Fısıltı | Void Stiles

6

Eve girdim, ve geç geldiğim için annemden iki saat azar işitmiştim.

Odama gittim ve direkt yatağıma uzandım. Çok yorgundum, uzanır uzanmaz da uyudum.

Karanlık bir koridor'da koşuyordum, niye koştuğumuda bilmiyordum. En sonunda durdum. Kendimi kontrol edebiliyordum ve ardından Void'in sesini duydum.

"Hep kaçacak mısın?" Diye sordu.

"Gerekirse evet." Dedim.

"Gerekmezse kaçmayacaksın yani?"

Bana doğru yürümeye başladı ve beni köşeye sıkıştırdı.

"Aslında şu an istersen kaçardın." Dedi ve ardından da "Demek ki gerekmiyormuş." Dedi.

"Stiles nerede?" Dedim korkarak da olsa.

"Stiles'i niye merak ediyorsun?" Dedi basit bir şekilde.

"Arkadaşım olduğu için merak ediyorum."

"Arkadaşlığınızı sevmiyorum ve nerede olduğunu'da biliyorum."

Nerede olduğunu sorarsam cevap verir miydi ki? Büyük ihtimalle vermezdi ama şansımı deneseydim olabilirdi.

Void ile aramızdaki kalan bir adımlık mesafeyi kapattım. Vücutlarımız birbirine değiyordu.

"Peki nerede?"

Çenem'den tuttu ve yüzüne daha iyi bir şekilde bakmamı sağladı.

"Böyle oyunları yemem ama bir şartla söyleyebilirim."

"Ne, ne şartı?"

Dudaklarımızı birleştirdi, içgüdüsel olarak karşılık verirken buldum kendimi. Çok tutkulu bir şekilde öpüyordu. Sanki yıllardır bu anı bekliyormuş gibi.

Dudaklarımızı ayırdı.

"Ormanda kaza yaptı."

Uyandım. Saate baktım.

07:15

Hemen elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım.

"Anne ben çıkıyorum!"

"Mia kahvaltı etmeyecek misin?"

"Etmeyeceğim, acelem var görüşürüz."

Hemen kapıyı kapatıp çıktım. Hızlı bir şekilde okula gittim. Scott'ı arayıp biraz erken gelmesini söyledim.

Okula geldiğimde Scott karşımda duruyordu.

"Stiles'ın nerede olduğunu biliyorum." Dedim hemen.

"Ne, nerede?"

"Ormanda kaza yapmış."

"Peki sen bunu nereden öğrendin?"

Yalan söylersem hemen anlayacağı için doğruyu söylemek zorundaydım.

"Void söyledi."

"Konuştunuz mu?!"

"Hayır rüyamda kendimi kontrol edebiliyordum ve sordum ona o da söyledi."

"Onun dediğine güvenecek miyiz peki? Ya ormana tuzak hazırladıysa?"

"Hayır, güvenelim."

Okuldan içeri girdiğimde herkes bana bakmıştı. Çok rahatsız ediciydi.

"Umursama." Dedi Kira.

Bende ona başımı salladım.

"İstersen derse girme?"

"Hayır gireceğim." Dedim.

"Tamam."

Sınıfa girdiğimde, dikkatimi çeken bir çocuk bana bakmıştı.

Çocuğa baktığımda uzun platin rengi saçları vardı, gözlerine baktığımda mavi renkti.

Ben sırama geçtiğim'de yanıma geldi.

"Selam ben Felix, okula yeni geldim tanışalım mı?"

"Bu çocuğu hiç sevmedim."

Sesi umursamadan Felix'e döndüm.

"Bende Mia memnun oldum."

Felix bana gülümsedi ve sırasına geçti.

Öğretmen geldiğinde notlar alıp zil çalınca da sınıftan çıktım.

Felix yanıma geldi.

"Dolaşalım mı?"

"Olur."

Felix'le bahçede dolaşmıştık iyi çocuktu ama onunla dolaşırken hep o bir şeyler anlatmıştı, bende susup dinlemiştim. Çünkü aklımda hep Stiles vardı.

Zil çaldığında farklı sınıflara gittik. Şimdiki dersim Scott ile ortaktı.

Sınıfa girdiğimde kimsenin bakışlarını umursamadan Scott'ın yanına geçtim.

"Nasılsın bakalım?" Diye sordu Scott.

"Aynı, sen?"

"İyi, daha 4 saat var okulun bitmesine. Bu kadar bekleyemeyiz. Hangi ormanda olduğunu söyledi mi?"

"Hayır söylemedi. Ama onu kokusundan bulabilirsin bence, bulamaz mısın?"

"Belki, kokusunu kaybolduğu an'dan beridir hiç duymadım."

"Scott, Mia dersimde konuşacaksanız çıkın sınıftan!"

Aslında şu an alfalık yapma sırası değildi ama, bu söz baya bir işime yarayabilirdi.

"Peki.." Dedim ve sıra'dan kalkıp sınıftan çıktım.

Ardından'da Scott geldi.

Scott bana gülerek ve şaşkın bir şekilde bakıyordu.

"Gidelim mi?" Diye sordum.

"Gidelim."