The unknown 30 Sequels: The Plot Twist

Chapter 6

Naka baluktot ako sa papag habang naka talukbong ng kumot. Ang sakit talaga ng puson ko!

"Mi amor? Mi amor, Hays! That napkin didn't ease my amor's pain!" rinig kong bulong ni carlos habang hinihilot puson ko kahit sinabi kong wag na dahil nakikiliti at nahihiya ako! H-hindi naman kami para h-hawakan niya'ko ng ganun! Pero medyo nawawala yung sakit lalo na't siya ang nag aalaga sakin. Ang taong mahal ko ang nag aalaga sa'akin; ngayon naamin ko nang mahal ko siya't hindi gusto.

"D-Dont mind me carlos. Please give me some foods" nanghihina kong saad at dahan dahang umupo

"I-I will mi amor, please wait for me" Sa sinabi niyang yun tila.. Tila nagkaron ako ng kaba. Naiisip kong malapit na siyang mawala kahit gusto ko o gusto niyang manatili hinding hindi parin siya mapapasakin. Dahil kaming dalawa ay hindi para sa isa't isa. Corazoncito.. Lo siento but we can't live together.

"Te amo mi amor.. Te amo.." saad ko habang nakatingin sa pintong nilabasan niya. Kinakabahan ako sa di ko alam na dahilan. Dahil ba to sa pagkasakit ng puson ko o dahil sa naiisip kong ngayon ang araw ng pagkawala niya? Sana naman ay hindi dahil hindi ko kakayaning mawala agad siya sakin.

Antagal niya ah? Mabilis naman siyang kumilos pero bakit ang tagal niya ngayon? Hays abegail don't be so weak tumayo ka at tignan si carlos! Baka mamaya pag wala na siya eh umatungal ka ng umatungal!

Wala akong nagawa dahil nanalo ang isipan ko sa sarili ko. Tumayo ako at dahan dahang lumakad papuntang pintuan. Malinis na salas ang bumungad sakin.. B-bakit?

"C-Carlos?" mahina kong saad habang tinitignan ang buong salas, siguro nasa kusina. Ano ka ba naman abegail pina kuha mo ng pagkain tapos hahanapin mo sa sala?

"Carlos?" Bulong ko ng makotang wala ring katao tao sa kusina, natatakot ako.

"Carlos!" sigaw ko habang tumatakbo palabas ng bahay kahit masakit ang puson ko ay pinigilan ko ang sarili ko lalo na't mas gugustuhin kong masaktan kaysa mawala siya.

Bwesit ka! Akala ko ba ayaw mo'kong masaktan tapos ngayon mawawala ka?!

"Carlos!" sigaw ko nang makita ko siya sa may hardin habang hawak hawak ang ulo niya.

Ano bang nangyayare sayo carlos?

"Carlos? Ayos ka lang?" tanong ko pagka lapit na pagkalapit ko.

Natatakot ako sayo carlos! Nakakainis! Lagi nalang ako kinakabahan sayo! Lagi nalang natatakot pag nawawala ka sa paningin ko! Bwesit ka! Bwesit ka!

"mi amor; lo siento if I leave you" pag hingi niya ng tawad habang hawak hawak parin ang ulo.

"Masakit? Anong masakit sayo carlos? Sabihin mo!" inis kong saad "please carlos.. If you don't want me to be hurt then me too! Ayokong nasasaktan ka!" inis ko pang saad habang patuloy na umaagos ang luha kong kanina ko pa pinipigilan. Nakakainis. Apaka rupok ko pag dating sa taong kaharap ko. Pag dating sayo carlos! Ang rupok rupok ko!

"S-Sorry.. promise when it hurts... Sasabiyin ko agad" imbes na matawa ako sa pagka bulol niya ay mas lalo akong naiyak. Pag masakit sasabihin mo sakin.. Eh kapag aalis ka ba sasabihin mo sakin? Iisipin mo kaya ako?

"Corazoncito.. You're my little heart so please don't break it.." napahinga ako ng malalim ng malaman kong hindi ko yun nasabi sakaniya. Mahirap umamin agad lalo na gusto mo siyang makasama habang buhay kaya wag ka muna umamin ng di alam ang nararamdaman ng isa. Ayoko pang umamin sapagkat ang kaniyang nararamdaman para sakin ay pagkagusto lamang.

"Mi amor.. Pag lulutoan kita basta wag mo lang ako iwasan.. Gusto kong magkasama lamang tayo at wag mokong iwanan" Saad niya at niyakap ako kaya wala nakong nagawa kundi yakapin nalang siya pabalik. Nakakainis dahil di ko kayang magalit sayo ng matagal nakakainis dahil sa isipang mawawalay ka rin sakin.

"Hindi ko kayang iwan ka carlos! Kanina lang ay nawala ka lang saglit nag panik na agad ako!" pano pa kaya kung mawawala ka ng lumubusan? Makakaya ko kaya?

"Thank you mi amor! Don't leave me because I won't leave you too!" Ngumiti lang ako sakanya bilang sagot dahil alam ko naman ang paghahantungan ng lahat mawawala rin siya at iiwan ako dito ng puno ng sakit at pighati.

Nagulat ako nang bigla niyakong buhatin pabalik sa bahay, Bwesit! Lagi nalang ako ginugulat!

"Pag lulutoan kita mi amor" Tinignan niya'ko ng mabuti at bigla nalang sumilaw ang ngiti niyang napaka tamis. " Did I say it right? Your corazoncito are learning some stuffs! And it's because of you mi amor; it's because of you" saad niya kasabay ng paghalik niya sa noo ko. "Thank you mi amor. You teach me everything you know; but can you teach me something?" Ngumiti nanaman siya at binaba ako sa may sala set na kahoy.

"Yes? Ano yun?" Nagtataka kong tanong, halos lahat naturo ko na sakaniya. Ano pa ba ang maituturo ko sakanya? "Carlos.. Lahat ng alam ko naturo ko na sayo; what now carlos?" Naka taas kilay kong saad.

"Mi amor, Can you teach me how to love you? How to win your heart" Ngumiti siya sakin at dumukwang para abutin ang mukha ko. "I want to win your heart, and I want to teach you how to love me" Ngumiti siya sakin at hinaplos ang mukha ko bago nag sitalon talon kasabay pa non ang pag suntok niya sa hangin na tila bang napaka saya sa kaniyang ginawa.

"Well corazoncito, How to win me? Pick me up some fresh flowers, araw araw tayong pupunta sa dalampasigan at lagi natin pagmamasdan ang pag lubog ng araw. Yan ang magpapahulog sa'kin ang taong sasama sakin sa kahit saan at sa kahit anong mangyare ay nariyan sa tabi ko" mahaba kong lintayad at tumayo sa harapan niya kaya naman napa atras siya. "Una, ayoko ng binibiling bulaklak gusto ko galing sa hardin at kakapitas lang" Humakbang ako palapit sa kaniya kaya naman napaatras siya. "Pangalawa, gusto ko sa dalampasigang tayong dalawa lang" humakbang uli ako at hinarap ang mukha niya. "Pangatlo, Lagi ka lang nandito sa tabi ko. Wag mo'kong iiwan kahit anong mangyare, mamatay man.. Dapat magkasama tayo. Well.. It's your choice kung gagawin mo lahat ng yan" tumigil nako sa pag hakbang at ngingiti ngiting nag lakad papasok sa kwarto.

"Well I guess mi amor. Wala na'kong kawala sayo dahil hindi ko kayang mawala ka" napangisi nalang ako sa sinabi niya. Naku carlos!