My Alpha(Complete)

14(zawgyi)

ပိုးသက္ေဆးနံ႕မ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနေသာအျဖဴေရာင္အခန္းငယ္ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္တိတ္ဆိတ္ေနကာ ႏွလုံးခုန္စက္မွ တစ္တီတီအသံကိုသာၾကားေနရသည္။အျဖဴေရာင္ကုတင္ထက္တြင္ ထယ္ေယာင္းက မ်က္ဝန္းမ်ားမွိတ္လ်က္သားျဖင့္ လွဲေလ်ာင္းေနသည္မွာ ပါးလႊာသည့္ပုဝါပါးစေလးလို လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ထိသည္ႏွင့္ ကုတင္ထက္မွေလ်ာက်သြားေတာ့မည္ႏွယ္။သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူက ထိုကဲ့သို႔ သတိမရွိသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာင္
လွပေနဆဲျဖစ္၏။

ဟယ္ဆယ္ရာ ကုတင္ထက္မွလူကိုၾကည့္ရင္းႏွင့္လက္ထဲမွ အိတ္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ေျခေနမိသည္။

ကင္ထယ္ေယာင္း ျပန္မနိုးလာပါနဲ႕ဒီအတိုင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေပး ဒါကနင္နဲ႕ငါ့အတြက္အဆင္အေျပဆုံးပဲ။

ဟယ္ဆယ္ရာ၏ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းတိုင္းသည္ ထယ္ေယာင္း၏ထံသို႔ပို၍နီးကပ္လာခဲ့သည္။သူမေၾကာင့္ အသိစိတ္မဲ့ေနသည့္ထိုမ်က္ႏွာလွလွအား မုန္းတီးစြာအတန္ၾကာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ ထယ္ေယာင္း၏ ႏွာေခါင္းထက္မွေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ကိုျဖဳတ္ယူရန္ လက္ကိုဆန႔္ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ဒီတိုင္းေလးပဲ ထြက္သြားေပး
.
.
.
.
.
.

ဂ်ဳံးဂု ကားကူရွင္ကိုမွီ၍ သက္ျပင္းေမာႀကီးခ်လိဳက္မိသည္။

"ဟူးးး"

ထယ္ေယာင္းမေတာ္တစ္ဆျဖစ္သည့္ေနရာရွိcctvမ်ားအားလုံးသည္ ဖ်က္စီးခံထားရသည္။ cctvမွက္တမ္းမ်ားလည္း အဖ်က္ခံထားရၿပီး အစရွာမရျဖစ္ေနသည္။

"ေဆး႐ုံကိုျမန္ျမန္ေမာင္း"

ဂ်ဳံးဂုကားကူရွင္ကိုမွီ၍ မ်က္ရိုးမ်ားကိုႏွိပ္ရင္း မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ထားလိုက္သည္။ထယ္ေယာင္း၏မေတာ္တဆျဖစ္ၿပီးထဲကသူအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့တာျဖစ္သည္။ေဇာကပ္ေနေသာေၾကာင့္ ႏြမ္းနယ္မူကိုမခံစားမိေသာ္လည္း ဒီေန႕ၾကမွ စိတ္မ်ားေလးေနမိ၏။ေခါင္းထဲ အၿမဲေတြးမိေနသည္က
တစ္ခုထဲ။

အကို႔ကိုအရမ္းသတိရတယ္။

ဂ်ဳံးဂု အသစ္လဲရန္ယူလာေသာ ႏွင္းဆီျဖဴပန္းစီးကိုပိုက္ထား၍ ထယ္ေယာင္းရွိရာ အခန္း၏တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။