Karanlık Aşk

Utanç

Sıra Artorias ın elindeydi. Nasıl onun eline dokunacaktım. Çok utanmıştım birden biri kulağıma bağırdı "Y/N!!" dediler. Korkarak yere düştüm Artorias beni kaldırmak için elini uzattı. O an etrafımda sanki kelebekler uçuşuyordu. Ona bakmaya utandım. Hızlıca ayağa kalkıp gittim. Artorias arkamdan bana baktı. Oda utanmıştı ve yüzü kızarmıştı. O günün gecesi hep onu düşündüm. 

Ertesi gün Artorias ' ın savaşı vardı. Güçlü bir insanla dövüşecekti. (Biz o diyarda canavar olarak sayılıyoruz) Biz üst kısımda onu izliyorduk. O arenada baya heyecanlıydı. Herkes Artorias'ın ilk kez böyle davrandığını söylediler. Hep bana bakıyor ve yüzünü kapatıyordu. Savaştan önce onun yanına aşağı indim. Beni görünce titremeye başladı. Bende utanıyordum ama onla konuştum. "Bunu başarabilirsin sana güveniyorum" dedim.

 Az da olsa rahatlamıştı sonra o pozisyonunu aldı ve o adamı çok hızlıca öldürdü. Ben yukardan bağırıyordum. "Bravooo " dedim ve Artorias benim yanıma gelerek teşekkür etti ve sarıldı. O an utancımdan bayılmak üzereydim oda öyleydi. Beş dakika boyunca beni hiç bırakmadı herkes "Yeter Y/N'yi boğmak mı istiyorsun?" diyerek üstümden aldılar. Sonra biraz gülümsedim ve Artorias birden bayıldı ve burnundan kan geldi. (Ahh adamım benim :D) 

Artoriası erkekler taşıdılar ve evine götürdüler.(Ev dediğime bakmayın aslında herkesin evi orada arena gibi ama küçük bir yer öyle düşünün)  Ben çok korkmuştum. Artoriasa bir şey olursa çok üzülürdüm. Erkekler eve girmemi istemediler. Neden diye sordum. Artoriasın krizinden bahsettiler. Her gün kriz geçirip önüne geleni öldürüyordu. Yine de içerde durmak istediğimi söyledim. Dikkat etmemi söylediler. Eve girdiğim an ayağıma bir şeyler battı. Etrafıma baktığımda her yer dağınıktı kırık ve döküktü. "Artoriasın krizi yüzünden burası dağınıktı herhalde" dedim kendime. 

Etrafı toplamaya karar verdim ve 1 saat içinde tertemiz ettim. Tozları alırken evde Artoriasın günlüğünü buldum. Meraklandım ve içine bakmak istedim. Sonra bir ses duydum Artorias uyanmıştı. Geldiğinde beni gördüğü an kalbi patlayacaktı. Rüya olduğunu sanıp yanağımı sıkmaya başladı. "Artorias ben gerçeğim! " diye bağırdım. Artorias birden yerdeki kutuyu görmedi ve yere takıldı o sırada benim kolumu çekti ve onun göğsüne düştüm.(Yazar burun kanaması geçirir :S) Gözümü açtığım an bir baktım ki Artoriasa sarılıyorum. İkimizde ayağı kalktık ve aynı anda (Özür dilerim!!) diye bağırdık....

 SELAMM ben yazar genelde kimse bu oyunu bilmez ama bu oyun çok güzeldir. Size Öneririm ismi Dark Souls ana karakter Artorias olmasada ben şahsen Artoriasa bayılırım. Hikayeye devam edeceğim. Ben sadece yazıyorum yoksa büyük bir kitle hedeflemiyorum. BYYY