Bana Koca Bulmalıyız!

0.6

⭐Dokunmayı unutmayın!
⚡⚡

Arda'dan:

Yatağın içinde boş boş tavana bakarken derin bir 'of' çektim. Uykum olmamasına rağmen neden yatağa girdim ki ben? Akıl mı kaldı Aymira yüzünden.  Bu günki olayları hatırlayınca gülümsedim. Nasıl bu yaşta bu kadar çocuksu oluyor hâla anlamış değilim. Bazen bu çocuksu halleri sinirimi bozsa da çoğunlukla hoşuma gitmiyor değil. Hele ki yanlışlıkla söylediği ve yazdığı şeyler. Şapşal kız.

Yataktan kalkıp çalışma masama geçerken salondan gelen sesleri duymamazlıktan gelmek istiyorum ama gelemiyorum. İki geri zekalı öyle bi' bağırıyorlar ki komşular başımıza gelecek. Odadan çıkıp salonun kapısını açarken iki sirk maymununu ellerin de yastıkla birbirlerine vuruyorlardı. Şaka mı? Allah'ım lütfen rüya olsun!

"N'oluyor burada?!" sert şeklide sorduğum soruyla ikisinin yüzü bana döndü.

"Anaa abi sende mi buradaydın vallahi unutmuşum. Gel sende bize katıl." Sena'nın teklifine göz devirerek " Ben sizin gibi çocuk muyum? Yirmi yaşına gelmenize rağmen hâla iki yaşında ki çocuk gibi oyunlar oynuyorsunuz."

"Ay aman konuştu yine bizim matamatik örtmenimiz. Sen git matematik testi çöz, işin ne." 

"Aymira kendime söz verdim, sinirlenmeyeceğim. Sena sende topla buraları."

"Tamam abi." Sena yerdeki kanepe örtülerini toplayıp düzenlerken Aymira yerinde bana sinsi sinsi bakıyordu. Kafamı ne var dercesine sallarken o  gülümsedi.

Bu demek oluyor ki şeytan kızımızın aklından yine şeytanlıklar dolaşıyor.

Bana doğru koşmasına mı şaşırayım yoksa kafama yediğim yastık darbesine mi yoksa üstüme çökmüş Aymira'ya mı?
Yastıkla kafama vurmaya devam ederken bir yandan da kendi kendine söyleniyordu.

"Al sana çocuk! Bu ne be aaa! Neden bu kadar sıkıcı olmuşsun sen ya?"

"Ben mi sıkıcıyım?"

"Evet bay matamatik!" Sena bize gülerken, üstümde ki yaratığı itmeye çalıştım, ama her defasında biraz daha üstüme çıkıyordu manyak kız.

"Sena yardım etsene! Al şu aptal arkadaşını üstümden! Aymira şu an olmadık bi pozisyondayız çık üzerimden diyorum! Lütfen."  Aymira üstümden kalktıktan sonra bende ayağa kalktım. Belki yorulmuştur, uğraşmaz ve uslu bir köpek gibi oturur sandım ama oturmadı.

"Ben mi aptalım Arda?"

"Evet! Aptalca işler yapacağınıza derslerinize çalışın. Ve Arda değil Arda abi diyeceksin." sinirden ayağını yere vurmasını umursamadan koltuğa oturdum.

"Demiyorum ya! Abi falan demiyorum. Annemin oğlu musun babamın mı? Yoksa üvey ya da süt evlat mısın? Neden abi diyeyim?"

"Çünkü senden büyüğüm? Sena abi diyorsa bana, senin de demen gerekir."

"Ne alaka ya? Ben senin kardeşin değilim. Her benden büyük olan erkeklere abi dersem, ben nereden koca bulacağım kendime?" sorduğu soruya gülerken yerdeki yastığı kafama attı.

"Tek derdin bu mu yani? Benimle evlenecek halin yok herhalde Aymira."

