GOT PREGNANT BY THE CEO

16

Selena

Maaga ako dito sa terminal ng bus sinadya ko talaga para din Hindi ako maubusan ng ticket Dala ko ngayun ang back pack ko andito lahat ang ka-kailanganin ko sa isang linggo sabi ng dalawang bruha susunod sila sa akin dapat ngayun tatlo kaming papunta ng probinsya kaso may mga personal silang Buhay na Kailangan nilang unahin

andito lang ako para din mag tanong sa mga tao imposible din na wala silang alam o gaya din ng mga pulis tikom ang kanilang bibig masyadong delikado ang gagawin ko ngayun lalo na at buntis ako  pero hindi ako matatahimik hanggat Wala akong nalalaman Hindi pwede na habang Buhay nalang Ako aasa sa gagawin ng pulis na Hanggang ngayun Wala namang  nangyayare.

Ang daming tao dito sa terminal madami din Kase gustong umuwi sa kanilang probinsya Hindi Naman Ako nahirapan at agad akong nakasakay sa bus papuntang probinsya nakahanap Ako ng magandang pwesto dito Ako Banda sa may bintana gusto ko din Kase maka langhap ng sariwang hangin napa tingin Ako sa aking bulsa ng bigla mag vibrate Ang aking cellphone tumatawag Pala Si Claire

"Hello buntit Anu nakasakay kana ba Ng bus" Ang boses talaga nito Ang sakit sa Tenga napairap nalang Ako

"Oo nakasakay nako atsaka pwede ba kung tatawag ka hinaan mo Naman boses mo Ang sakit Kase sa Tenga " kahit kailan talaga nakakairita Ang babaeng ito.

"Hindi na mag babago Ang boses ko  ganto na talaga ito kaya pasyensya kana tse! " Panigurado naiinis na ito " tawagan mo nalang Ako kung nakarating kana sa pupuntahan mo mag ingat ka ang mahal pa naman ng kabaong ngayun" tot tot tot

Ay bastos binabaan Ako ng bruha ang sarap talaga sabunotan Ang babaeng ire minsan iniisip ko paano koba naging kaibigan Ang dalawang Yun kung gayun Ako Ang pinakamabait sa aming tatlo syempre Ako din Ang pinakamaganda saamin hehe! Ang aangal ay sasabunotan ko dijk lng HAHAHA

Nagulat Ako ng may biglang may kumalabit saakin Isang matandang babae lang Pala

"Pwede ba akong umupo dito iha" tanong ng matandang babae

"Syempre Naman po Lola Wala Naman nakaupo dyaan po" magalang kung Sabi ngumiti Naman ito at ganun din Ako sakanya

"Saan ba Ang punta mo iha at bakit mag Isa kalang bawal sa buntis Ang mag byahe mag Isa "

"Dyaan lang po ako sa at okay lang Naman po saakin kung Wala akong kasama "

" Saan ba Ang iyong Asawa at bakit hinayaan ka nyang mag Isa?" napahimik Ako sa tanong ni Lola Hindi ko Kase alam kung Ano ang  isasagot nahihiya akong sabihin na pinaanakan lang Ako kaya mas minabuti ko nalang na manahimik nalang

" Tamang tama doon din Ang punta ko pwede ka ng sumabay saakin at alam ko Naman na Hindi ka taga roon " biglang lumiwanag Ang aking muka ng narinig ko Ang sinabi ni Lola

"  may matitirahan kana ba kung Wala pa pwede ka namang tumira saamin ng pansamantala "

"Nako Lola wag na po nakikihiya Naman sa inyo maghahanap nalang po Ako ng matitirahan ko Isang linggo lang Naman Ako mananatili doon "

" Hindi ako papayag dyan sa gusto mo dalawa lang kami ng anak kung bunso Ang tumitira sa Bahay kaya doon kana tumuloy saamin"

"dahil makapal Po Ang muka ko Lola sige po pumapayag napo Ako " napatawa nalang Ang matanda kaya sinabayan ko nalang sya

Ang Ganda nang tanawin Ang lamig nang simoy nang hangin Hindi katulad sa manila Gusto ko tumira sa probinsya at doon ko palalakihin Ang anak ko, laking probinsya din si mama simple lang Ang buhay nila mama pero nong malaman nya na nagdadalang tao sya mas minabuti nya na lumuwas nang manila at doon ako palakihin at ang  pagbabalik nya sa bayan na kanyang nilakihan Ang dahilan kung bakit Hanggang Ngayon nagluluksa  Ako, pinunasan ko Ang tumulong luha sa aking pisnge

" Bakit ka umiiyak iha? may Problema ka ba? " Hindi ko magawang tignan si Lola mas lalo lang akong naiiyak

"Halika kana iha andito na tayo" napatingin ako sa paligid hindi ko napansin na huminto na pala ang sinasakyan naming bus

hindi na muling nagtanong pa ang matanda sumakay kami sa isang tricycle tyansa ko ito ang mag dadala sa amin sa tahanan ni lola, Hindi naman ako kumibo pa at ganun din si lola ang tunog lang ng sinasakyan naming tricycle ang maririnig mo.

tumingin ako sa paligid Ang mga Bundok na talaga namang nakaka akit kung titignan sa manila kase puro building ang makikita mo.

huminto ang sinasakyan naming tricycle naunang akong lumabas at bumungad agad sa akin ang isang maliit na buhay na gawa sa kahoy.

"Halika na iha" sabi ni lola sumunod naman agad ako

Wala akong magawa kundi sumunod nalang kase kung maghahanap pa ako ng matutuluyan baka anu pa mangyari sakin at isa malapit na gumabi