Neo City Uluslararası Lisesi'nin başarılı öğrencilerinden olan Huang Renjun bundan hiç memnun olmasa da babasının işleri yüzünden dönem sonunda ailesi ile Çin'e taşınacaktır. O Güney Kore'deki hayatına veda etmeye hazırlanırken bir gün masasında yan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mayıs 2022
"Evet, Renjun tebrik ederim. Resmi olarak bir sapığın var?"
Jeno ikinci notu oğlana uzatırken Renjun eline vurup kaşlarını çattı. "Ne sapığı angut? Korkutma beni."
"Birisi iki günden beri sana isimsiz notlar bırakıyor ve hepsi gidişin ile alakalı. Dahası notu bırakanı kimse ama kimse görmüyor."
Renjun sırasında bulduğu ikinci nottan sonra bu işin hemen bitmeyeceğini anlamıştı. Notu yazan kişinin ne yaptığını anlayamıyordu. Üstüne yanında bıraktığı yapboz parçası da buna hiç yardımcı olmuyordu. Yardım için arkadaşları ile öğlen arasında bahçede toplanmışlardı. Gerçi yardımdan çok köstek oluyor gibilerdi ama konu bu değildi. Şanslıydı ki kızlar bugün onlardan ayrı olarak yemekhanede yemek istemişti. Genç oğlan hala notlardan onlara bahsetmemişti. Daha doğrusu bahsetmeye vakti olmamıştı. Hem notu yazanın onlardan biri olma ihtimali de vardı.
Umarım değildir diye düşündü. Olursa işler nasıl karışırdı düşünemiyordu bile.
"Bunun sapıklık ile ne alakası var? Yani bildiğim kadarıyla sapığın kelime anlamı bunlarla uyuşmuyor."
Renjun başını sallayarak Chenle'yi onayladı. "Chenle haklı. Muhtemelen hayranlarımdan biri gideceğimi duyunca gitmemi engellemek için böyle notlar yazmaya başladı ama utandığı için kendini gizliyor."
Bu cümleleri kurarken öylesine özgüvenli ve gururluydu ki Jisung yüzünü ekşitti. "Bunun egosundan da gökyüzüne atlanır." Çilekli sütünden bir yudum aldı. "Ya da biri egonu şişirip sonunda patlatmak için sana oyun yapıyor."
"Bak, Jisung..." dedi Renjun parmağını Jisung'a doğrultarak. "Vahşi maknae moduna girme yoksa ben de Hulk moduna girerim."
Jisung hiç umursamadan sırtını verdiği ağaca iyice yaslanarak bu sefer sandviçinden koca bir ısırık aldı. Kantinden yiyecek bir şeyler aldıktan sonra okulun duvar kenarında bahçenin her yerini görebildikleri bir yere oturmuşlardı. Renjun, Chenle ve Jaemin banka otururken diğerleri kendilerini yeşil çimlere atmışlardı.
Haechan yeni bitirdiği sandviçinin ambalajını çöpleri attıkları poşete koydu ve gözlerini kısarak bahçede gezen öğrenci kalabalığına bakıyordu. Birçok öğrenci güzel havanın etkisi ile kendini dışarı atmıştı.
"Neyse konudan sapmayalım. Biri Renjun'a isimsiz notlar gönderiyor. Kim olduğunu bilmiyoruz ve öğrenmek istiyoruz." diye sordu Chenle.
Renjun elindeki beyaz yapboz parçasını kaldırarak, "Ama ipuçlarından hiçbir şey çıkmıyor. Anlamıyorum dünkü parça mavi renkteydi. Bugün beyaz. Belki bir umut birleştireyim dedim. Parçalar da uyuşmuyor." dedi sinirle.
"Belki de farklı yapbozlara aittir." dedi Jisung.
"İyi de farklı parçalar göndererek nereye varacak ki?" diye sordu bu sefer.
