24

2.5K 119 23
                                    

Medya
Kaan Boşnak - barbar









Kahvaltıyı yaptıktan sonra hiç konuşmamıştık. şuanda mezarlığın girişinde bekliyoruz

Kerem "Asena eğer hazır değilsen yada kötü hissediyorsan geri dönebiliriz. Söz sen ne zaman istersen hemen geliriz yer ve zaman hiç önemli olmaz"

Keremin elini tutup  "ben hazırım merak etme" dedim

Gözlerime emin olmak için bakarken gülümserken ona tebessüm ettim ve elinden çekişrerek onu yönlendirdim

Yurda verildikten sonra asla gelmediğim yollar aklımdaydı

Çiçek Adıgüzel

Çiçek kokulu annem benim

Yavaşça mesar taşına oturdum

"annem  özür dilerim anne. Seni kurtaramadım ama merak etme o adam cezasını çekiyor. Mertte çok iyi ona çok iyi bakıyorum. Çok çalışıyor çok başarılı. Asker olmak istiyor.
Biliyor musun? Bende asker oldum hemde özel kuvvetlerde Üsteğmenim ben. Benimle gurur duyuyor musun anne? Sana layık Bi kız olmak için elimden geleni yapıyorum. Sen sakın üzülme biz yanlız değiliz hiç Bi zamanda olmadık yurtta verdiler bizi orada kardeşlerimiz oldu. Bizi hep sevdiler. İnanki biz çok mutluyuz"

Burnumu çekip tebessüm edip konuşmaya devam ettim

"anne ben aşık oldum biliyor musun? Adı kerem oda asker özel kuvvetlerde yüzbaşı aynı timdeyiz benim komutanım kendisi ama işte komutan sivilde kocam"

Ufak Bi kıkırtı kaçtı ağzımdan

"evet evlendim valla senin bu kütük kızın bile evlendi anne. Aslında bana kalsa ben cesaret edip gelemezdim ama kerem her zaman ki gibi yine benim yanımda oldu o getirdi beni. Bak oda yanımda"

Arkama dönüp dolu gözlerle beni izleyen kereme döndüm

"gel" diye fısıldayıp elimi uzattım. Bi kaç saniye Bi bana bide uzattığım elime bakıp yürüyerek yanıma gelip elimi tuttu

"bak anne bu kerem. Çok yakışıklı demi?"

"kerem bak annem"

Kerem "kızınızı canım pahasına koruyacağıma, ömrümün sonuna kadar sevip asla üzmeyeceğime söz veriyorum sakın merak etmeyin kızınız bana emanet"

***
Şuan kerem ile el ele arabaya doğru yürüyorduk

Ben Bi kaç saat daha ağlamış anneme içimi dökmüştüm  kerem ise elimi hiç bırakmamış bu süre zarfında

Kerem kapımı açıp beni oturtup dizinin üstüne çöküp konuşmaya başladı
Kerem "güzelim iyi misin?"

Ona cevap vermek yerine sıkıca sarılıp konuşmaya başladım
"çok teşekkür ederim. Yıllardır cesaret edip gelemedim anneme hasret kaldım eğer sen olmasaydın yine gelemeyecektim" ağzımdan kaçan hıçkırıklara ağlamaya başladım

Kerem "şşh ağlama annen çok üzülür. Hem bak kadını aşırı derecede yakışıklı, karizmatik, kaslı, zeki, cool damatıyla bile tanıştırdın"

Aramızdaki sarılma işlemini bitirip Gülerek omzuna "egoist !" diyerekten vurdum.

Kerem "sarılmaya devam edebiliriz bence"

"hem egoist hem fırsatçı"

Kerem "ee güzelim ekmeğimizdeyiz bizde"

Keremin cümleleri üzerine gür Bi kahkaha attım

VATAN İÇİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin