The Beyond Time ||Tom Marvolo Riddle

Giriş

-Başladığınız Tarih⌛

-Binanız?

Hoşgeldin, iyi okumalar dilerim!

.

-Gelecekten Kesit-

"AMAN TANRIM!"

Ağzımdan kaçan sevinç çığlığına engel olamamıştım. Koridorda belirli aralıklarla yürüyen bazı öğrencilerin bakışlarını üzerime çektiğimde ise gereksiz gerilmeye başladığımı hissetmeye başlamıştım. Sağ elimle ağzımı kapatıp bir çığlık daha atmamaya çabaladım.

Ancak gördüğüm her şey sınırlarımı zorlamama neden oluyordu.

Bu koca kale, şuan koridorunun küçük bir kısmını görüyordum ve beni çıldırtmaya yetecek heyecanı veriyordu. Duvardaki tablolarla göz teması kuruyor, etrafımda yürüyüp geçen insanların üzerinde ki cüppelere hayranlıkla bakıyordum.

O sırada aklıma dank eden bir gerçekle üzerime baktım. Üzerimde hufflepuff cüppesi vardı.

ÜZERİMDE HUFFLEPUFF CÜPPESİ VARDI!

Derin nefes alıp vermekle uğraşırken ellerimi kaldırdım. Parmak uçlarım okul eteğimde ve cüppemde gezinmeye başladı. Gerçekti. Her şey gerçekti. Kravatımı işaret ve orta parmağımın arasına almış tutarken mutluluktan alt dudağımı ısırıyordum.

Sonunda başardım!

Siftlendiğime inanamıyorum. Kalbim öyle hızlı atıyor ki... Tanrım bayılacak gibiyim!

"Çekil şuradan."

Kaşlarım çatıldı. Kulaklarıma dolan çokta aşinası olmadığım kız sesini o an pek umursamamıştım.

"Kime diyorum seni aptal?"

Tekrar aynı sesi duyduğumda kafamı kaldırdım. Pansy Parkinson. Bana mı sesleniyordu? Sakin ol Gwen... O da senin kadar gerçek.

Tek kaşım havaya kalkarken "Bana mı dedin?" diye sorma gereği duydum.

"Oh hayır tatlım." derken yüzüne yerleştirdiği gülümsemeye odaklıydım. Hemen sonra beni kenara itip, "Tabi ki sana dedim Black. Tüm koridoru kapatıyorsun. Bana yol vermen gerek anlıyor musun?"

Yüzümde sinir kırıntıları oluşurken yumruğumu da sıkmaktaydım. Dedikleri biter bitmez arkasını dönüp uzaklaşmaya başladı.

Ben de o sinirle arkamı hızla döndüğüm an burnumun sızısıyla ve geriye sendelendiğimden dizlerimin üzerine düşüverdim.

"Senin yüzünden bütün kıyafetlerimi yıkamak zorundayım."

Bu ses... Olabilir mi?

Azarlarcasına söylediği laflara iğrenme duygusu da karışmıştı sanki. Sesi o kadar güzeldi ki... Başımı kaldırdığımda karşılaştığım zümrüt yeşili gözleri beni o an kendimden geçirmeye yetecek kadar büyüleyici idi.

Göz bebeklerim her geçen saniye biraz daha büyüyor, ona biraz daha hayranlıkla bakıyordum.

Kaşları çatıldı. İfadesiz duran yüz hatlarına iğrenme eklendi. Bana aşağılar gibi bakarken öyle bir şey hissettirdi ki... Göz devirip yanımdna geçip gitmesi, tek kelime etmeden benden nefret eder gibi bakması. Sanki "Tek kelimeme bile değmezsin." demiş gibiydi.

O kadar mı çirkinim...?

Hayır! Kendine gel Gwen. Scriptini hatırla.

-Tom Marvolo Riddle sevgi ve aşk duygularını hissedebilecek.

Yazmıştım.

Ancak "Tom Marvolo Riddle bana aşık olacak." yazmadım. Aslında Marvolo ve benim aramda tek bir şey olması için bile bir ayrıntı eklememiştim scriptime...

Yani az önceki tavrı normal olsa gerek.

Peki ya ben, Marvolo'nun okuldan başka birisine aşık oluşunu izlerken sifthing sürem tükenirse...?

Bu düşünce zihnimi bulandırıp beni aşırı derecede rahatsız etmeye başlamıştı. Bana bakan gözleri bile henüz fark edebilmiştim ki yerden de yeni kalktım. Üzerimi silkelerken az önce bulunduğum koridordan hızlı adımlarla uzaklaştım.

Umarım burada geçireceğim 7 ay bir kabustan başka bir kabusa geldiğimi hissettirmez...

.

🌒🌓🌔🌕🌖🌗🌘

Vote ve yorumlarınızı atmayı unutmayın<3

⏳Bölüm1'in yayımlanma tarihi: 31Aralık2021