"Ağabey!"
Sesimde ki yakarışı duymuş muydu? Ona olan muhtaçlığımı görmüyor muydu?
Ona yalvaran sesimi duyduğunu kasılan sırtından anlamıştım. Siyah gömleğinin ikinci bir deri gibi sardığı gövdesinde ki kaslar gerilmişti.
Bir umut besledim dudağımın...
"Susarlar, sesini boğmak isterler. Yarımdır, kırıktır sırça yüreğin. Çığlık çığlığa, yarı geceler, Kardeşin duymaz, eloğlu duyar..." Zülfü Livaneli
Bölüm Şarkısı: Kardeşin Duymaz | Feridun Düzağaç
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Artık kalkalım mı, Giz?"
Saatlerdir bakışlarımın esaretinde olan bedenden gözlerimi ayırıp, yüzüme dikkatle bakan en yakın arkadaşıma çevirdim.
Hafif çatılan kaşlarımla kirpiklerimi kırpıştırdım. Gözlerimin akının kızıla boyandığından emindim. Bugün kendim için bir ilki gerçekleştirip, alkol almıştım. Fazla içmememe rağmen kendimi sersemlemiş hissetmekten geri kalamıyordum.
"Bu gece bende kal. Bu halde eve dönersen olay çıkabilir." Her ne kadar müzik sesi fazla olsa da, Naz'ın dediklerini rahatlıkla duyabilmiştim.
Onu başımla onaylayıp, bakışlarımı tekrar eski adresine yönlendirdim.
İşte oradaydı.
Aylardır izlediğim gibiydi. Siyah gömleği, siyah pantolonuyla sahibi olduğu locada oturuyordu. Geceye meydan okuyan siyah saçları dağınıktı. Tıpkı düşünceleri gibi. Çoğu zaman zihnine erişmek, orada ki düğümleri çözmek istiyordum.
Onun aksine, yanında ki arkadaşları sohbet içerisindeydiler.
Birde o kız vardı. İsmini bilmediğim, benim görmediğim merhameti gören o kız. Ben, hiç kimse hakkında önyargılı olmayan ben, o kıza bakarken içimde ki kin ateşini harlamadan edemiyordum.
Koluma dokunan parmaklarla biran irkildim. Naz bana endişeli gözlerle bakıyordu. "Giz, lütfen bunu kendine yapma artık."
Yüzüme buruk bir gülümseme oturttum. Canlı tutmaya çalıştığım sesimle konuştum. "Bak, Naz. Görüyor musun?" Çenemle büyük locayı gösteriyordum. Dudaklarımda ki kırık gülümseme hâlâ yerli yerindeyken sağ gözümden üç damla özgürlüğüne kavuştu.
"Benden esirgediği sevgiyi ve merhameti başka bir kıza vermiş."
Aylardır onu takip ettiğimden dolayı arkadaşlarını da görüyordum. Herkese boş olan bakışları o kıza değdiğinde şefkatle parlıyordu.
"Lütfen gidelim güzelim. Hem annen burad-" Aniden ona dönmemle söylediği şeyi farketti. Ona gizlememekten çekinmediğim bariz bir öfkeyle baktım. Suçlulukla alt dudağını dişledi. "Yani Neslihan hanım burada olduğunu duyarsa sıkıntı çıkarabilir."
