"ဘဝအဆက်ဆက် မင်းအချစ်ကငါအမြဲပိုင်တယ်"
Brightလည်းwinကိာဂရုစိုက်သာတစ်လရှိပြီး winခြေထောက်လည်းတစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ပိုသက်သာလာတယ်winလည်း Brightနဲ့ရွှေစံ အကြောင်းကိုတစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ ပိုပိုသံသယဝင်လာတယ် တကယ်တော့သူများကညီအမလိုသဘောထားကြတယ်ဆိုလည်း သူမသိဘူး ဒီညလည်း Bright ကရွှေစံနဲ့စကားပြောသာမပြီးနိုင်သေးဘူး winလည်း စောင့်ရင်းအိပ်ပျော်သွားတယ် Bright လည်းဖုန်းပြောပြီးထွက်လာတော့ winအိပ်ပျော်သွားသာကိုမြင်ရတယ် Bright လည်း winအတွက်စောင်ခြုံပေးပြီး winပါးကိုနမ်းပြီး winကိုဖက်ပြီးအိပ်လိုက်တယ်.......
မနက်မိုးလင်းတော့ winထတော့ Bright ကိုမမြင် winလည်း သူ့ကိုထောက်ဖို့တုလေးနှစ်ခုယူပြီးအောက်ကိုဆင်းလာတယ်
"Winအစောကြီးထသလား"
"အင် မင်းကဘာလို့အစောကြီးထရသလဲ ငါကစိတ်ပူနေသာ"
"စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး လာထိုင်ပါအုံး စားတော့မလား"
"စောသေးသာပဲ မင်းနဲ့အတူစားမယ် မင်းဘာလို့အများကြီးချက်ထားသလဲ ဘယ်သူလာမလဲ"
"အမရွှေစံနဲ့ အကိုdewတို့လာမယ်လေ"
Winလည်းဒေါသထွက်ပြီး တုတ်ကိုဒုန်းနဲ့ပစ်လိုက်တယ် Bright လည်းလန့်ပြီးwinကိုကြည့်နေတယ်
"အေပေါ့ ငါကခြေမကောင်းတဲ့ကောင်ဆိုတော့ အိမ်ထဲမှာသိခွင့်မရှိနေတော့ဘူး မင်းအတွက်လည်းငါကအရေးမပါတော့ဘူးလေ"
"မဟုတ်ပါဘူး မင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ် မင်းကအိပ်သွားပြီ"
"ထားလိုက်"
"မရဘူး မင်းခုလိုလာပြီးပြောသာမဟုတ်ဘူး မင်းဘာဖြစ်နေသလဲ"
"ဘာဖြစ်တယ်"
Winတစ်ချက်ရယ်လိုက်တယ်
"မင်းတကယ်မသိသလား တုံးအပုံစံလုပ်နေသလားဟင်"
"မင်းအကြောင်းပြချက်မပြောရင်ငါဘယ်လိုသိမလဲ"
"ငါမေးမယ် မင်းနဲ့အမရွှေစံကဘာတွေလဲ ဖြေလေ"
Bright ဖုန်းလာလိုက်တယ်
"ခဏလေး ဟဲဟို အမရွှေစံ"
Winလည်းဒေါသထွက်ပြန်တယ်
"ဒေါ်စံ ဒေါ်စံဗျ ဒီကိုခနလာပါအုံး"
