Your The Only One (COMPLETE)

Chapter 4

(Huwag po sana kayong mawala sa storya ko. Please?)

Chapter 4

Stephanie's POV

"Hmp! Para naman makabawi ako sa pamimilosopo niya dito ako matutulog!" isip ko habang nasa harapan lang ng pinto niya. Bahala siyang magpaalis saakin kung gusto niya basta ako? Babawi ako. Magkakalat pa ako ng kung ano ano! Lilibutin ko tong bahay niya hanggang sa abutin ako ng antok ko! (Evil laugh)

Buti na lang at hindi nakasarado ang pinto. Ulyanin yata ang tao eh!

When I was entering his unit. Wow huh! Bedroom agad? May mga stairs pa nga eh. Pero walang mga picture frames. Hay ang daya!

Dinala ako ng paa ko sa kitchen at nangangamoy ang pagkaing kinain niya. Wow! Century Tuna? Diet siya huh!

Binuksan ko yung ref at ang daming mga foods. Kumuha ako don ng isang V-CUT na ang flavor ay cheese kasama ko na rin sa pagkuha ng isang mountain due na in-can.

Dinala ulit ako ng paa ko sa may living room! Social! Flat screen t.v! Kala niya huh. Meron din akong ganyan!

Binuksan ko yun at nanuod ng t.v while Im eating.

Pagkatapos kong kumain, pinatay ko na ang t.v at natulog ako. ZzzzZzzz..

Dream land...

"Nasaan ako? Nasa impyerno ba ako bakit walang tao? Oh hindi kaya nasa kidnapper ako?" sigaw ko sa isang pinakatahimik na lugar.

"Sa wakas at nagkita tayo Stefy." Kaninong boses yun. Nasa kidnapper na yata talaga ako ngayon! Ang init! Pinagpapawisan na ang sikat na actress sa buong mundo! Choz.

"Sino ka bang talaga? Holdaper? Kidnaper? Demonyo? Manyaker? Or ikaw yung kamatayan?" Tanong ko pero hindi siya nagpapakita saakin. Tanging boses niya lang ang naririnig ko dito sa tahimik na lugar na ito!

"Ako ito si Drew. Ang kaibigan mong nangako sayo." nakikita ko yung liwanag yung liwanag na makikita ko na talaga siya.

"Hoy Stefy!" May sumisigaw. Sumisigaw na talaga ang puso ko. May naramdaman na lang akong may pumitik sa ilong ko.

End of dream land...

Pagkamulat ng mata ko. What the F! Nakayakap ako sakanya? Agad akong kumawala. Yumuko na lang ako. Basta ang alam ko, pinapawisan na ako.

"Paano ka nakapasok sa unit ko!" tinignan ko lamg yung mukha niya pati ilong niya na umuusok-usok.

"Nangengealam ka pa ng mga pagkain ko!" lagot na.

"Swapang mo naman!" sigaw ko. Tinuro niya yung pintuan at "GET OUT OF MY HOUSE! NOW!" kaya ako? Lumuluha na lang ako. Mababaw ang mga luha ko nang mawala si Drew.

Then my phone rings...

"H-hello?"

"Umiiyak ka ba besty?" Oo si Maze.

"Hindi eh! Naaalala ko lang si Andrew. Sige bye..." at inend ko na lang.

"Ang drama mo!" Sigaw niya. Pinunasan ko ang luha ko at inirapan siya. Mang aasar ulit ako.

"Anong tinitingin tingin mo diyan? Nagwagwapuhan ka lang kase saakin! Tanong ko lang? Kasalanan ko bang maging gwapo dahil pinapantasyahan mo ako." sabi niya.

"Bakit may hawig ka?" Tanong ko. Oo tinignan ko siyang mabuti at pinagmasdan. Parang siya yung best friend ko pero malabong manyare yun!

"Oo hawig ko yung sa EXO na si Luhan!" sabi niya at tumawa. Haha- nakakatawa!

"Pwede bang ligpitin mo tong pinagkainan mo?" Tanong niya na may pagkasungit.

Tinignan ko yun at pumunta don. Kinuha ko at pumunta sa may trash can. Si Sungit naman pumunta ng kusina.

"Hoy utak pandesal! Ano ang mga kalat mo dito sa kusina!" pagkatingin ko, may mga plastics na ikinalat ko kanina. Sana hindi na lang ako natulog dito haha!

Now here. Ipapakilala ko sainyo ang ating president na si Joshua. Hindi yung Mr. President kanina huh. Gaganap na siya. Ayan na. Joke.

Joshua's POV

"Anong tinatawa-tawa mo diyan huh?" i questioned him. He is my friend here at my company.

"Do you think that Stefy loves you?" he answered while smilling like an evil. Argh! Im so irritated! Nakakairita talaga ang kaibigan ko!

Ako nga na nagsakripisyong umalis para alagaan ang company ng Daddy ko para sa taong mahal ko na si Stefy eh!

"Yes! Im realLy sure noh! Kahit mamatay ka pa sa love story namin!" I shout at him.

We're here at my office. Chitchat here and chitchat there!

"Kahit mamatay ako. Andyan pa rin yung lalaking minahal niya na si Andrew! Paano nga kung nagkita sila?" sabi niya saakin. Sinamaan ko siya ng tingin. "Paano kung agawin niya sayo si Stefy? And thats the 'the end'." Sabi niya.

"Hay... hindi niya magagawa yun. I will fight hanggang sa kaya ko. Ipaglalaban ko talaga siya!" sabi ko at pagmamataas ko.

"Kailan ka pa naging matatag na ipaglaban ang mahal mo eh tanga ka na nga eh. Hahaha" nakisabay na lang din ako sa pagtawa niya. What ever! Basta may plano akong lumuwas at para pumunta sa unit niya.

Pagkalipas ng isang araw. Nasa airport na si Joshua.

"Hay! Makikita ko na si Stefy!" At nagpatuloy ng maglakad at tinawagan ang service ko.

@ room unit

"Come in!" sigaw ni Stefy.

Pumasok ako agad at lumapit sakanya.

"Nakikilala mo pa ba ako baby?" Then I winked.

"J-joshua?" tanong niya.

"Yes baby. Nagbalik na ako upang pakasalan ka." sabi ko naman then sinamaan niya ako ng tingin.

"Dont call me baby because hindi ako mapapasaiyo!" sigaw niya.

Then lumapit ako sa inuupuan niya at inakbayan na lamang siya.

"Ang mabuti pa, kalimutan mo na si Drew at akin ka na lang!" sabi ko na lamang.

Sinapak niya lang ako at ... "kalimutan mo mukha mo!" Then may nagbukas ng pinto.

"Hoy Utak pandesal! Uumpisahan na raw yung career natin." sabi ng lalake na gwapo pero mas gwapo ako noh!

Sinamaan ko siya ng tingin at napatingin siya saakin.

"May problema ka po ba Sir?" tanong niya. Wow! Ang kapal ng bwisit niyang mukha!

Agad naman tumakbo si Stefy at nag holding hands sila.

"Kung gusto mo palang manuod sa drama namin, punta ka na lang para hindi ka ma-bored!" At sinara niya yung pinto. Lintik na lalaking yun! Humanda siya saakin! Ang landi niya talaga!

Haha guys! Nakakatawa diba? Joke! Ewan nga kung nakakatawa!? Oh please! Wag na sana kayong mawawala. Thank you!

P.S. I will updated chapter 5 of 20+ reads na. So please.