NEVER BEEN LOVED

CHAPTER EIGHTEEN

Rexha's POV
.
.

"I have loved you only in my mind
But I know that there will come a time
You'll feel this feeling I have inside
You're a hopeless romantic is what they say
Falling in and out of love just like a play
Memorizing each line
I still don't know what to say" Kanta ni Clark sa part niya.

Ang ganda ng boses niya its very calming. I could listen to it forever, gumagaan ang pakiramdam the moment I heard him sing. Of course this is the first time I heard him sing.

"What to say" Jilo and Claire.

"Don't know what to do
Whenever you are near
Don't know what to say
My heart is floating in tears
When you pass by, I could fly
Every minute, every second of the day
I dream of you in the most special ways
You're beside me all the time" kanta ko din sa part ko.

Pagkatapos ay pumalakpak ang mga tao na nanunuod pati narin ang mga teachers and students. Pero one more thing, hindi ako nakatingin sa kanila, Im looking at him and him only.

"All the time" Clark and Me.

"I have loved you and I always will
Call it crazy but I know someday you'll feel
This feeling I have for you inside
I'm a hopeless romantic, I know I am
Memorized all the lines and here I am
Struggling for words
I still don't know what to say
What to say~" pagkatapos kantahin ni Clark yong part niya tinignan niya ako and I was shock dahil sa ginawa niya.

We're holding each others hand.

Gusto kong tanggalin ang pagkakahawak niya sa kamay ko pero It looks like Im frozen, hindi ako pakagalaw at nakatingin lang sa kanya sa mata ganyan ang position namin ni Clark habang patuloy sa pagkanta.

Nasisilayan kong nakangiti si Claire sa gilid pero I didn't mind. Kasi sa stage nato I only see Clark and I singing and looking at each others eyes.

Bakit ako nagkakaganito when Im near you?

Why do I feel Im not Rexha anymore?

Bakit parang nagbago ako?

Im I falling for this guy?

I erased all the conclusions inside my head and focused on our performance. Binitawan ko din bigla ang kamay ni Clark dahilan para magtaka siya. I looked at the audience at hindi na sakanya, kahit na alam kong nalilito siya sa inasta ko we continued singing hanggang sa matapos kami.

Nag palakpakan ang mga tao, estudante at teachers. At pagkatapos non tumakbo ako pababa ng stage.

"Rexha!" tinawag ako ni Claire pero hindi ko siya nilingon.

Im not being rude, nalilito lang ako. I need to refresh my mind and think. Gusto ko munang mapag isa kaya pumunta ako sa CR. Naghilamos ako at pinagmasdan ang reflection ko sa salamin.

"What is happening to you Rexha? Para kang shunga! your not like this before bakit ka nagkakaganito?" naiinis ako sa sarili ko.

I can't understand this. Bakit ganyan si Clark, you are making me crazy. Please give me one reason kong bakit, kong bakit siya?

Bakit sa kanya ako nagkakaganito? Why?

"Rexha..." sa calmado niyang boses agad ko itong napansin at alam ko kong sino ang nasa labas ng Cr.

"Clark please leave me alone" cold at madiin kong sagot sa kanya.

Hindi siya sumagot kaya inakala kong umalis na siya pero pag tingin ko sa labas naka sandal lang siya sa gilid.

Arggg bakit ayaw niyang makinig!?

Lumabas nalang ako sa Cr at nilampasan lang siya pero hinawakan niya ang braso ko
dahilan para mapako ako sa kinatatayuan ko.