Her hangi bir yazım veya mantık hatası ile karşılaşırsanız dikkate almayın. Oy verin lütfen.
uyarı: şiddet, fluff
𝘮𝘪𝘬𝘦𝘺 𝘹 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳 (part 1)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝖑𝖔𝖛𝖊 𝖞𝖔𝖚
⇜ ⋆✶⋆ ⇝
Soğuk bir kış gecesiydi. Dersden çıkıp eve yürüyordun. Program 180'e döndüğünden ve hava koşullarından dolayı bu kadar geç dönüyordun. Bütün enstitü bir seminere dönüşmüştü. Bu saatte ortalık sessizdi, yalnızca hareket eden sokak ışıklarının gölgeleri vardı. İlk başta sadece senin gölgen görünüyordu, ama kısa süre sonra başka gölgeler göründü. Arkadaki adamlar hedef sen olduğundan seni takip ediyorlardı. Koşmak yerine yavaşladın, bu da onları saldırmaya daha yatkın hale getirdi. Bir saniye ayakta dikildin, sonra hareket ederek, onları yere serdiğinde liderlerine ilerledin.
⎯"Ah, erkekler bu günlerde çok gürültülü."
⎯"Hey, hey küçük hanım, bundan kurtulacağını düşünmüyor musun?"
⎯"Ah gerçekten~ O zaman keşke kolunu kırmak yerine dilini kesebilseydim."
⎯"Sen ne-" ⎯ bitiremedi.
Senin için kolay bir mücadeleydi ama sayıları her geçen dakika artıyordu.
'Ne de olsa bir çete.' ⎯ dedin kendi kendine. Aradan yarım saat geçti, çok yorulmuşdun. Sonun geliyor gibiydi ama aniden yanından biri getçi. Ve karanlık göründü...
Uyandığında tanımadığın bir evdeydin. Masanın yanındaki bir kanepede yatıyordun.
⎯"Neredeyim ben?"
Evdeki biri hareketlerini fark etmiş olmalı ki, seni kontrol etmeye geldi.
⎯"Merhaba , ben Emma. Ağabeyim seni bir çeteyle kavga ederken görmüş ve ne kadar kötü dövüldüğüne bakmaktan kendini alamamış. Şu anda bizim evimizdesin. Lütfen burada bekle, onu arayacağım."
Kardeşinin yanına gelmesi birkaç dakika sürdü. Onlar gerçekten benziyorlardı.
⎯"Hey, seni Moebius çetesinden bazılarını döverken gördüm. Çeteme kin besliyorlar. Tch, bir kadına el kaldıracak kadar aptallar. Bu arada ben Mikey!"
⎯"Y/N."
'50 üye mi? Onlarla nasıl başa çıktım?'
⎯"Kendini iyi hissediyor musun?" ⎯ diye sordu Mikey.
⎯"Evet, sana da teşekkür ederim."
⎯"Sorun değil."
Ve böylece zaman saatten saate geçiyordu. Kardeşlerle çok sohbet etmişdin ve çok geçmeden onlarla arkadaş edinecek kadar çok şey öğrenmişdin. Atmosfer güzeldi ve şakalar ve hakaretler havada uçuşuyordu, bu da seni güldürüyordu. Bazen Mikey video oyunlarıyla oynuyor ve yeteneklerinizle onu etkiliyordun. Biraz Emma ile mutfakta zaman geçirecek ve onu el marifetinle şaşırtmışdın. Bu yeteneklerini paylaşacak kimsen yoktu. O olaydan sonra hayat daha mutluydu.
⎯"Ah hadi Y/N, biraz daha kalamaz mısın?"
⎯"Üzgünüm ama artık yaralarım iyileşti ve katılmam gereken dersler var."
⎯"Ah! Ne yazık." ⎯ Emma dedi. Bekle, bana numaranı verir misin Emma? Böylece iletişimde kalabiliriz.
⎯"Elbette!"
Eve varır varmaz, aklın, sen fark etmeden tek bir kişiyi düşünüyordu. Belki de sadece minnettarlıktır?
İki günün gayet normal geçti taki bir arama alana kadar.
