Kabanata 9
•TPM•Nasa Coffee Shop ako pero lutang parin ang Isip ko Hindi kasi ako pwedeng magkamali siya talaga yung nakita ko.
Natigilan lang ang pagiisip ko ng sikuhin ako ni Audrey. Kasamahan ko sa trabaho parehas kaming working student pero kasi siya ulila ng lubos kaya kaylangan mas double ang kayod niya sa pagtratrabaho.
"May gwapo dun oh" sabi nito na abot hanggang tenga ang ngiti
"So Anong Gagawin ko" Wala naman kasi ako pake sa mga gwapo lalo na loyal ako kay Deogracia 'ano ba iyan alexis kahit kaylan ang harot mona ah tsk...
"Ayaw niya kasi ng ibang mag seserve sakanya gusto niya daw ikaw" sabi nito nagtaka naman ako sa dami naming nag seserve dito ako pa ang napansin hayss
"Nasan ba" tinuro niya naman laking gulat ko dahil kilala ko iyon.
"Diyan kalang Audrey ako ng bahal sa bwesit na iyon" nakita kong nangunot nan ang noo ni audrey nagtaka siguro siya sa inasal ko.
lumapit ako sa table ng gwapong sinasabi niya. well nakatalikod kasi ito but madali kong marerecognize kung sino ito.
"Anong Ginagawa mo dito?" singhal ko dito at napaharap naman siya sakin na para bang ng aasar pa.
"What a coinsidence dito kapala nag tratrabaho alexis Now I know" maang maangan kapa deogracia eh halata naman na alam mong dito talaga ako nagtratrabaho.
"Eh ano ba kasing ginagawa mo dito I dont have time para makipaglaro sayo marami pa kasi akong aasikasuhin" pagtataray ko dito napaka busy ko kasi sa araw na ito dahil maraming customer. may mga iilang customer ay nakuha nanamin ang atensyon dahil siguro napalakas ang boses ko kaya nag peace sign nalang ako sakanila.
"Eh ano bang ginagawa sa isang coffee shop hindi ba't nagkakape" Alam ko deogrcia at hindi ako bobo nakakaasar talaga ito
"Alam ko pero Para sabihin ko sayo hindi High Class ang Coffee shop na ito" hindi naman talaga high class ito sobrang afford nga ito ng mga nasa lower class eh nakakapagtaka lang na isang Rafael James Deogracia ay magkakape sa ganitong lugar na hindi naman sikat at pangmayaman, hindi sa nilalait ko ang coffee shop na ito masarap naman ang kape namin at ang iba pang menu. pero nagtataka lang talaga ako kay deogrcia sa dami ng coffee shop diyan na sikat eh dito pa siya napadpad.
"Woah..You Know Alexis I have ways" aroganteng sabi nito sabagay isang pitik lang ng daliri niya eh nanduan agad ang mga tauhan niya. at sinasabi ko na nga ba sinadya talaga ng lalaking ito na pumunta dito eh
nagulat nalang ako ng lumapit ang manager ng coffee shop na ito siguro nagtataka narin dahil kanina pa kami magkausap nito at mukha kaming nag aaway.
"Any Problema Sir" tinapunan ko naman ng masamang tingin si deogracia
"Ah Nothing Pwede ko bang I table ang babaeng ito" turo niya sakin "I'll pay her time kahit magkano" aba ginawa pang bar ang coffee shop pinagana mo nanaman iyang pera mo. eh gahaman pa naman itong manager namin makakita lang ng pera eh wala ng pakialam dumukot naman si deogrcia ng cheke at ibinigay doon sa manager namin at ngiting tagumpay dahil may pera nanaman siya hays.
"Bakit mo ginawa iyon" maktol ko dito palibhasa kasi walang pakialam ang lalaking ito waldas lang ng waldas ng pera.
"para hindi masayang ang oras mo C'mon umupo kana dito gusto kolang naman ng kausap eh atsaka remember bayad ko ang oras mo kaya susunod ka sakin" kapal mo talaga hayme oras ko ang binayaran ko at hindi ibig sabihin nun ay susunod na ako sa lahat ng ipapagawa mo umupo nalang ako sa haral niya.
at nasilayan ko nanaman ang ngiti niya. nakakaasar yung ngiti noya yung para bang ipinamumukha niya pang siya ang nanalo...
"Baka akala mo natutuwa ako yung cupcakes ko balit mo ibinigay sa mga ka team mates mo sa basketball nakakainis parin" ewan naiinis kasi ako kapag naalala ko iyon eh akala niya ah.
BINABASA MO ANG
The Possessive Man
Romance"I will never get tired to say how much I love you, Alexis" - Rafael James Deogracia Deogracia Series Present: The Possessive Man ©2015