(2) Harry Potter and- Oh God, Not this Guy || tłumaczenie

Rozdział 1: Uciekamy od Dursleyów! Yay!

Jest to część druga serii "self-insert HP", polecam przeczytać poprzednią "Harry Potter and the Reluctant Rebirth" aby wiedzieć o co chodzi.

__________

Harry,

Tak, im mniej listów, tym lepiej, nie tylko dla mnie, ale i dla Twojej sowy. Jestem pewien, że nie lubi mieć do czynienia z dementorami.

Jesteś mądrym chłopcem, ale to nadal nie stanowi odpowiedzi na pytanie, skąd wiedziałeś, że jestem twoim ojcem chrzestnym. Mam jednak przeczucie, że nigdy nie zdradzisz swoich sekretów, więc pytanie o nie byłoby stratą pergaminu. Wiesz, zawsze myślałem, że będziesz jak twój ojciec, latający na miotle w Quidditchu, ale wydaje mi się, że staniesz się jak twoja mama z genialnym umysłem do nauki... Jak tylko uda ci się dowiedzieć, dlaczego jesteś kiepski w urokach. Jestem pewien, że Twoi przyjaciele pomogą Ci w nauce, a także uchronią Cię przed kłopotami. Proszę, nie angażuj się w najbliższym czasie w walkę z trollami, bo mogę spróbować znaleźć sposób, aby się stąd wydostać.

Jeżeli Sam-Wiesz-Kto powrócił, nawet jako pasożyt, to nie jest martwy. Zaufaj Dumbledore'owi, że zapewni Ci bezpieczeństwo, ale słuchaj też swojego przeczucia, tak jak to robiłeś w tym roku. Zawsze mu ufaj. Unikaj kłopotów, nie wychylaj się, ale pamiętaj, żeby się dobrze bawić, nie marnuj młodości, goniąc za przeznaczeniem, które nie jest jeszcze na Ciebie gotowe.

Naucz się uroków. Queen. Czerwony. To nie są złe pytania, ale wiele z nich to wspomnienia, które utraciłem i musiałem tu usiąść na kilka minut, żeby się nad nimi zastanowić.

W okresie dorastania możesz usłyszeć straszne rzeczy, ale nigdy nie pozwól, aby cię one dotknęły. Trzymaj swoich przyjaciół blisko, ale bądź ostrożny, bo nigdy nie wiadomo, kiedy któryś z nich schodzi na drogę ciemności, nie powtarzaj błędów nas, dorosłych.

Syriusz

Siedząc w pozycji lotosu na łóżku, ponownie przeczytałem list, analizując każde jego słowo. Dwie rzeczy utkwiły mi w pamięci i obie były związane z tym samym wnioskiem.

Syriuszowi nie podobało się, że jestem w Slytherinie.

Nigdy nie wspomniał o moim domu, a skupił się na moim braku zainteresowania Quidditchem i słabych umiejętnościach w urokach. Ale nie wyczytałem bezpośredniej wrogości w stosunku do mnie, bardziej czułem dumę, że tak dobrze radzę sobie w szkole.

Schodzi na drogę ciemności...

To musiało być ostrzeżenie o Draco, o tym, że jego rodzina była i prawdopodobnie nadal jest lojalna wobec Voldemorta aż do przesady. Syriusz ostrzegał mnie, żebym nie czuł się bezbronny wobec innych Ślizgonów z powodu tego, kim jestem.

Doceniam, ale nie jest to konieczne.

Poszedłem do swojego kufra i wyciągnąłem notatnik, który otworzyłem po raz pierwszy od czasu, gdy skończyłem robić notatki. Były one szkieletowymi streszczeniami każdej książki, inicjałami imion ludzi i słowami kluczowymi zamienionymi na odniesienia do popkultury. Mogłem sobie pozwolić na zapomnienie niektórych szczegółów; drobnych, które są niczym więcej niż ciekawostkami, za które mógłbym dostać komplet punktów w quizie Pottermore. Ale nie mogłem sobie pozwolić na zapomnienie horkruksów Voldemorta, ich lokalizacji i tego, co może je zniszczyć.

Poza tym nikt nie musi pamiętać, kiedy wszyscy mają urodziny, ja ledwo pamiętałem swoje.

Byłem prawie pewien, że to w przyszłym tygodniu.

Umieszczając list Syriusza na ostatniej stronie sekcji Kamienia Filozoficznego wraz z pierwszym jego listem, zamknąłem zeszyt i odłożyłem go na miejsce. Przy odrobinie szczęścia będę musiał do niego zaglądać tylko przy rzadkich okazjach lub dodawać notatki.