Bana Koca Bulmalıyız!

1.1

Selamünaleyküm,

İki gündür yazmıyorum neredeyse biraz huzur bulmaya geldim meöcöwç

🍬🍬🍬

Arda'dan

Annesi gerçekten böyle bir şey yapacakmıydı ki?  Yok canım kesin yine blöf yapıyor ya git bak  yok bu sefer merak ettiğimi düşünecek. Ediyorsun?  Sussana! Neyse en iyisi aklım kalmasın bir gideyim.

"Anne! Ben bi yürüyüş yapıp geliyorum."  annemden ses gelmeyince ayakkabılarımı giyiyordum ki Sena tepemde "Kime?"
Dedi. "Ne kime?" diye sordum. "Yürüyüş" diyip kahkaha atmaya başladı. Annemin terliğini alıp kafasına attım. Elini kafasına koyup zırlamaya başlarken kolundan tutup kapının önüne çektim. Eğer ki böyle bir şey varsa muhakkak Sena'ya söylemiştir.

"Sena, Nurşen teyze Aymira'yı mı evlendiriyor?"

"Oha! Ne?"

"Bilmiyor musun?"

"Hayır söylemedi! Hemen gidiyorum."

"Hayır, sen dur. Ben giderim."

Yüzündeki sırıtışa aldırmadan kapıyı kapatıp çıktım.

İlk kez şaka yapsın istiyordum.

Hızlı adımlarla evin önüne gelince Aymira'nın odasının camına tırmanıp tıklattım. Bi süre sonra perde açıldı. Karşımda kızarmış ve şişmiş gözleriyle bana şaşkın şaşkın bakıyordı. Bi süre yüzünü süzüp "Açsana kızım"  dememle camı açtı. İçeriye kendimi atmamla "Ne diye geldin? Babam içerde! Bizi görürse işler iyice sarpa sarar, zaten hayatımı mahfettin. Daha fazla mahvetmeden defol git."

Aymira hiç ciddi mi insan olmamıştı. Hep şakacı, insanları güldüren, enerjik, neşeli olmuştu. Ciddi olduğu yada sinirlendiği anlar parmakla sayılacak kadar azdı. Şimdi de o anlardan biriydi. Gözlerinde bu hüznü yıllar önce görmüştüm. Bu ikinci görüşümdü.

"Gerçekten seni isteyecekler mi? Yine şaka yapıyorsan-"

Histerik  bir kahkaha attı. "Ne istiyorsun sen benden? Küçüklüğümüzden beri hep bi laf sokmalar beni küçük görmeler söylediğim şeylere neden inanmıyorsun! "

"Niye beni ciddiye almıyorsun! Senin gibi ciddi değilim diye neden insan yerine koymuyorsun!"

"Gerçekten, her şeyi berbat yapıyorsun!"

"Yoruyorsun beni! Yoruyorsun, kırıyorsun, damadağın bırakıp çekip gidiyorsun!"

Gözünden akan yaşlar içime akıyordu sanki. Yüreğim sızlamıştı.

"Bu kadar mı nefret ediyorsun benden!"

"Kendimi de anlamıyorum ki! Neyini-"

Lafını bölen kişiye kafamızı çevirdiğimizde herşeyi yine berbat ettiğimi anladım.

Babası çatık kaşları, öfkeli bakışlarıyla bize bakıyordu. "Baba Arda abi şey için gelmiş.."

Babası bir anda "Zaten yarın gelecekler bir gün sabredemedin mi! Bir de abi diyor! Oğlum sende evine git gece gece tövbe tövbe zaten alacaksın kızımı! Delirtmeyin beni!"

Ne? Aymirayı isteyecek adam ben miydim?

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Huhh! Yoruldum ha!

Yıldız ve yorumlar size emanet!

Bonibon ve gazoz kaçarr.