Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
"Çok memnun oldum Seungmin."
Hyunjinin gülümsemesiyle Seungmin de gülümsedi. "Bende çok memnun oldum Hyunjin hyung"
"Hadi gelin şöyle bir oturalım konuşalım"
Felixin gösterdiği kamelyalara ilerlediler. Seungmin gidip gitmemek arasında kalmış orada öylece beklerken Chan onu kolundan tutarak hafifçe çekti.
Herkes kendine bir yer bulup oturduğunda Chan ve Seungmin de Hyunjinin karşısına oturdular.
"Hyunjin, Seungmin de Avustralyayı çok merak ediyormuş biliyor musun? Önümüzde ki yaza onu da götürelim mi?"
Jeongin her ne kadar az önce tanışmış olsa da Seungminin güler yüzü sıcacık bakışları ona hemen ısınmasına sebep olmuştu.
Hyunjin de sevgilisinden duyduğu şeylerle gülümseyerek Seungmine baktı. "Öyle mi? Seve seve misafir ederim seni. Hem ailem de farklı arkadaşlar bulduğuma mutlu olur"
Chan ters bakışlarını arkadaşına yolladı. "Annen bizden memnun değil mi lan?"
Hyunjin kahakah attı. "Yok lan öyle değil. Sana diyorum gel Avustralyaya bana yok diyorsun. Annemleri en son 5 yıl önce gördün oda Avustralyaya taşımadan önce.. Öyle olunca da kadın artık seni unuttu"
"Siz Avustralyaya mı taşındınız? Şey.. Jeongin seni Avustralyalı dedi de ondan sordum"
Seungmin yine merakına engel olamayarak sorduğu soruda sonlara doğru sesi kısılmıştı. Hyunjin de ona bakıp güldü. Hep gülüyor zaten..
"Yok, annem Avustralyalı. Bende orada doğdum büyüdüm. Sonra buraya taşındık ama büyük dedem yani annemin dedesi annemleri yanına çağırdı tekrardan.. Annem de buraya çok alışamamıştı zaten 5 yıl önce yine taşındılar Avustralyaya. Toplasan burada 8-9 yıl yaşamışızdır"
Hyunjinin yaptığı açıklama Seungmini memnun etmişti ama şaşırdığı bir taraf vardı ki bunu sormadan edemeyecekti.
"Annenin dedesi yaşıyor mu?"
Hyunjin kafasını aşağı yukarı salladı. "Görsen varya o kadar tatlı bir adam ki.. Kurban olurum ben onun tontiş yanaklarına of bak özledim şimdiden.."
Seungmin gülümsedi. Hyunjin, büyük dedesini anlatırken ona ne kadar hayran olduğu gözlerinden anlaşılıyordu.
"Ne kadar güzel.."
"Öyle öyle hatta Jeonginle ilişkimi ilk ona söyledim. Ailemden biraz çekindim ama büyük dedeme açıkladım."
Seungmin yine merakla gözleri parladı. "Ne tepki verdi peki?"
Şuanda sadece Hyunjin ve Seungmin konuşuyordu. Diğerleri de sessizce onları dinliyorlardı.
"Çok sevindi. Telefonda açıklamıştım. Jeongini de alıp onu ziyaret etmemi istedi. Bende bu yaz güzel gözlümle gittim Avustralyaya.. Büyük dedem aileme açıklamıştı durumu ve onlarda anlayışla karşıladılar. Bizde eve el ele girdik. Dedem bizi öyle görünce ağlamaya başladı inanabiliyor musun? Resmen içli içli ağladı. Çok üzüldüm"
Seungmin yavaşça kafasını aşağı yukarı salladı. "Anladım... Gerçekten güzel bir aileye sahipmişsin"
"Öyle evet.. Peki sen? Var mı hayatında birileri?"
Seungmin gelen soruyla anlık şaşırırken Chan da direkt Seungmine baktı. Bunun cevabını o da duymak istiyordu.
Seungmin güldü. "Hayır yok.. Hatta, şuana kadar hiç olmadı"
Hyunjin kahkaha atıp Chana baktı. Chan ise sadece Seungmine bakıyordu. Gülümseyerek... Seungminin cevanı onu istemsizce mutlu etmişti.
"Chan bak Seungmin de senin gibi. Seungmin biliyor musun Chan da bu zamana kadar hiç biriyle bir ilişki içine girmedi. Sürekli ona birilerini ayarlamak istediğimde verdiği cevap hep aynıydı. 'Doğru kişiyi bekliyorum' "
Seungmin gözlerini Chan'ın gözleriyle birleştirdi. "Peki ya o doğru kişiyi buldun mu?"
Chan gülümsemesini daha da büyüttü. "Sanırım.. Buldum."
