Fısıltı | Void Stiles

3

Odama çıktığımda elimdeki not'la bakışıyordum. Sonunda not'dan gözümü ayırıp çalışma masama oturdum ve Fizik ödevini yapmaya başladım.

Tam ödevin yarısındayken arkamdan ayak sesi gelmesiyle durdum. Yavaşca arkama doğru dönüp baktım.

Stiles, gözlerinin altları yine kızarmıştı buna ne oluyordu böyle? Bunu düşünmeyi bıraktım. O sırada  gülümseyerek bana baktı.

"Selam Mia." Dedi küçük sinsi bir gülümsemeyle.

"Stiles?" Dedim anlamaz bir şekilde.

Ben yine "Stiles" dedikten hemen sonra gülümsemesi soldu ve duman olup kayboldu.

Ben yine dimdik olduğum yerde duruyordum ve ne olduğunu kavramaya çalıştım. Kapının bir anda açılmasıyla kafamı kapıya doğru çevirdim, annem gelmişti.

"Mia yemek hazır tatlım."

"Tamam geliyorum anne."

Annem odamdan çıktığında ellerimi saçlarımın arasından geçirdim ve o sırada ellerime dokunan bir el hissettim. Baktığımda kimse yoktu, ben hemen aşağı mutfağa indim.

Annemle sohbet ederek yemeğimi yedikten sonra biraz salonda oturup odama yatmaya gittim. 

Sabah alarm sesiyle uyandım. Bugün o kâbusu görmemiştim. Uykulu bir şekilde alarmı kapattım ve banyoya gidip yüzümü yıkadım. Üstümü giyinip makyaj masama oturdum makyajımı yaptığımda masamın üstünde yine bir not farkettim. Biraz ürksemde mektubu alıp açtım.

"Stiles değil, Void."

Kaşlarımı çatarak nota baktım ve notu katlayıp cebime koydum.

Çantamı alıp evden çıktım. Stiles beni aramıştı birlikte gidecektik. Onu beklerken bir korna sesi duydum ve Stiles bana jeep'in içinden tatlı bir gülümsemeyle el salladı, bende ona gülümseyip yanına geçtim.

"Evett, bugün nasılsın?" Diye sordu Stiles sıcak bir gülümsemeyle.

"İyiyim, sen nasılsın?" 

"İyiyim."

Evet şimdi kendimi hazırlıyordum. Stiles'a bir ikizi olup olmadığını soracaktım çünkü o gördüğüm kişi kesinlikle Stiles olamazdı. Çok farklılardı.

"Stiles sana bir şey sorabilir miyim?" 

"Tabikide?"

"Senin bir ikizin var mı?" Bunu dedikten sonra arabayı durdurup bana anlamaz bir şekilde baktı.

"Aptalsın Mia."

Bu sesi duymamla irkilsemde Stiles'a baktım.

"Hayır yok, niye böyle bir şey sordun?"

"Peki sana anlatacağım ama anlattıklarımdan sonra beni deli sanabilirsin." 

"Hayır sanmam."  Arabayı bir kenara çekti ve durduk.

"Ben son zamanlarda tıpkı seninle aynı birisini görüyorum ama göz altların mosmor oluyor ve çok korkunç gözüyorsun. Odamda notlar buluyorum ve karşıma rastgele çıkıyorsun." Stiles donmuş ve şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

"Sana bunu açıklayacağım ama inanman zor olabilir." 

"Nasıl yani?" Dedim anlamaz bir şekilde.

"O bir Nogitsune bir tür doğa üstü ve tilki inanman çok zor biliyorum ama arkadaşım Scott'da bir Kurt adam." Ona dimdik bakıyordum.

"İnanılmaz" Dedim.