Ona - arogancka, pyskata dziewczyna o czarnych włosach i ciemnych oczach.
On - najprzystojniejszy chłopak w całej szkole, szef najgroźniejszego gangu.
Co się stanie gdy się spotkają?
Kochani fani nie pisze tego na poważnie także no z Bogiem!!!!!
- J-jakim cudem ty... - zaczęłam. Chłopak nie odpowiedział tylko zaśmiał się, jednak po chwili wykrzywił się w grymas z bólu. Zapewne przez jego zaszytą ranę po operacji. - Kurwa! Harry żyjesz! Jak?! - wykrzyczał Niall. - Ty idioto on żył cały czas tylko spał. - skomentował Liam. - Witamy Harry w naszej rzeczywistości. Harry się uśmiechnął jednak na jego twarzy widniało zdezorientowanie. - Chwila wy... - spojrzał na mnie i na chłopaków obok. - Powiadomiłam ich o tym co się stało. - wyjaśniłam. - Harry! No w końcu, Zayn panikuje. - przywitał się Louis. W tym czasie weszła pielęgniarka. - Witamy pana w świecie żywych, zaraz zrobimy badanie. - powiedziała. Patrzyłam jak znowu wychodzi jednak nagle zderzyła się z Zaynem, który rozlał na nią kawę. - O cholera. - powiedział Niall. - Niech pan patrzy jak pan łazi!!! - krzyknęła pielęgniarka. - No sory masz takie wielkie cyce, że cie nie widziałem. - odpowiedział Zayn, na co oburzona pielęgniarka wyszła. - Kurwa mać, moja kawa. Chłopaki mówilem wam żebyście zostawili Jessice samą z... - spojrzał w naszą stronę. - O ja cie chujam Harry! Witamy u nas. Harry wywrocił oczami z uśmiechem na ustach. W tym momencie wszedł lekarz i poinformował nas, że mamy wyjść bo muszą zrobić badania. Odblokowałam telefon i zobaczyłam 58 nieodebranych połączeń od mamy. Odeszłam trochę i oddzwoniłam do niej. - Jessica, mija drugi dzień, gdzie ty do cholery jesteś!!! - wykrzyczała. - Na cmentarzu- odpowiedziałam spokojnie. - Co ty robisz na cmentarzu?! - znów krzyknęła. - Sram na grób twojego starego. - i z tymi słowami rozłączyłam się. Lekarz wyszedl z sali gdzie leżał Harry. - Pacjent może wrócić do domu. - powiedział. I w tym momencie byłam tak szczęśliwa gdy zobaczyłam Harrego wychodzącego z pomieszczenia gdy nagle rozległ się głos. - Harry, żyjesz! Tak się martwiłam! - krzyknęła jakaś dziewczyna i rzuciła mu się w ramiona. Harry mocno ją objął, a we mnie coś się złamało. Czułam jak wszystko mnie boli. Dziewczyna oderwała się od niego i teraz mogłam zobaczyć jak wygląda.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Dlaczego jej powiedzieliście? - spytał Harry. - To twoja siostra, powinna wiedzieć. - właśnie karciłam siebie za wcześniejsze myśli. Harry miał siostrę. Dziewczyna podeszła w moją stronę. - Cześć, ciebie nie znam. Jestem Klyce Styles. - podała mi dłoń. - Jessica Tate. - uściskałam jej dłoń. - A więc, Harry nie chwalił się, że ma siostrę. - Nie chwalisz się, że masz taką super siostrzyczkę? - zwróciła się do Harrego na co on wywrocił oczami. - Dobra stary, ponieważ wróciłeś no naszego świata robimy impreze! - krzyknął Niall. - Nie mam ochoty na imprezowanie. - powiedział Harry. - E e e kolego. Nie ma takiego słowa. O 20 u nas!! Jess, zaproś kogo chcesz. - mrugnął do mnie Niall i wziął pod ramię Harrego. Po chwilj wszyscy wyszli oprócz mnie i Louisa. - Zależy ci na nim? - spytał mnie. - Co? - odpowiedziałam pytanim na pytanie. - Wiem jaki jest Harry, przez Natsu nie bawi się w związki. Dlatego nie chce aby znów został zraniony. Czy będziecie razem obiecujesz mi, że go nie zranisz? Zastanawiałam się przez chwilę nad jego słowami. Czy byłam gotowa na to odpowiedzieć? - Tak. Obiecuję. - odpowiedziałam mu na co on przytaknął w podziękowaniu głową i wyszedł. Jeszcze przez chwilę tak stałam i teraz poczułam jak bardzo potrzebuję snu. Wróciłam do domu i jak najciszej próbowałam pójść na górę, jednak nadepnęła na paluszek solony od Lubelli, który wydał dźwięk. - Jessico Tate, czy zdajesz sobię sprawę z tego jak bardzo się bałam?! - krzyknęła mama. - Weź pal gumę. - odpowiedziałam i weszłam do siebie do pokoju. Byłam tak zmęczona, że rzuciłam sie na łóżko i od razu odpłynęłam w kraine Morfeusza.
