Ray Of Love | Woosan (Çeviri)

⁵

Kalp çarpıntısı, terli avuç içi ve düzensiz nefesler

San güzel çocuğa yaklaşmak için ayağa kalktı ama başka bir adam aniden kolunu Ray'e sarınca durdu. "Ray bebeğim~"

San, Ray onu selamlarken küfretti ve adam eli Ray'in poposuna inerken bir çift gibi flört etmeye başladılar. San bakamadı, döndü ve hızla uzaklaştı, yine şansını kaybetti.

Bu sinir bozucu olmaya başladı.

>>>♡<<<

Ertesi gün daha iyi bir şansa sahip olmayı umarak eve döndü ve uyumaya çalıştı.

Ertesi gün geldi ve San arkadaşlarıyla birlikte gitmeyi planladı. Belki burayı çok iyi tanıyan insanlarla gitmek yardımcı olabilir.

Ama onunla dalga geçmekten vazgeçmediler, can sıkıcıydı ama "aşkı" uğruna katlanmak zorundaydı. Varlığından bile haberi olmayan biri için...

Neredeyse aynıydı, Ray içeri girdiğinde zaman dondu, San varlığına alışamadı, her seferinde kalbi patlayacakmış gibi hissediyordu.

Ama elbette Ray oturur oturmaz bir adam yanına geldi, her zaman olduğu gibi, her seferinde farklı adamlardı ama hepsinin ortak noktası, hepsinin zengin görünmesiydi. Bu sadece mantıklı.

Ama bu sefer San konuşmalarını duydu:

"Ray, bebeğim, uzun zaman oldu."

"Doğru... oldu." Ray düz bir şekilde cevap verdi. "Bu gece telafi etmeliyiz." Adam sırıttı.

"Güveninize bakın, kimse yatakta ne kadar kötü olduğunuzu tahmin edemez."

"Hey! Böyle söyleme!"

"Sorun değil, bu yüzden bana sahipsin, ama yeterince paran olsa iyi olur."

"Seni bütün gece tutacak kadar var."

"Mükemmel, kız arkadaşın bana teşekkür edecek."

"Şşt!! Bilirse beni öldürür yemin ederim."

Ray alay etti. "Gerçekten onun da seni aldatmadığını mı düşünüyorsun? Onun yerinde olsam yapardım, berbatsın."

"Birincisi ben hile yapmıyorum, buna daha iyi olmak için alıştırma deniyor.

"Tabii, neye inanırsan inan." Ray içkisini bitirdi ve adamla çıkmak için ayağa kalktı.

San'ın eli bardağı o kadar sıkı tutuyordu ki kırabilirdi. Çok fazla öfke ve kıskançlıkla doluydu. Yasak kıskançlık.

Ray onun değildi, herkesindi.

Bu onun kanını kaynattı, sadece çocuğu kendine istedi. Ama nasıl onunla konuşamazken?

"Hyung? İyi misin?" Üçünün en küçüğüne sordu. "Neden Ray'e gitmedin? Buraya bu yüzden gelmedik mi?"

San aniden ayağa kalktı. "Eve gidiyorum." İkisini görmezden geldi ve başka bir şey söylemeden gitti.

"Bu çok kabaydı." Jongho gözlerini devirdi ve bir atış daha yaptı.

San parmaklarını saçlarının arasından geçirdi ve evine girerken derin bir nefes aldı, oraya nasıl gittiğini bile bilmiyordu, o kadar dalgındı ki yolda bir şeye çarpmadığı için şanslıydı.

"Mantıklı düşün San! Bu sadece aptalca bir aşk!" Kendi kendini azarladı ama içten içe öyle olmadığını biliyordu, aptalca bir aşktan çok daha kötüydü.

"Ona yaklaşmanın bir yoluna ihtiyacım var..." San kendi kendine düşündü ve arkadaşlarının ona bir müşteri olarak yaklaşma tavsiyesini hatırladı, ama o bunu istemedi. Ray'in duygularını ve gerçek niyetlerini bilmesini istedi. Takılmak istemedi, gerçekten uygun bir randevu istedi.

Sözde aşık olan çocuk yatağına yattı ve uyumak için gözlerini kapattı, ama hafızası Ray'in her detayını ona mükemmel bir şekilde çizdi, o kadar canlıydı ki dudaklarına bir gülümseme getirdi.

"Ray..." Yarı uykulu mırıldandi ve çocuğu uykuya daldığında rüyasında gördü.

Belki aşk değildi,

Belki bir takıntıydı Her iki şekilde de, San'ın daha önce hiç yaşamadığı yeni bir duyguydu ve onu deli ediyordu.

Bu daha önce hiç düşmediği aşk deliğiyse, Ray için hemen içine atlamaya hazırdı.

Sadece var olmakla dünyasını sarsan fahişe...