"ဘဝအဆက်ဆက် မင်းအချစ်ကငါအမြဲပိုင်တယ်"
Bright Win လည်းလက်ထပ်တော့မှာမို့ နှစ်ယောက်လုံးလည်း သတို့သားဝတ်စုံကိုဝတ်ပြီးသပ်ရပ်စွာအလှပြင်နေကြတယ် winကတော့လက်ထပ်ပွဲးမှာရောက်နေပြီ Bright ကမရောက်သေးဘူး win လည်းပြုံးပြုံးလေးစောင့်နေမိတယ် Bright ကလည်းအကုန်ပြင်ဆင်ပြီးတော့ လက်ထပ်ပွဲးရောက်ဖို့ အလမ်း၅၀လောက်ပဲလိုပေမယ့် Bright ကကားကိုမမြင်ပဲ ကားလည်းသူ့ကိုဝင်တိုက်လိုက်တယ် Bright ရဲ့အဖြူရောင်ဝတ်စုံလေးကို သွေးစနီရဲပြည့်နှက်နေတယ် bright ကတော့လမ်းမှာမှောက်နေ ကားသမားကလည်းမကူပဲ မှဲ့ပြုံးပြပြီးကားကိုအမြန်မောင်းသွားတယ် bright လည်းသူ့ကိုကားနဲ့တိုက်တဲ့တစ်ယောက်မျက်နှာမြင်ပြီး သူမယုံချင်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ဖြစ်နေတယ် bright လည်း သူ့ဖုန်းလေးကိုထုတ်ပြီး winကိုဆက်သွယ်ချင်ပေမယ့်လည်း သူ့ရဲ့လက်အင်အားကမရှိ သွေးလည်းထွက်လို့မရပ် သူအရမ်းနာကျင်သလိုခံစားရတယ် သူ့မျက်လုံးထဲမှာ win ရဲ့အပြုံးချိုချိုလေးကိုမြင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းမျက်လုံးမှိတ်သွားတယ်winကတော့ brightအကြောင်းမသိ သူစောင့်ရသာကြာတော့ bright ရဲ့အကိုကိုသွားမေးတယ်
"အကို Mike "
"ဘာလဲ ငါ့မောင်လေးကမလာသေးသလား"
"ဟုတ် သူတစ်ခုခုဖြစ်မှာလည်းကြောက်တယ် ဘာလို့ခုထိမလာသေးသလဲ"
"မင်းသိပ်စိတ်မပူပါနဲ့ ငါသူ့ဖုန်းကိုဆက်ကြည့်လိုက်မယ်"
"ဟုတ်"
Mikeလည်း Bright ဖုန်းကြိဆက်သာကိုင်ဖို့နည်းနည်းကြာနေတယ်
"ဟဲလို Bright မင်းအခုဘယ်မလဲ မင်းကိုသူများစိတ်ပူနေတယ်ဆိုသာမသိဘူးလား"
"အကိုခနလေးပါအုံးရှင့် tu ပြောသာကိုနားထောင်အုံး"
"ဒါက tu လား ဘာ်လိုလုပ်ပြီး"
"အကိုစိတ်အေးအေးထားပါနော် bright ကခုဆေးရုံမှာ"
"ဘာ ဘာပြောလိုက်သလဲ သူဘယ်လိုဖြစ်သလဲ"
"ကျွန်မလည်းမသိသေးဘူး အခုအကိုလည်း win ကိုပြောပြလိုက်ပြီးဆေးရုံမှာလာခဲ့ပါရှင့်"
"အေအေ အကိုခုလာခဲ့မယ်၊winသွားရအောင်"
"ဘယ်ကိုလဲ"
