"Küçüklüğünden beri her şeye bir cevabı olan kız şimdi konuşamıyordu. Belki konuşsa, kalbi ağzından çıkardı. Sanırım..."
Kitabı okuduğunuz için teşekkür ederim!
Benim ilk kitabım.
Arada animeden ve mangadan aldığım konuşmalar olabilir.
Yazım hatala...
bugün için sizden özür dilerim. Tatil boyunca yapmadığım ödevler için uğraştım ve yazacak zaman bulamadım sizin için hızlı bir şekilde, kısaca bir bölüm yazdım. Yazım hatalarım olabilir, kusura bakmayın.<3
Muichiro: Dönelim.
- Yürüyebilecek misin? Çok fazla yaralanmışsın.
Muichiro: Ben iyiyim.
- Peki.
*Zaman atlaması -Kelebek Konağında*
Mitsuri: Hinata-chan iyi misin?
- İyiyim. Sadece biraz kanama vardı o kadar. Ama Shinobu'nun dediğine göre Muichiro'nun vücudunda bir miktar zehir varmış. O iblisten almış olması imkansızdı. Muhtemelen iblis onu fırlattığında oldu...
Mitsuri: Anladım, ama ben Tokito-san'ın iyi olduğunu düşünüyorum. O güçlü biri.
- Umarım, umarım iyidir.
Shinobu geldi.
Shinobu: Hinata-chan nasılsın?
- Shinobu... İyiyim. Sadece, Muichiro için endişeleniyorum.
Shinobu: Tokito-san'ın sağlığı yerinde: Sadece uyanması gerek. Uyandığında görevlere devam edebilir.
Mitsuri: Gördün mü Hinata-chan? Endişe edecek bir şey yok.
- Evet. Teşekkür ederim ikinize de ve bu arada ben ne zaman çıkabilirim?
Shinobu: Yarın öğleden sonra eğer iyiysen, evet çıkabilirsin.
- Anladım.
Mitsuri: Ah, unutuyordum yiyelim diye biraz pankek hazırladım.
- Mitsuri-chan... Teşekkürler.
*zaman atlaması*
Tamam, çok iyi hissediyorum, artık çıkabilirim. Ondan önce rapor vermem gerek, daha sonra Muichiro'ya bakacağım.
-Muichiro Pov-
Gözlerimi araladım. Neresiydi burası? Yanımda biri bir şeyle uğraşıyordu. Kafamı çevirdim. Kızın iki kulak siyah renkli saçları ve mavi kelebek klipsi takıyordu. Kimdi ki bu?
Aoi: Uyandınız mı?
- Evet...
Aoi: Peki, için lütfen şu ilacınızı.
- İlaç mı?
Aoi: Evet. İçmeden buradan çıkamazsınız. Sağlığınız için.
- Anladım.
-Hinata Pov-
Dışarı çıktım hava oldukça güzeldi. Çok geçmeden o çocuğu gördüm. Adı... Tanjiro, Tanjiro Kamado, evet. Konağın bahçesinde koşuyordu. Bir süre izledim, gerçekten çok çalışıyordu. Muichiro'yu ziyaret etmek için konağa geri girdim, nedense kendimi suçlu hissediyorum. Eğer biraz daha güçlü olsaydım böyle olmazdı. Düşünürken geldiğimi fark ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
