Ona - arogancka, pyskata dziewczyna o czarnych włosach i ciemnych oczach.
On - najprzystojniejszy chłopak w całej szkole, szef najgroźniejszego gangu.
Co się stanie gdy się spotkają?
Kochani fani nie pisze tego na poważnie także no z Bogiem!!!!!
Ponieważ była niedziela, obudzilam się o 11. Mimo, że długo spałam, czułam się okropnie. - Kochanie, wszystko w porządku? - spytała moja mama. - Nie. - odpowiedziałam. - Co się stało? - Gówno twojego starego się stało. - odpowiedziałam. Mama wyszła z pokoju, a ja spokojnie poszłam sie umyć. Umyłam ciało o zapachu sunflower, a włosów nie myłam, nie mialam siły. Związałam włosy w niechlujnego koka i ubrałam się w piersze lepsze ubrania.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zeszłam na dół i zobaczyłam karteczkę na lodówce. Wyjechałam na tydzień z powodu pracy. Kase prześle ci na konto pieniądze. W razie czego dzwoń. Mama Naprawdę super, kogo to obchodzi. Chciałam zjeść naleśniki jednak brakowało mi mleka. - Cholera. - poszłam w stronę drzwi i wyszłam. Kierując się do sklepu pusciłam sobie Kanyego Westa. Weszłam do środka witając się z kasjerką. Przypadkowo dostałam od kogoś z bara. - Bardzo panią prze... - chłopak spojrzał na mnie. - Jessica? Co ty tu robisz? - spytał Niall z uśmiechem. - Planuję zrobić zakupy, nie wiem jak ty. - odpowiedziałam. Tak bardzo kojarzył mi się z Harrym. Nie chciałam go widzieć, ani nikogo z jego znajomych. - No tak, rzeczywiście. - walnął sobie palmface'a zbyt mocno przez co został na jego czole czerwony ślad. - Wszystko w porządku? Wyglądasz na oderwaną od rzeczywistości. - powiedział. - Pokłóciłam się z Kate i... Harrym. - powiedziałam na co Niall się zdziwił. - Rzeczywiście ostatnio jest strasznie nerwowy i nie chce z nikim rozmawiać. Nie mówił dlaczego. - powiedział. Nie chciałam poruszać tego tematu. - Słuchaj ja naprawdę... - W porządku, już cię zostawiam. - powidział Niall odchodząc. Uśmiechnęłam się delikatnie i poszłam do półki po mleko. Kupiłam i wyszłam puszczając tym razem Justina Biebera. Wróciłam do domu i zaczęłam kończyć moje naleśniki. Gdy miałam zabrać się po jedzenie usłyszałam dzwonek do drzwi. - Co znowu. - powiedziałam sama do siebie podchodząc. Otworzyłam drzwi i zauważyłam Nialla, Liama i Louisa. - Wszystkiego najlepszego!!! - krzyknął Liam. - Debilu, skąd wiesz, że ona ma dziś urodziny? - spytał Louis. - Nie mam. - odpowiedziałam z uśmiechem. - Jaki debil. - powiedział Louis. Zaśmiałam się i wpuściłam ich do środka. Liam i Niall od razu się rozgościli, a Louis podszedł do mnie. - Nie masz nic przeciwko? Niall powiedział nam, że się pokłóciliście, wiesz martwiliśmy się o Harrego, nie wiedzieliśmy o tym. - wytłumaczył. - Nie mam, śmiało czujcie się jak u siebie. - powiedziałam i wróciłam do kuchni. To co zobaczyłam przeraziło mnie. - Niall dlaczego zjadasz mi śniadanie? - spytałam. Blondyn w wypchanymi policzkami i nutellą dookoła ust spojrzał na mnie. - Myślałem, że to dla mnie. - powiedział z pełną buzią przez co ledwo go rozumiałam. - Zajebiste są. Usiadłam na krześle, a na przeciwko mnie Louis i Liam. - To... - zaczął Liam. - O co poszło? Westchnęłam i spojrzałam na nich. Louis zachowywał powagę, spokojnie czekając na odpowiedź, Liam był bardzo zaciekawiony i wiedziałam, że jeżeli zaraz nie powiem to zacznie skakać, a Niall... właśnie. Niall udawał, że słucha, ale ważniejszy był dla niego naleśnik, którym się delektował, ujmując delikatnie. - Powidziałam mu, że nie chce być jego kolejną zabawką, co zaprzeczył mówiąc, że dopuścił mnie do siebie i jak mogę tak mówić. - powiedziałam czując powoli jak łzy zbierają mi się do oczu. - Ja naprawdę nie wiedziałam, nic nie pamiętam z wczoraj i... - nie skończyłam bo zaczęłam płakać. - Rozumiem cię Jessica, miałem podobną sytuację... - zaczął Louis. - RUCHAŁEŚ SIĘ Z HARRYM?! - krzyknęli Niall i Liam. - Kurwa, debile nie. - powiedział załamany Louis. - Chodziło o jedną dziewczynę. - kontynuował. - Wiedz, że Harry już taki jest, niestety Natsu go bardzo zraniła i jego zachowanie się zmieniło, kiedyś taki nie był. - Przejdzie mu. - machnął ręką Niall. - Będzie udawał obrażoną księżniczkę, ale w końcu nie wytrzyma. Uśmiechnęłam się do nich przez łzy i podziękowałam. Reszte czasu spędziliśmy rozmawiając, oglądając i innycj głupotach...
