(Okay thank you! Vote and Comment.)
Chapter 8
Stephanie's POV
Papunta kami ngayon sa Mall kaso ang traffic! Nakakaasar nga eh! Ito na kase yung bonding namin.
"Sorry. Traffic ngayon eh." sabi ni Drew.
"Okay lang basta kasama na kita." At nag holding hands kami.
Then bigla na lang umandar yung kotse kaya umandar na rin kami...
Hanggang sa mawalan ng...
Boogshh...
Maze's POV
"Hay! Hindi ako makapaniwalang naging tayo Joshua!"
Kakasagot ko lang kase kaninang umaga and Im sure na nagba-bonding din sila sa Mall.
Then the phone rings...
"Oh hello Stefy! Kamusta ang bond..."
"Macy! Macy! Puntahan mo ako h-hospital. Dito sa hospital na malapit sa mall, please... kailangan kita." At in-end call niya na.
Bakit sa hospital? Bakit? Hindi kaya.....
...
Nasa Hospital na ako at nakita ko si Stefy na nandoon sa upuan na tila malungkot. Agad ko siyang nilapitan at tumabi sakanya. Tinignan niya ako at niyakap.
"Kahapon lang yung birthday ko, mawawala na siya sa piling ko. Bakit ba kase nagkaganito! Hindi ko matanggap amg sarili ko! Ako ang may kasalanan nito! Ako ang dapat sisihin sa lahat ng nanyare! Because of me, naaksidente siya. Ako kase ang nagpilit na pumunta sa mall para bonding namin kahit may tape kami mamaya pero ito yung masamang prize na natanggap ko. Paano na ang debut ko next week? Walang~~~"
"Wag kang mag isip ng ganyan Stefy. Dapat mag isip ka ng makakabuti kay Drew." sabi ko.
"Kaya nga, alam mo ba yung sinabi niyang think possitive diba?" singit ni Joshua. Kasama ko pala siya nang pumunta ako rito siya hospital.
Tumingin naman si Stefy kay Joshua at ngumiti.
Ayan na sila, nagkakasundo na.
"Ma'am..." yung doctor na papunta palang dito.
Agad namang tumayo si Stefy at tumayo na rin ako.
"A-ano pong nanyare kay Drew? Okay na po ba siya?"
"Unfortunetly Yes but we dont know kung kaylan siya magigising... yun ang bad news." Nalunkot ulit si Stefy kaya hinawakan ko ang kamay niya.
Umalis na ang doctor kaya... "Huwag kang mag alala Stefy, gigising siya para magpropose sayo. Wag kang mawalan ng pag asa sa pag gising niya. Gawin mo yung ginawa mong pag hihintay sakanya dahil kahit ganon siya, ipinapangako niya pa rin na gigising siya para sayo." naging mapanatag siya at dumiretso na kami sa kwarto niya.
Stefy's POV
Ako lang ang mag isang pumasok sa loob. Naluluha ako ng may nakalagay sa kanya na oxygen, dextros at kung ano amg nandiyan. This is all my fault. Sana hindi talaga ako nagpupumilit.
Lumapit ako at hinawakan ang kamay niya, bumuhos yung luha ko.
"Drew! Wag mo naman ulit akong iwan please? This is all my fault! Ako dapat ang sisihin sa mga nanyare kaya sana naman, gumising ka kahit mag dedebut na ako, sino ang mag sasayaw saakin?"
All this time, ganito ako. Simula pagkabata nang mawala siya, iyak ako ng iyak. Naisip ko tuloy kung paano ako naging sikat na actress!
Kiniss ko siya sa pisngi niya "Ako naman ngayon ang kissnaper mo Drew. Kung pwede sana sa isang halik eh magigising ka na katulad nila Aurora at Snow White nang dahil sa isang halik, nagising na."
"Sana fairytail na lang ang pag ibig, sana mga fantasy lang, sana may magic, kaso sa mundo ng tao, walang ganon."
"Kung pwede lang sana, gumising ka na para saakin."
"Hindi ko na kaya kung mawawala ka pa saakin." Iyak lang ako ng iyak.
Maze's POV
Sumisilip lang ako kay Stefy, naawa tuloy ako sakanya.
"Kawawa si Stefy diba?" tanong ko kay Joshua.
"Hindi siya magiging kawawa kung ako ang pinili niya." binatukan ko na lang siya.
"Syempre joke lang!" sabi niya sabay hawak sa ulo niya.
Tinaasan ko lang siya ng kilay at nag sabing ... "Ang joke, nakakatuwa hindi nakakairita! Okay?" sabi ko.
Napatahimik tuloy siya at nagulat kami na lumabas na si Stefy.
"Kayo? Gusto niyo bang pumasok?"
"A-ah h-hindi na." sabi na lang naming dalawa.
Andrew's POV
Naririnig ko siya pero hindi ko paring magawang imulat ang aking mata.
Nahihirapan ako pag nararamdaman ko siyang ganyan.
In fantasy or a fairytail there must be a happy ending kahit may mga magics, fairygod mother, pero sa mga tao na nakatira sa mundo... yon yung totoong true love dahil sila or tayo yung gumagawa ng destiny.
Pero Stefy, I promise! Gigising ako para sayo.
Dahil....
Mahal na mahal na mahal kita!
Please, comment your opinions! Thank you and thank you talaga kay ate marjorie na andiyan para i-vote and comment ang chapters na inia-update ko. Thank you rin kay ate Sandra para i-vote din every chapter ang UD ko! Thanks din sa mga silent readers! Kahit di kayo mag paramdam? Ok lang kase nag aadd pa rin kayo ng reads sa story ko at parang feeling ko hindi kayo mawawala sa story ko. Thank You talaga!
BINABASA MO ANG
Your The Only One (COMPLETE)
Teen FictionSimula nang pagka-bata, Magbe-bestfriends na sila. Nangako silang babalikan nila ang isa't-isa upang magpakasal. 10 years of age sila nag hiwalay nang dahil sa business company ng Daddy ni Andrew na matalik na kaibigan ni Stephanie. After 7 years. N...