Zawgyicode
ဆရာမဟာရီနာဆီက ျပန္လာၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း Yoongiဘာလုပ္လုပ္ စိတ္မပါႏိုင္...စားလည္းဒီစိတ္ သြားလည္းဒီစိတ္မို႔ တမိႈင္မိႈင္တေထြေထြနဲ႔ Yoongiခမ်ာ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးပင္ ပိန္ခ်င္လာရေလရဲ႕...
ဒီၾကားထဲ သူ၏အကိုသိျပန္လွ်င္ စိတ္ဆိုးေနမည္ဆိုး၍ အကိုနဲ႔ေတြ႔ခ်ိန္တိုင္း ဟန္ေဆာင္ရယ္ျပ ျပံဳးျပေနရတာက မလြယ္လွ...သိပ္ကိုဖိအားေတြ မ်ားေနတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ...
''ငယ္...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...''
ငိုင္က်စြာ ထုိင္ေနမိသည္မွာ ေဘးကို အကိုေရာက္လာတာပင္ မသိခဲ့...တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္အား အကိုသတိမထားမိေစရန္အတြက္ သူအကို႔ကို အသာျပံဳးျပရင္းသာ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္...သို႔ေသာ္ အကိုက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး သူ႔ပခံုးကို ဆုပ္ကိုင္လာ၏...
''ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အမွန္အတိုင္း ေျဖေပး ငယ္...ကိုယ္ၾကည့္ေနတာ...ငယ္အခုတေလာ အျမဲတမိႈင္မိႈင္နဲ႔...''
အကို႔ရဲ႕ မသကၤာသလို အၾကည့္ေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး သူအၾကည့္လႊဲလိုက္သည္...အကို႔စုတ္သပ္သံက သူ႔အနီးနားမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ပဲ ထြက္လာေလသည္....
''ဟိုအ႐ူးစကားေတြေၾကာင့္မလား...အဲ့ဘြားေတာ္က သက္သက္လုပ္စားေနတာပါ ငယ္ရ...အဲ့ဒါေတြ လိုက္နားေယာင္မေနနဲ႔...''
အကို႔စကားသံက အတန္ငယ္ မာေၾကာေနသည္...အကိုနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္း မဆံုရဲတာမို႔ သူေခါင္းသာငံု႔ထားမိသည္...တိတ္ဆိတ္သြားသည္...ပတ္ဝန္းက်င္က လံုးဝကို တိတ္ဆိတ္သြား၏...ခနအၾကာမွ ထြက္လာတဲ့ သက္ျပင္းခ်သံ႐ွည္႐ွည္ကေတာ့ အကို႔ဆီကျဖစ္ၿပီး အကိုက ေလသံေဖ်ာ့လို႔ ျပန္ေျပာလာသည္...
''ဟင္းးးးး ေက်းဇူးျပဳၿပီး မဟုတ္တာေတြကို ဟုတ္တယ္ထင္မေနစမ္းပါနဲ႔...ငယ့္ကို ဘယ္သူလာထိမွာလဲ...ကိုယ္ေ႐ွ႕ကေန ကာကြယ္ေပးမယ္...အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေလွ်ာက္ေတြးပူမေနနဲ႔...''
အကိုက သူ႔အား ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းသည္...သူလဲ အကို႔ခါးကို ျပန္ဖက္ရင္း မ်က္ဝန္းတို႔ကို မွိတ္ထားလိုက္သည္...အင္း...ေတြးလို႔မရရင္လဲေကာင္းသား...ယုတၱိမ႐ွိဘူး...မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ယံုၾကည္ထားရင္လဲ ေကာင္းသား...ခက္တာက သူ႔ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဆရာမ ဟာရီနာေျပာခဲ့တာေတြကို အစစ္အမွန္ပါလို႔ ယံုၾကည္ေနမိသည္ေလ...
BẠN ĐANG ĐỌC
ကမ္းမဲ့လက္//ကမ်းမဲ့လက်(Completed)
Fanfictionမင္းအတြက္ လက္တစ္စံုကို ကမ္းလင့္ႀကိဳမယ္~ ျမဲျမံေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေပးဖို႔ေတာ့ မေမ့ပါနဲ႔~ OTP-YOONKOOK TOP-JEON JUNGKOOK BOTTOM-MIN YOONGI AUTHOR-TRIPLE-D93 မင်းအတွက် လက်တစ်စုံက ကမ်းလင့်ကြိုမယ်~ မြဲမြံအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပေးဖို့တော့ မမေ့ပါနဲ့~ OTP-YOONKO...
