~Niewidzialna dziewczyna~Wilbur Soot

~2~

Pov. Lily

-Mamy twoją siostre
-Kim jesteście i czego chcecie od mojej siostry! - wykrzyczałam. Nikt nawet nie zwrócił na mnie uwagi. To było już normalne. Przyzwyczaiłam się do tej szarości tego świata.
-Spokojnie. Niczego nie chcemy ani od twojej siostry ani od ciebie. Znaleźliśmy ją płaczącą na ławce więc podeszliśmy i jej pomogliśmy. Dziewczynka podała twój numer i poprosiła by na niego zadzwonić- wyjaśnił mężczyzna
-A gdzie jesteście? - zapytałam
-(jakiś adres w Krakowie)
-Za chwile tam będę- powiedziałam i rozłączyłam się.

Kamień spadł mi z serca gdy dowiedziałam się że Zosi nic nie grozi.
Doszłam do podanego miejsca i zobaczyłam moją siostrzyczkę, a obok niej siedział rozmawiający z nią niski brunet. Obok niego siedział wysoki blondyn. A dokładniej włosy chłopaka były koloru ciemnego blondu. Po drugiej stronie Zosi siedział wciąż wysoki ale nie aż tak jak poprzedni blondyn. Koło ławki stał troszeczkę starszy brunet w okularach. Podeszłam do nich.

-Dzień dobry- przywitałam się
-Lily-wykrzyczała Zosia
-Zosia . Obiecaj mi że już nigdy mi nie uciekniesz- powiedziałam stanowczo
-Obiecuje- powiedziała i się do mnie przytuliła. Oddałam uścisk i powiedziałam:
-Nawet nie wiesz jak bardzo się martiłam- powiedziałam bliska płaczu
-Dziękuję wam bardzo. Mogę się jakoś odwdzięczyć?- zapytałam
-Ni... - brunetowi w okularach przerwał blondyn
-Możesz nam kopić lody- wykrzyczał
-Okej. A jeśli mogę spytać jak się nazywacie? - spytałam
-Tommy
-Wilbur
-Tubbo
-Ranboo
-Lily. Okej to chodźcie. Niedaleko jest kawiarnia- powiedziałam

Poszliśmy do kawiarni. Kupiłam im, Zosi i sobie po gałce. Wyszliśmy z kawiarni i gdy miałam się pożegnać ale Wilbur mnie zatrzymał.

-Czekaj. Masz discorda(nie umiem odmieniać)? - zapytał
-Tak. (jakaś nazwa)
-Dzięki- powiedział zapisując coś w telefonie.
-Pa- pożegnałam się
-Pa- krzyknęli

Złapałam siostrę za rękę i poszłyśmy do domu. Przez te całe zamieszanie nie zjedliśmy objadu. Jak wrzucimy do domu zamuwię pizze.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hej