Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
1950 | Avustralya
"Chris! Geliyorlar"
Min, sevgilisinin elini daha sıkı tutarken yorulan bacaklarına vura vura koşuyordu gecenin bir yarısı bu karanlık korkutucu ormanda..
Peşlerinde ki adamlara yakalanmak istemiyorlardı. Eğer yakalanırlarsa...
"Min, sevgilim daha hızlı koş hadi"
Chris'in içi korkuyla kaplıydı. Daha önünü bile göremediği bu karanlık ormanda nereye gittiğini bilmeden koşuyordu. Sevgilisini koruyacaktı. Bunu yapacaktı.
"İşte! Buraya gel hadi"
Chris, gördüğü bir terk edilmiş hayvan yuvasına sevgilisinin kolundan tutarak girdi.
İkisi de birbirlerine nefes nefese ve korku dolu gözlerle baktılar. Min, ağlamasını durduramıyordu. Chris ise sevgilisini ağlarken görmeye dayanamıyordu.
"Şşşş sessiz ol sevgilim. Ağlama, kurtulacağız"
Min, yaşlı gözlerini soğuktan donmuş parmaklarıyla sildi. "Chris... Gerçekten kurtulacak mıyız? Bizi yakalarlarsa öl-"
"Hayır, hayır Min lütfen. Olmayacak öyle bir şey"
Chris sevgilisine sıkıca sarılıp sakinleştirmeye çalışıyordu. "Sana söz veriyorum bitanem. Seni kurtaracağım. İstediğimiz hayatı yaşayacağız."
Min, kendine sarılan kollara dahada sokulup sevgilisine güvendi. Chris bir söz verdiğinde tutardı. Kurtaracağım dediyse kurtarırdı...
Ama Chrisin bilmediği bir şey vardı..
Bu sefer sözünü tutamayacaktı çünkü peşlerinden gelen adamlar onları ellerini koymuş gibi bulmuşlardı.
Askerler, genç çifti hayvan yuvasından sürükleye sürükleye çıkardılar.
"Hayır! Bırakın onu! DOKUNMAYIN ONA!"
Chris, sesiyle ormanı inletirken askerler onu duymuyordu bile..
"Chris! Chris!"
Min, askerlerin sıkı tutuşları yüzünden canı yanarken diğer tarafta çırpınan sevgilisi askerlerin kollarından kurtulmaya çalışıyordu.
"Min! Min sakin ol sevgilim. Korkma bebeğim korkma"
Chris her ne kadar sevgilisini böyle bir durumda rahatlatmak istese de kendisini de deli gibi endişeliydi.
