İçimdeki bu histen nefret ediyordum. Sürekli ruhum birini arıyor ve ulaşamıyordu sanki. Göğüs kafesimi sızlatan bir ağrı vardı. Anlamlandıramıyordum.Tüm konukların arasında gözlerimi gezdirmeye devam etsem de, nafileydi. Kim olduğunu kestiremiyordum. Tek yaptığım beni saran hisle bakınmaya devam etmekti.
Babama kısa bir bakış attım. Birkaç kişi ile konuşuyordu ve şu an odağı bende değildi. Bunu fırsat bilip kendimi salondan dışarı attım. Minho'nun peşimden geldiğini hissettiğimde adımlarımı hızlandırdım.
İçimdeki deli ihtiyaçla ilerliyordum, malikanenin içinde. Ulaşmaya çalıştığım şeye yaklaşıyor olmanın verdiği hissin keyfi vardı üstümde.
Aşağı indim ve kendimi dışarı attım. Etrafımda gözlerimi gezdirmeye devam ettim. Minho'nun seslenişlerini duyuyordum ama şu an peşine düştüğüm şey çok daha önemliydi.
Hızla bahçeden dışarı çıktım ve koşmaya devam ettim.
Öyle bir histi ki bu, kalbimin artık atmıyor olduğunu unutturuyordu bana. Midem kasılıyordu ve tüm hücrelerimi okşuyordu sanki. Bir yandan aşırı huzur vericiydi, diğer yandan ise ruhumu karanlığa gömüyordu. "Neredesin?" Dedim.
Bitkindim. Yarım kalmış hissediyordum. Varmak istediğim kimdi ki benim böyle? Niçin uğraşıyordum ve her defasında en başa geri dönüyordum.
Etrafıma son kez bakındım. Her zamanki gibiydi. Yine bulamamıştım onu. Adımlarım geri geri ilerlemeye başladı. Bir ümit göreceğimi düşünüp arkamı dönemiyordum ormana.
Ayaklarım geri geri malikaneye doğru yavaşça ilerlerken en sonunda durdurulmuştum. Sırtımın çarptığı gövde ile gözlerimi kapattım. Soğuk bedenimi ısıtan gövdesine daha fazla yasladım kendimi. Kollarının beni sarmasına izin verdim.
Bilmiştim onu.
Onu her gece bulup, ertesi gün tekrar kaybetmiştim. Bu döngü böyle sürüyordu. Sabah olduğunda yine onu unutacaktım ve gece olduğunda içimi saran hisle yine aramaya çalışacaktım. Bu gecede bir şey değişmeyecekti. Yinede umursamadım. Şu an onun kollarında olduğum sürece, bulunduğum an benim sonsuzumdu.
"Lordum?" Dudaklarımdan bir fısıltı şeklinde döküldü bu sözcük. Onun hakkında hatırladığım tek şeydi bu.
"Küçük majestem.."
•••
AYOOO BEN GELDİM
ÜSTÜMDEKİ ÖLÜ TOPRAĞINI ATIYORUM
AHA ŞU KADARCIK👌🏻 DEPRESYONDAYIM AMA OLSUNarkadaşlar şaka maka ben atlatamıyorum okkalı bi tokat vurun dracula final nasıl oldu ya biz şu an neredeyiz😭😭😭
Neyse bu ficte büyüj ihtimal söveceğiniz kişi ben olacağım ama bana sövene götten ĞAMSWPSMWP
Oy verip yorum yapmayı unutmayınız hepinizi öpüyorummm
-Jedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Majesty // HyunLix
FanficLord, save me, my drug is my baby I'd be usin' for the rest of my life' (Dracula'nın 2. Kitabıdır. Onu okumadan başlayım demeyin sudan çıkmış balığa dönersiniz.)