BÜYÜ

5. Bölüm "Düşün ve Hisset"

     Isaac karşımda gülümseyerek dururken, ne yapmam gerektiğini düşünüyordum. Gerçi her gece sabahlamış bir çok büyü öğrenmiştim.

Yanındaki raf ve üzerindekiler dikkatimi çekti. Hiç birşey söylemeyip sadece odaklandığımda, havalandıklarını gördüm. Isaac etrafına bakarken gülümsemesi yok olmuştu ama ifadesiz tavrını korumaya çalışıyor gibiydi. Bakışları etrafı süzerken, gözündeki şaşkınlık kırıntısı benimde etrafa bakmamı sağladı. Kafamı çevirip ne olduğuna baktım. Banyodaki bütün herşey havalanmıştı. Ani bir refleksle sendeledim. Böyle olmaması gerekiyordu.

Zihnime başka şeyler dolduğunda, az önce havada duran eşyalar düşerek bazıları parçalandı bazıları ise durdukları yerlere ufak izle bıraktı. Kapı açıldığında hiçbirşey diyemeden öylece bakıyordum.

"Laura ne oldu?" dedi babam kaygıyla. Gözleri arkamdaki Isaac'e kaydığında ben hala tepkisizce duruyordum.

"O ses neydi?" dedi sorgulayıcı bir ifadeyle. Bana değil Isaac'e bakıyordu. Hiç birşey demeden onları arkamda bırakarak banyodan çıktım ve odama gittim. Bir kaç dakika öylece oturduktan sonra dolaba ilerleyerek üzerimi değiştirmeye karar verdim. Güçlerim beni korkutuyordu. Kimseden üstün değildim. Herkes bunu yaşamıştı değil mi? Yani benim gibi olan herkes, başlarda bunu yaşamıştı. Sadece nasıl kullanacağımı bilmemem büyük sonuçlar ve bu sonuçlara karşılık büyük etkiler yaratıyordu.

Isaac'ın güldüğü, ayıcıklı pijamadan kurtuldum. Dolabıma ilerledim. Elime geçirdiğim bol v yaka trikoyu giydim. Altımada bulduğum bir şortu giydim. Saçlarımı balık kılçığı örüp, boynuma altın rengi kolye taktım.

Herşeyi hallettikten sonra odadan çıktım. Koridor sakindi. Sonunda kimsenin olmadığına karar verip aşağıya indim.

☆☆☆

Baharatlı omlet kokusu burnuna dolduğunda gülümsedim ve aklımdaki şeyleri bir kenara bırakarak kalan basamakları indim. İkisininde masada oturduğunu gördüğümde sessizce yerime geçtim.

"Herşey harika gözüküyor" dedim ve gülümsedim. İkisi gözlerini dikmiş bana bakarken umursamamaya çalıştım.

"Konuşmayacak mısın?"

"Neyi?" Bakışlarımı önümdekilere sabitledim. Konuşmak istemiyordum.

"Az önce olanlarla ilgili"

"Ne dememi istiyorsun baba? Beceriksizin teki olduğumu mu? İnsanlara her an zarar verebileceğimi mi? Ne duymak istiyorsun?"

"Sen güçlüsün Laura. Öğrenmen gereken tek şey kontrol. Bu yüzden çalışmalara hemen başlamanızı istiyorum" Bakışları önce bana ardından Isaac'e kaydı.

"İlk önce kontrolle başlarız. Sonrası büyüleri öğrenmenle alakalı" Isaac babamın bakışlarına karşılık konuştuğunda hemen cevap verme gereği duydum. Sorun büyülerse, tamam.

"Hepsini biliyorum" dedim kendimden emin birşekilde konuşurken, "Bütün gece ezber yaptım. Aslında... Öğrendiğimden beri çalışıyorum"
"Pekala. O zaman kahvaltıdan sonra başlayabilirsiniz"

Babamın önerisine uymak için kahvaltımızı yapmaya başladık. İştahım yoktu. Yinede masada birisinin daha olması iyi hissettiriyordu. Bu yüzden önümdekileri yemeye koyuldum. Isaac kötü birisi değildi. Her zaman yaptığı gibi birilerine yardımcı olmak için buradaydı ve bunda da oldukça başarılıydı.
'Suratını biraz daha asmaya devam edersen babanın moralinide düşüreceksin' Isaac'ın sesi beynime dolduğunda göz ucuyla ona baktım. Babamın fark etmeyeceği bir şekilde omzunu silktiğinde bakışlarımı yeniden tabağıma odakladım.