Not: Yazı stilini değiştim. Geçen bir kitap okurken bu yazı stiline denk geldim. Eğer iyi olursa, daha doğrusu göz rahatlığı için kötü olmazsa, bununla devam etmeği planlıyorum
...
𝘚𝘢𝘯𝘻𝘶 𝘹 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir bahar sabahıydı. Pencereyi açarken, soğuk ve temiz havanı içine çektin. Toplantıya gecikmemek için hızlıca üstünü değiştirip evden çıktın. Binaya doğru yürürken uzun beyaz saçlı bir gencin peşinden geldiğini gördün. Yine de aldırmadın, sen hedefine varana kadar arkandan geldi. Soğuk kapını açtığın zaman bile seni takip edib içeri girdi.
İçerideki herkes sessiz bir şekilde oturmuş ve tam bir aydır üzerinde çalıştığın sunuma başlamanı bekliyorlardı. Zaman zaman size sunumdan daha fazla ilgi gösteren gençi görebiliyordun. Buna tahammül edip sunumu bitire bilirdin. Sunumu bitirirken kendisine benzeyen bir kişiye doğru yürüdü. O gün seni sunumla görevlendiren, babası ve gerçekten de yüksek meslektaşlarından biriydi. Birazdan sana doğru yürümeye başladı.
- Merhaba, Y/N bu gerçekten başarılı bir sunumdu.
- Teşekkürler! Bu sunumu oldukça sakin ve düzenli bir şekilde hazırlıyordum. üstesinden gelebileceğimi biliyordum.
- Asla hayal kırıklığına uğratmazsın. Ama şu anda seninle başka bir işim var.
Bir an duraksadın.
- Tam olarak ne gibi bir işiniz var benimle?
- Oğlumla ilgili. Ne yazık ki, işimle kaynaklı ona işle (şirketdeki işler falan, ne de olsa gelecekte oranı oğlu devralıcak) ilgili bir şeyler öğretemiyorum. Sana buna için ödeme yapacağım ve onu senin gözetiminde tutabilmen için daha az iş vereceğim. O çok büyük değil, sadece senden 3 yaş küçük ama ona yeterince yardımcı olabileceğine eminim.
- Anlıyorum. Benim bir sorunum yok ama ama bunu yapabilir mi? - Haruchiyo'ya şakacı bir şekilde baktın. O başı onayladı.
- Harika o zaman ikinizi rahat bırakayım, bir şeye ihtiyacınız olursa benimle iletişime geçin.
- Tabi efendim.
...
İşler ilk başta sakin ilerliyordu. Sanzu'yu ne zaman görsen hep maske takıyordu. O her zaman böyleydi. Seninle birlikte yemek yemeyi reddediyor ve bu seni meraklandırıyordu.
- Neden maske takıyorsun? Rahatsız edici değil mi?
- ...
- Tamam... Bir daha sormayacağım
Ama daha sonra yara izlerini görebilmen için maskesini indirdi.
- Aman tanrım Sanzu, bu yaralar acı verici görünüyor ama gerçekten güzeller.
