Together For Eternity

Together For Eternity#50 KONIEC

W poprzedniej części:

- Oh, nie wiedziałem, że tu jesteś

- Mogę wyjść jeśli Ci przeszkadzam

- Nie - Zaprzeczył od razu, położył jakąś teczkę na biurku i usiadł na przeciwko mnie- Claire powiedz mi prawdę, proszę

- Nie mogę, chodź bym chciała to nie mogę

- Dlaczego? Co się takiego dzieje, że nie możesz mi powiedzieć. Pamiętasz jak powiedziałem Ci, że ja i Ty wszystko przetrwamy?

- Pamiętam

- To też przetrwamy, tylko musisz mi powiedzieć co się dzieje

- Nie mogę, powiem Ci, ale nie teraz.

- Pamiętasz jak zaczęła się nasza znajomość? Ty się na mnie wydzierałaś, a ja za Tobą szalałem- Powiedział

Ja się lekko zaśmiałam

- Nie zasłużyłeś na to, żebym się na Ciebie wydzierała

- Czasem mi się należało

- Nie Carlisle, to ja byłam wredna i dziwię się, że ze mną wytrzymałeś tak długo

- Wiesz dlaczego wytrzymałem z Tobą tak długo?- Przybliżył się do mnie- Wytrzymałem z Tobą tak długo bo jesteś wyjątkowa Claire, jesteś piękna, mądra, inteligenta i jesteś najpiękniejszą czarownicą która, chodzi po ziemi- Wymienił

- Zapomniałeś dodać jeszcze najpiękniejszą wampirzycą

- Nie muszę Ci tego mówić, bo Cię kocham najbardziej na świecie

Jego złote oczy odbijały światło płomieni które, paliły się w kominku. Carlisle był piękny, największy na świecie...

- A Ty jesteś moim aniołem stróżem Carlisle- Uświadomiłam mu to

On się do mnie uśmiechnął, tak jak jeszcze nigdy

- Muszę Ci się do czegoś przyznać

Spojrzał na mnie pytająco

- Pamiętasz jak ktoś wybił Ci szyby w Twoim Volvo?- Zapytałam

Carlisle chyba wiedział o czym mówię bo spuścił głowę i lekko przymknął oczy, a potem się zaśmiał

- To ja, ja Ci wybijałam szyby w samochodzie

- Wiedziałem- Przyznał

- Co? Wiedziałeś?

- No dobra, domyślałem się. Wiedziałem, że coś jest nie tak, bo szyby za każdym razem były roztrzaskane w drobny mak- Stwierdził

- I nic mi nie powiedziałeś? Nawet wtedy gdy przyszłam powiedzieć, że uwaliłam łacinę? Wiedziałeś, ale nic nie powiedziałeś?

..........................................................

- Aro...- Zaczął

- Carlisle przyjacielu, zebrałeś armię

- To nie tak, chcieliśmy zebrać wszystkich, żeby zaświadczyli. Dziewczynka nie jest nieśmiertelna- Powiedział lekko podniesionym głosem

- Mógłbym ją poznać?- Zapytał wyciągając rękę w kierunku Carlie

Bella spojrzała na Edwarda, a potem oboje ruszyli przed siebie, Jacob poszedł za nimi, ale spojrzeli jeszcze na Emmetta który, także z nimi poszedł

- Witaj Aro- Powiedziała Carlie, a potem przyłożyła swoją dłoń do jego policzka

Zapanowała cisza, we mnie, aż się gotowało gdy na nich patrzyłam. Miałam wielką ochotę ich pozabijać. Teraz...