay all the awesome things you have done for me,but my heart is eternally grateful.
Even if you are away from me because of this pandemya,my heart still cherishes you.I love you so much and Thankyou for always supporting me😇😇😇)
YOU ARE READING
Loving You Is A Mistake (COMPLETED✅✅✅)
Short StoryHis married but still his my boyfriend. Can I still fight for him!? Im just his mistress... I'm just a simple girl who wanted to be loved..Pero sadyang hindi ayon saakin ang mundo. Nagmahal ako ng isang taong May sabit na.. Nagmahal ako ng sobra sa...