"Ay sana ne be! Sana da nikahım düşüyor yani seninle de evlenebilirim Arda'cığım." 'Arda'cığım' kelimesini bastırarak söylerken bir yandan da yerden ikinci yastığı alıp yaklaşmaya başladı. Bu sefer ağzına edeceğim Aymira. Bu sefer kız kardeşim bile kurtaramaz elimden seni kız.

Yastığı havaya kaldırıp atacakken ayağa kalkıp elinden aldım ve Aymira'yı kanepe ile Allah'ına kavuşturdum.

"Aaa gözüm! Pis sıçan matematik bebesi! Gözümü deştin velet!"

"Bu sefer seni elimden kimse kurtaramaz." elimdeki yastıkla kafasına vurarken ayağa kalkmaya çalıştı ama ani bir refleksle kolundan tutup koltukta sıkıştırdım.

"Aa nereye gidiyorsun evde kalmış hanımefendi! Daha sana eğlenceli hallerimi gösterecektim, hani sıkıcıyım ya!"

"Sensin o evde kalmış! Çürük patates kızartması! Çık üstümden dev! Hayvan! Öküz kadarsın çık ya!" kafasını sallamaktan saçları hep yüzüne gelmişti. Yüzünde ki saçları çektiğim vakit gözlerinde ki siniri es geçip yanağını sıktım. Bu hareketi yapılmasından nefret ediyordu.

" Ya Arda! Bırak beni ya! Sena neredesin! Hangi deliğe girdin ya! "

" Boşuna bağırma o şu an kim bilir kiminle konuşuyordur. Bittin kızım sen." ellerini karnıma koyunca ne yapacağını anladım. Aklınca tikimle beni yenecekti,ama yok öyle dünya. İki elini de kafasının üstünde birleştirip tek elimle bacaklarına dokundum. Şu an tacizci gibi görünebilirim ama bacaklarında tiki vardı.

" Aa- hahaha! Arda dur yapma lütf- ağğğ gıdıklanıyorum dur! Ahahahaha! Sena yardım et! Kankanı öldürüyorlar Sena!"

Gülmekten kızarana kadar gıdıklamaya devam ettim. İkimizde nefes nefese kaldığımızda bıraktım gıdıklamayı.

"Allah senin belanı versin Arda! Öldüm, bittim. Hissetmiyorum. Karnım ağrıyor ya gülmekten. Pislik öküz." nefes nefese söylediği şeylere istemsizce güldüm.

"Galiba bir daha gıdıklamak istiyorsun."

"Hayır! Yeter bu kadar, ben dersimi aldım. Üstümden çık artık. Çok devsin." 

Üstünden kalkıp kendimi düzeltirken ayağıma bir şeyin takılmasıyla geri üstüne çakıldım. Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda oda bana bakıyordu. Kırmızı yanakları daha da kızarırken kalp atışlarını buradan bile duyuyordum.  Gözlerinin önüne gelen saçlarını elimle çekerken gözlerimin olmaması gereken yere baktığını fark ettim. Dudaklarına...

Haram bro! Günah! Kendinize gelin, ulan hani sen abisiydin bunun. Bakma günah. Sakın bir delilik yapma koçum Arda abisi!

Bakışlarımın olduğu yere kendi bakışlarını çevirdiğimde dişleriyle dudaklarını ısırmaya başlamıştı. Bu kızın ateşi mi çıktı yoksa benim mi ateşim çıktı anlamadım.

Bence ikinizinki de çıktı! Artık bu gösteriyi kesin. Hiç doğru değil bu!

İçsesimi dinleyip kendime gelirken adımın anılmasıyla kafamı yana çevirdim.

"Arda?!"

"Aymira?!" annem ve Nurşen teyze yani Aymira'nın annesi tam da karşımızda şaşkın bakışlarla bize bakıyorlardı.

🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓

Cafer bezi ne zaman gönderirsin ehehehehe

Olmayan romantikliğimizi konuşturduk 😎

🌟 basınn

Allaha emanet