The Princess of Life and Death

Gooodmorning people. 1st chapter na,mwhehehe. I hope you like it.

Yanna Marie Alford on the side-->

For more informations :

Facebook.com/OfficialFS

Youtube.com/Erellenicole

YANNA'S POV

*KRIIING-KRIING*

'Patulugin niyo nman ako oh..'

*KRIIING-KRIING*

Kinuha ko ang alarm clock ko saka binato.

 ~Arvie Calling

'Isa pa toh, bwisit sa buhay'

Kinuha ko ang phone ko at sinagot siya..

"Ano nanaman ba?!" sigaw ko sa kanya sabay himas pa nung noo ko.

["Anong oras na!!! Bumangon ka na diyan!!!"]  nilayo ko yung phone sa tenga ko.

'Lechugas naman oh .. Kailan kaya mawawala yung mega phone sa bunganga nito??'

"Anong oras na ba at binubulabog mo ang pagtulog ko?" inis na tanong ko.

["ALAS SIETE NA!"]

'Tungunu, late nako.'

Alas siete na, monday pa naman.

'lintek na yan, hindi man lang ako ginising nila manang.'

Kung 7:00 na at umuwi ako ng bahay kanina galing sa karera ko ng 4:00..

'tatlong  oras lang ang tulog ko!

Mabilis akong nag-ayos at bumaba na ng hagdan.

Nakasalubong ko pa si manang sa sala kanina pero dumiretso na ako sa garden at pumunta ng garahe para kunin ang kotse ko.

Mabilis akong nagdrive papunta sa Clarkson High, ang bagong eskwelahan ko.

Ako si Yanna Marie Alford, 4th year highschool transferee student sa Clarkson High, 17 years old at walang pakialam sa mundo.

Mabilis akong nag-park sa isang parking space pero..

'Malas na araw'

"Gag*."  napasigaw ako at bigla kong natapakan yung preno dahil sa  letseng humaharurot na kotse ang biglang umagaw sa slot na para sa kotse ko.

Bumaba ako at naglakad papalapit sa kotse niya..

 "Paki tabi nga yang kotse mo." sabi ko sa lalaking naglolock ng kotse niya ngayon.

Tumingin lang siya sa akin tapos umalis,naglakad na papalayo.

 'Hanep! Ano ako ngayon dito, hangin??'

Wag mo kong sinusubukan, nagbagong buhay na ko.

Ayokong masuspende sa unang araw ng klase kaya makisama ka sana at alisin mo yang kotse mo diyan.

 "Paki-alis yang kotse mo, dahil nauna ako."nananatiling blanko ang mukha ko at kalmado ang boses ko, di ko natuloy ang sasabihin ko ng bigla siyang humarap saken.

 "This is mine." cold na sagot niya habbang nakatingin sa parking space.

"Nauna ako dito." 

Nagsasalita pa ako dito bigla nalang siya pumasok sa kotse niya.

 "Aba't t*rantado ka rin talaga eh noh. Alisin mo na nga yang laspag mong kotse. " 

Hays nakakapang-gigil.

"What did you just said?" gulantang na tanong niya.

"Bingi kaba? o gusto mong paulit ulit? laspag, laspag, laspag. Okay na?" sigaw ko sa mismong mukha niya.

"Can't you see na new version ng Lambo yang kotse ko from America???!!" 

 'Astig! Nagiisa ka, natatangi ka sa lahat. Wala pang nakakasigaw saken ng ganyan.'

 Hindi ko na siya pinansin dahil kusa niyang inalis yung kotse nya.

Aalisin din naman pala eh.

Pagbaba niya lumapit siya sa aken at hinawakan ang braso ko.

"Makikita pa tayo alford."

At nakuha mo pa talagang alamin ang apelido ko. May araw ka sakin.

"Shit, late nako." sigaw ko sabay takbo papasok ng hallway.

Asan naba kase yung room namen diba?

Kasi nung nag-enroll kami nung kuya ko dito, nakita ko na yung classroom pero binago daw yung room ng 4B. Aba anung malay ko sa room na yun eh transferee lang ako .

May nakita akong lalake na parang may kinukuha sa locker niya..

I have no choice. *evil smile*