Forbidden Love || Nishimura Riki Niki Enhypen

~ 1 ~

Kui Pov.

Obudziłam się około 5:39 mój kot jak zawsze spał ze mną i teraz leżał rozwalony w dole mojego łóżka. Miałam jeszcze sporo czasu do szkoły ale nie chciało mi się dalej spać, uznałam że pójdę pobiegać do pobliskiego lasu, wstałam z łóżka przy okazji budząc Lucy i poszłam do łazienki, żeby umyć twarz i zęby. Prysznic wezmę po bieganiu bo teraz trochę nie ma sensu. Po ogarnięciu się wróciłam do pokoju i wybrałam potrzebne mi ubrania z szafy.

( zestaw ubrań wybrany przez bohaterkę )

Włączyłam sobie moją ulubioną playlistę z piosenkami i wyszłam z domu. Skierowałam się w stronę lasu, o tej porze było tam bardzo ładnie.

Biegam moją zwyczajną ścieżką, i uznałam, że skoro mam szkołę dopiero na 11:00 to zdążę dobiec do małego jeziorka w środku lasu. Pomyślałam o tym co by było gdyby, moi rodzice nie umarli, czy miała bym chociaż w małym stopniu tak szczęśliwie życie jak inne osoby z mojego otoczenia ? Mieszkałam teraz z ciocią jednak ona chciała się przeprowadzić z Polski do Australii do swojego narzeczonego.

Powiedziała mi, że nie wie czy będzie mogła mnie zabrać ze sobą, dlatego zastanawiałam się co ze mną będzie, trochę obawiałam się myśli, ze ciocia będzie zmuszona oddać mnie do domu dziecka jak dziwne to nie zabrzmi, bo nie wiedziałam czy mam oprocz niej jeszcze jakichś krewnych, byłam w 50% koreanką od strony mamy, w 50% polką od strony taty. Moja skóra miała dość ciemny odcień, można powiedzieć, że blisko mu było to koloru skóry osób z Hiszpanii niż tych z Korei, to dlatego, że tata miał ciemną karnację, jednak ciemne, długie i pofalowane włosy odziedziczyłam po mamie.

Po jakichś 40 minutach dotarłam nad jeziorko ukryte w głębi lasu. Było ono bardzo śliczne. Zawsze gdy gnębiły mnie myśli lub chciałam mieć chwilę samotności przychodziłam tutaj i siadałam na jego brzegu często przy tym mocząc nogi.

Moja przyjaciółka, Karolina często mi powtarzała, że jestem jej uroczym aspołecznym dzieckiem, była ode mnie o dwa lata starsza i chodziła do przed ostatniej klasy liceum, ja miałam 15 lat i byłam w drugiej, znałyśmy się od małego, nasi rodzice się również przyjaźnili. Mam i tama Karoliny bardzo źle zareagowali na informację o wypadku moich rodziców. Pani Ania nie mogła przestać płakać, również przyjaźniła się z moją mamą od przedszkola. To był dla nas wszytkich bardzo ciężki czas. Ale jedynak życie toczy się dalej i niektóre rzeczy musimy zostawić za sobą i iść na przód.

Zdjęłam buty i weszłam do wody, była cieplejsza niż się spodziewałam, ale w końcu był środek lata, dokładniej połowa czerwca. Tak stojąc w wodzie usłyszałam dzwonek mojego telefonu. Chciałam szybko zawrócić i zobaczyć kto dzwoni, jednak potknęłam się o zanurzony w wodzie kamień i jak długa wpadłam do wody.

- Cholera - krzyknęłam na cały głos, muszę teraz szybko wrócić do domu i się ogarnąć. Wyszłam z wody i uświadomiłam sobie, że podczas upadku rozciełam sobie o coś wewnętrzną stronę dłoni. Dziś chyba pech się na mnie uwziął.

Wzięłam telefon do ręki i zobaczyłam na wyświetlaczu imię mojej cioci, odebrałam.

- Halo ?

- Cześć Kui, no więc dzisiaj nie pójdziesz do szkoły. Chciała bym żebyś przyszła do domu, musimy porozmawiać, dobrze ?

- Eeee, tak jasne, za jakąś godzinkę będę na miejscu, bo jestem teraz w lesie. - szybko odpowiedziałam i się rozłączyłam.

-----------------------

Hej, hej, witam was wszystkich w mojej nowej książce.

Mam na dzieję, że wam się spodoba 💖

Rozdział niesprawdzony